Banki inwestycyjne a banki komercyjne: jaka jest różnica?

Banki inwestycyjne i banki komercyjne reprezentują dwa działy sektora bankowego, a każdy typ banku oferuje zasadniczo różne usługi.

Banki inwestycyjne przyspieszają kupno i sprzedaż obligacji, akcji i innych inwestycji oraz pomagają firmom w przeprowadzaniu pierwszej oferty publicznej (IPO), kiedy po raz pierwszy wchodzą na giełdę i sprzedają akcje. Banki komercyjne działają jako zarządzający kontami depozytowymi należącymi do przedsiębiorstw i osób fizycznych, chociaż koncentrują się głównie na rachunkach biznesowych i udzielają pożyczek publicznych za pośrednictwem przechowywanych przez nich pieniędzy.

Od czasu kryzysu finansowego i spowolnienia gospodarczego, które rozpoczęło się w 2008 r., Wiele podmiotów, które łączyły bankowość inwestycyjną i komercyjną, podlegało intensywnej kontroli. Toczy się poważna debata na temat tego, czy dwa działy sektora bankowego powinny funkcjonować pod jednym dachem, czy też najlepiej, jeśli dwa z nich powinny być oddzielone.

Banki inwestycyjne

Banki inwestycyjne są przede wszystkim pośrednikami finansowymi, pomagając korporacjom w tworzeniu IPO, pozyskiwaniu finansowania dłużnego, negocjowaniu fuzji i przejęć oraz ułatwianiu reorganizacji przedsiębiorstw. Banki inwestycyjne działają również jako pośrednik lub doradca dla klientów instytucjonalnych.

Do dużych banków inwestycyjnych należą JPMorgan Chase (JPM), Goldman Sachs (GS), Morgan Stanley (MS), Citigroup (C) i Bank of America (BAC). Klientami są korporacje, fundusze emerytalne, inne instytucje finansowe, rządy i fundusze hedgingowe. Wiele banków inwestycyjnych prowadzi również operacje detaliczne dla małych klientów indywidualnych.

Banki komercyjne

Banki komercyjne przyjmują depozyty, świadczą usługi czeków i kont debetowych oraz udzielają pożyczek biznesowych, osobistych i hipotecznych. Oferują również podstawowe produkty bankowe, takie jak certyfikaty depozytowe (CD) i konta oszczędnościowe dla osób fizycznych i małych firm. Większość ludzi ma komercyjne konto bankowe, a nie rachunek bankowy inwestycji.

Banki komercyjne zarabiają, udzielając pożyczek i uzyskując przychody odsetkowe z pożyczek. Konta klientów, w tym rachunki czekowe i oszczędnościowe, zapewniają bankom pieniądze na zaciąganie pożyczek.

Klienci lubią banki komercyjne, ponieważ ich pieniądze są zabezpieczone i regulowane przez rząd, ale odsetki od rachunków są niewielkie lub nic, szczególnie w porównaniu do funduszy wspólnego inwestowania, akcji i innych inwestycji.

Kluczowe dania na wynos

• Banki inwestycyjne i banki komercyjne świadczą różne usługi.
• Banki inwestycyjne gwarantują nowe dłużne i kapitałowe papiery wartościowe, pomagają w sprzedaży papierów wartościowych oraz stymulują fuzje i przejęcia, reorganizacje i transakcje maklerskie.
• Banki komercyjne udzielają pożyczek ludziom i małym firmom oraz oferują rachunki czekowe i oszczędnościowe oraz certyfikaty depozytowe.
• Większość firm świadczących usługi finansowe działa jako bank inwestycyjny lub bank komercyjny, chociaż niektóre łączą funkcje.

Kluczowe różnice

Banki komercyjne są ściśle regulowane przez władze federalne, takie jak Rezerwa Federalna i Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC). Banki komercyjne są ubezpieczone przez rząd federalny w celu utrzymania ochrony kont klientów i zapewnienia pewnego poziomu bezpieczeństwa. Banki inwestycyjne różnią się, ponieważ są znacznie luźniej regulowane przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Komisja oferuje klientom mniejszą ochronę i pozwala bankom inwestycyjnym na znacznie większą swobodę operacyjną.

Względna słabość regulacji rządowych wraz ze szczególnym modelem biznesowym daje bankom inwestycyjnym wyższą tolerancję i ekspozycję na ryzyko. Z drugiej strony banki komercyjne mają znacznie niższy próg ryzyka. Banki komercyjne mają domyślny obowiązek działania w najlepszym interesie swoich klientów. Wyższy poziom kontroli rządowej nad bankami komercyjnymi również obniża ich poziom tolerancji na ryzyko.

Uwagi specjalne

Historycznie instytucje łączące bankowość komercyjną i inwestycyjną były postrzegane w negatywnym świetle. Niektórzy analitycy powiązali takie podmioty z kryzysem gospodarczym, który miał miejsce na początku XX wieku. W 1933 r. Przyjęto ustawę Glassa-Steagalla, która zezwoliła na całkowite i całkowite rozdzielenie wszystkich działań związanych z bankowością inwestycyjną i komercyjną.

Jednak Glass-Steagall został w dużej mierze uchylony w latach 90. Od tego czasu banki prowadzą oba rodzaje bankowości. Pomimo prawnej swobody rozszerzania działalności, większość największych amerykańskich instytucji bankowych zdecydowała się działać jako bank komercyjny lub bank inwestycyjny.

Są jednak pewne korzyści dla banków, które łączą funkcje usług inwestycyjnych i komercyjnych. Na przykład, bank kombinowany może wykorzystać możliwości inwestycyjne, aby pomóc firmie w sprzedaży pierwszej oferty publicznej, a następnie użyć swojego działu handlowego, aby zaoferować hojną linię kredytową dla nowego biznesu. Umożliwia to firmie sfinansowanie szybkiego wzrostu, a tym samym podwyższenie ceny akcji. Bank kombinowany dodatkowo czerpie korzyści ze zwiększonego obrotu, który przynosi przychody z prowizji.