Wprowadzenie do kontraktów terminowych na akcje

Kontrakty terminowe na akcje są kontraktami między dwoma inwestorami. Kupujący obiecuje zapłacić określoną cenę za 100 akcji pojedynczych akcji w określonym z góry punkcie w przyszłości. Sprzedawca obiecuje dostarczyć zapasy po określonej cenie w określonym terminie w przyszłości. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego o kontraktach terminowych na akcje i dowiedzieć się, czy ten instrument inwestycyjny może Ci pomóc.

Historia
Kontrakty terminowe na poszczególne akcje są od pewnego czasu przedmiotem handlu w Anglii i kilku innych krajach, ale w Stanach Zjednoczonych handel tymi instrumentami był do niedawna zabroniony. W 1982 r. Umowa między przewodniczącym amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), Johnem SR Shadem i Philipem Johnsonem, przewodniczącym Commodity Futures Trading Commission (CFTC), zakazała handlu kontraktami futures na poszczególne akcje. Porozumienie Shad-Johnson zostało ratyfikowane przez Kongres w tym samym roku. Chociaż pierwotnie porozumienie miało być środkiem tymczasowym, obowiązywało do 21 grudnia 2000 r., Kiedy prezydent Bill Clinton podpisał ustawę o modernizacji kontraktów terminowych na surowce (CFMA) z 2000 r.

Zgodnie z nowym prawem, SEC i CFMA pracowały nad planem podziału jurysdykcji, a SSF zaczęły handlować w listopadzie 2002 r. Kongres upoważnił National Futures Association do działania jako organizacja samoregulacyjna dla rynków kontraktów futures na bezpieczeństwo.

Rynki
Początkowo SSF zaczęły handlować na dwóch rynkach w USA: OneChicago i NQLX. Jednak w czerwcu 2003 r. Nasdaq przeniósł własność swoich udziałów w NQLX na Londyńską Międzynarodową Giełdę Futures i Opcji Finansowych (LIFFE). Następnie, w październiku 2004 r., NQLX skonsolidował swoje umowy z kontraktami OneChicago, pozostawiając tę ​​organizację jako główny rynek handlu dla SSF.

Options Clearing Corporation lub Chicago Mercantile Exchange (należąca do CME Group) rozlicza transakcje na kontraktach SSF. Handel odbywa się w pełni elektronicznie poprzez system GLOBEX® Mercantile Exchange lub system Chicago Board of Options Exchange o nazwie CBOE direct ®.

Kontrakt terminowy na akcje
Każda umowa SSF jest znormalizowana i zawiera następujące podstawowe specyfikacje:

• Wielkość kontraktu : 100 akcji instrumentu bazowego
• Cykl wygaśnięcia : Cztery kwartalne miesiące wygaśnięcia - marzec, czerwiec, wrzesień i grudzień. Ponadto dwa kolejne miesiące to kolejne dwa miesiące, które nie są kwartalnymi wygaśnięciami.
• Zaznacz Rozmiar : 1 cent x 100 akcji = 1 USD
• Godziny handlu : 8:15 do 15:00 CST (w dni robocze)
• Ostatni dzień handlu : trzeci piątek miesiąca wygaśnięcia
• Wymagany depozyt zabezpieczający : Zasadniczo 20% wartości gotówkowej akcji

Warunki umowy wymagają dostawy towaru przez sprzedającego w określonym czasie w przyszłości. Jednak większość umów nie wygasa. Kontrakty są znormalizowane, dzięki czemu są bardzo płynne. Aby wyjść z otwartej długiej (kupującej) pozycji, inwestor po prostu przyjmuje kompensującą krótką pozycję (sprzedaje). I odwrotnie, jeśli inwestor sprzedał (krótką) umowę i chce ją zamknąć, kupuje (trwa długo) umowę kompensacyjną.

Podstawy handlu - marża
Gdy inwestor ma na koncie rachunek z długim depozytem zabezpieczającym, pożycza część pieniędzy na zakup akcji, wykorzystując je jako zabezpieczenie.

W kontrakcie SSF depozyt zabezpieczający stanowi raczej depozyt w dobrej wierze, który firma maklerska utrzymuje w celu rozliczenia kontraktu. Wymóg dotyczący depozytu zabezpieczającego w SSF dotyczy zarówno kupujących, jak i sprzedających.

Wymaganie 20% reprezentuje zarówno wymaganie początkowe, jak i wymaganie utrzymania. W kontrakcie SSF nabywca (długi) nie pożyczył pieniędzy i nie płaci odsetek. W tym samym czasie sprzedawca (krótko) nie pożyczył akcji. Wymagany margines dla obu jest taki sam. 20% jest procentem federalnym, ale indywidualny dom maklerski może wymagać dodatkowych funduszy.

Wymagany depozyt zabezpieczający dla gospodarstw niskotowarowych jest ciągły . Każdego dnia roboczego broker oblicza wymóg depozytu zabezpieczającego dla każdej pozycji. Inwestor będzie musiał zaksięgować dodatkowe środki z depozytu zabezpieczającego, jeśli rachunek nie spełnia wymogu minimalnego depozytu zabezpieczającego.

Przykład - Wymagania dotyczące przyszłego depozytu zabezpieczającego na jednym zapasie W kontrakcie SSF na zapasy X wycenionym na 40 USD, zarówno kupujący, jak i sprzedający mają wymóg w wysokości 20% lub 800 USD. Jeśli zapasy X wzrosną do 42 USD, rachunek długiego kontraktu zostanie zasilony kwotą 200 USD (42 USD - 40 USD = 2 X 100 = 200 USD), a konto sprzedawcy zostanie obciążone tymi samymi kwotami 200 USD. Wskazuje to, że inwestorzy w niskotowarowe gospodarstwa rolne muszą być bardzo czujni - muszą ściśle monitorować ruchy rynkowe. Ponadto dokładne wymogi w zakresie depozytu zabezpieczającego i konserwacji firmy maklerskiej inwestora są kluczowymi kwestiami, które należy wziąć pod uwagę przy określaniu przydatności inwestycji SSF.

Spekulacja - obrót przyszłymi kontraktami na pojedyncze zapasy
Uwaga: Dla uproszczenia skorzystamy z jednej umowy i podstawowych 20%. Prowizje i opłaty transakcyjne nie są brane pod uwagę.

Przykład - podpisywanie kontraktu SSF na dłuższą metę Załóżmy, że inwestor jest uparty w stosunku do akcji Y, a długoterminowy kontrakt SSF we wrześniu na akcje Y kosztuje 30 USD. W pewnym momencie w najbliższej przyszłości cena akcji Y wynosi 36 USD. W tym momencie inwestor sprzedaje kontrakt za 36 USD, aby zrównoważyć otwartą pozycję długą i osiąga zysk brutto na tej pozycji w wysokości 600 USD.

Ten przykład wydaje się prosty, ale przyjrzyjmy się dokładnie transakcjom. Początkowy wymóg depozytowy dla inwestora wynosił jedynie 600 USD (30 USD x 100 = 3000 USD x 20% = 600 USD). Inwestor uzyskał 100% zwrot depozytu zabezpieczającego. To dramatycznie ilustruje siłę dźwigni handlu SSF. Oczywiście, gdyby rynek ruszył w przeciwnym kierunku, inwestor z łatwością mógłby ponieść straty przekraczające depozyt zabezpieczający.

Przykład - Zawarcie kontraktu SSF Inwestor jest niedźwiedzi na magazynie Z w najbliższej przyszłości i kończy sierpniowy kontrakt SSF na magazynie Z po cenie 60 USD. Akcje Z działają zgodnie z przewidywaniami inwestora i spadają do 50 USD w lipcu. Inwestor kompensuje krótką pozycję, kupując sierpniowy fundusz SSF za 50 USD. Oznacza to zysk brutto w wysokości 10 USD na akcję lub łącznie 1000 USD.

Ponownie przyjrzyjmy się zyskowi uzyskanemu przez inwestora z początkowego depozytu. Początkowy wymóg depozytu zabezpieczającego wynosił 1200 USD (60 USD x 100 = 6000 USD x 20% = 1200 USD), a zysk brutto wyniósł 1000 USD. Zwrot z lokaty inwestora wyniósł 83, 33% - znakomity zwrot z inwestycji krótkoterminowej.

Zabezpieczanie - ochrona pozycji magazynowych
Przegląd gospodarstw niskotowarowych nie byłby kompletny bez wspomnienia o stosowaniu tych kontraktów w celu zabezpieczenia pozycji giełdowej.

W celu zabezpieczenia inwestor zajmuje pozycję SSF dokładnie przeciwną do pozycji giełdowej. W ten sposób wszelkie straty na pozycji giełdowej zostaną zrównoważone zyskami na pozycji SSF. Jest to jednak tylko rozwiązanie tymczasowe, ponieważ SSF wygasa.

Przykład - wykorzystanie kontraktów terminowych na akcje jako zabezpieczenia Rozważ inwestora, który kupił 100 akcji serii N po 30 USD. W lipcu cena akcji wynosi 35 USD. Inwestor jest zadowolony z niezrealizowanego zysku w wysokości 5 USD na akcję, ale obawia się, że zysk może zostać zlikwidowany w jeden zły dzień. Inwestor chce jednak utrzymać zapasy przynajmniej do września ze względu na zbliżającą się wypłatę dywidendy. Aby zabezpieczyć się, inwestor sprzedaje kontrakt SSF z 35 USD za wrzesień. Niezależnie od tego, czy akcje rosną, czy spadają, inwestor zablokował zysk w wysokości 5 USD na akcję. W sierpniu inwestor sprzedaje akcje po cenie rynkowej i odkupuje kontrakt SSF.

Rozważmy rysunek 1:

Rysunek 1 - Śledzenie zysków / strat na kontraktach terminowych na akcje

Do czasu wygaśnięcia SSF we wrześniu inwestor będzie miał zabezpieczoną pozycję netto w wysokości 3 500 USD. Negatywną stroną tego jest to, że jeśli akcje gwałtownie wzrosną, inwestor jest nadal zablokowany na poziomie 35 USD za akcję.

Główne zalety w stosunku do obrotu akcjami
W porównaniu do akcji będących przedmiotem bezpośredniego obrotu, fundusze niskotowarowe zapewniają kilka głównych zalet:

• Dźwignia finansowa : W porównaniu do zakupu akcji z depozytem zabezpieczającym inwestowanie w niskotowarowe gospodarstwa rolne jest mniej kosztowne. Inwestor może wykorzystać dźwignię finansową do kontrolowania większej ilości akcji przy mniejszych nakładach gotówkowych.
• Łatwość zwarcia: Zajęcie krótkiej pozycji w SSF jest prostsze, mniej kosztowne i może być wykonane w dowolnym momencie - nie ma wymogu zwiększenia .
• Elastyczność : inwestorzy SSF mogą korzystać z instrumentów w celu spekulacji, zabezpieczania, rozprzestrzeniania się lub korzystania z szerokiej gamy wyrafinowanych strategii.

Kontrakty terminowe na akcje mają również wady. Obejmują one:

• Ryzyko : Inwestor, który długo jest w posiadaniu akcji, może stracić tylko to, co zainwestował. W kontrakcie SSF istnieje ryzyko utraty znacznie więcej niż początkowa inwestycja (depozyt zabezpieczający).
• Brak uprawnień akcjonariuszy: właściciel SSF nie ma prawa głosu ani prawa do dywidendy.
• Wymagana czujność : fundusze niskotowarowe to inwestycje, które wymagają od inwestorów dokładniejszego monitorowania swoich pozycji, niż wielu chciałoby. Ponieważ rachunki SSF są oznaczane na rynku każdego dnia roboczego, istnieje możliwość, że firma maklerska może wydać wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego, wymagając od inwestora podjęcia decyzji, czy szybko zdeponować dodatkowe środki, czy też zlikwidować pozycję.

Porównanie z opcjami kapitału własnego
Inwestowanie w SSF różni się od inwestowania w kontrakty opcji na akcje na kilka sposobów:

• Pozycja długich opcji: Inwestor ma prawo, ale nie obowiązek zakupu lub dostawy akcji. W pozycji długiej SSF inwestor jest zobowiązany do dostarczenia akcji.
• Ruch na rynku : Inwestorzy opcji wykorzystują czynnik matematyczny, deltę, która mierzy związek między premią za opcje a bazową ceną akcji. Czasami wartość kontraktu opcji może się zmieniać niezależnie od ceny akcji. Natomiast kontrakt z SSF będzie znacznie ściślej podążał za zmianami akcji bazowych.
• Cena inwestycji : Gdy inwestor opcji zajmuje długą pozycję, płaci premię za kontrakt. Premia jest często nazywana marnotrawstwem. Po wygaśnięciu, chyba że umowa opcji jest w pieniądzu, umowa jest bezwartościowa, a inwestor stracił całą premię. Kontrakty futures na pojedyncze akcje wymagają początkowego depozytu zabezpieczającego i określonego poziomu utrzymania gotówki.

Dolna linia
Inwestowanie w kontrakty futures na akcje oferuje elastyczność, dźwignię i możliwość innowacyjnych strategii dla inwestorów. Potencjalni inwestorzy w niskotowarowe gospodarstwa rolne powinni jednak dokładnie zbadać profil ryzyka / zysku oferowany przez te instrumenty i mieć pewność, że są one odpowiednie do ich osobistych celów.