Długoterminowe zadłużenie
Dług długoterminowy to dług, który zapada w ciągu ponad jednego roku. Dług długoterminowy można rozpatrywać z dwóch perspektyw: sprawozdawczości finansowej emitenta i inwestowania finansowego. W sprawozdaniach finansowych firmy muszą rejestrować długoterminową emisję długu i wszystkie związane z nim zobowiązania płatnicze w swoich sprawozdaniach finansowych. Z drugiej strony, inwestowanie w dług długoterminowy obejmuje inwestowanie pieniędzy w inwestycje dłużne o terminie zapadalności przekraczającym jeden rok.
Kluczowe dania na wynos
- Dług długoterminowy to dług, który zapada w ciągu ponad jednego roku.
- Dług długoterminowy jest zazwyczaj postrzegany inaczej z perspektywy emitenta niż inwestora.
- Dla emitenta dług długoterminowy jest zobowiązaniem, które musi być spłacone przez cały okres użytkowania instrumentu dłużnego.
- Długoterminowe zobowiązania dłużne są kluczowym składnikiem wskaźników wypłacalności, które są analizowane przez zainteresowane strony i agencje ratingowe przy ocenie ryzyka wypłacalności.
Długoterminowe zadłużenie
Zrozumienie długu długoterminowego
Dług długoterminowy to dług, który zapada w ciągu ponad jednego roku. Podmioty decydują się na emisję długu długoterminowego z różnymi względami, przede wszystkim koncentrując się na ramach czasowych spłaty i odsetkach do zapłaty. Inwestorzy inwestują w dług długoterminowy na korzyść płatności odsetek i uważają czas do wykupu za ryzyko płynności. Ogólnie rzecz biorąc, dożywotnie zobowiązania i wyceny długu długoterminowego będą w dużym stopniu zależne od zmian rynkowych stóp procentowych oraz od tego, czy długoterminowa emisja długu ma stałe lub zmienne stopy procentowe.
Dlaczego firmy używają długoterminowych instrumentów dłużnych
Firma bierze dług w celu uzyskania natychmiastowego kapitału. Na przykład przedsięwzięcia typu start-up wymagają znacznych funduszy, aby rozpocząć działalność i pokryć podstawowe wydatki, takie jak badania, ubezpieczenie, licencje, sprzęt, materiały eksploatacyjne i reklama. Dojrzałe firmy wykorzystują również dług do finansowania swojej regularnej działalności, a także nowych projektów kapitałochłonnych. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie firmy muszą mieć pod ręką kapitał, a zadłużenie jest jednym ze źródeł pozyskiwania natychmiastowych środków na finansowanie operacji biznesowych.
Długoterminowa emisja długu ma kilka zalet w stosunku do długu krótkoterminowego. Odsetki od wszystkich rodzajów zobowiązań dłużnych, krótkich i długich, są uważane za koszty działalności gospodarczej, które można odliczyć przed zapłaceniem podatków. Dług długoterminowy zazwyczaj wymaga nieco wyższej stopy procentowej niż dług krótkoterminowy. Jednak firma ma więcej czasu na spłatę kapitału wraz z odsetkami.
Rachunkowość finansowa dla długu długoterminowego
Firma ma wiele instrumentów dłużnych, które może wykorzystać do pozyskania kapitału. Linie kredytowe, pożyczki bankowe oraz obligacje o zobowiązaniach i terminach zapadalności powyżej jednego roku są jednymi z najczęstszych form długoterminowych instrumentów dłużnych wykorzystywanych przez firmę. Wszystkie instrumenty dłużne zapewniają spółce kapitał, który służy jako aktywa obrotowe. Spłata długu jest traktowana w bilansie jako zobowiązanie.
Firmy stosują harmonogramy amortyzacji i inne mechanizmy śledzenia wydatków w celu rozliczenia każdego zobowiązania z instrumentu dłużnego, które muszą spłacać wraz z odsetkami. Jeżeli spółka emituje dług o terminie zapadalności wynoszącym jeden rok lub krócej, uznaje się go za dług krótkoterminowy i zobowiązanie krótkoterminowe, które jest w pełni rozliczone w części dotyczącej zobowiązań krótkoterminowych w bilansie.
Gdy firma emituje dług o terminie zapadalności przekraczającym jeden rok, rachunkowość staje się bardziej złożona. W momencie emisji spółka debetuje aktywa i kredytuje dług długoterminowy. Ponieważ spółka spłaci swój dług długoterminowy, niektóre z jej zobowiązań będą wymagalne w ciągu jednego roku, a niektóre będą wymagalne w ciągu ponad roku. Konieczne jest ścisłe śledzenie tych płatności długu, aby zapewnić, że krótkoterminowe zobowiązania dłużne i długoterminowe zobowiązania dłużne na pojedynczym długoterminowym instrumencie dłużnym są odpowiednio rozdzielone i rozliczone. Aby uwzględnić te długi, przedsiębiorstwa po prostu odnotowują zobowiązania płatnicze w ciągu jednego roku dla długoterminowego instrumentu dłużnego jako zobowiązania krótkoterminowe, a pozostałe płatności jako zobowiązania długoterminowe.
Zasadniczo w bilansie wszelkie wpływy pieniężne związane z długoterminowym instrumentem dłużnym będą zgłaszane jako obciążenie aktywów gotówkowych i kredyt na instrumencie dłużnym. Kiedy firma otrzymuje pełną kwotę główną dla długoterminowego instrumentu dłużnego, jest ona zgłaszana jako obciążenie gotówkowe i kredyt na długoterminowym instrumencie dłużnym. W miarę spłacania zadłużenia przez przedsiębiorstwo, jego zobowiązania krótkoterminowe będą co roku notowane poprzez obciążenie zobowiązań i kredyt na rzecz aktywów. Po spłacie przez spółkę wszystkich zobowiązań z tytułu długoterminowych instrumentów dłużnych bilans będzie odzwierciedlał anulowanie kwoty głównej i wydatki na zobowiązania w łącznej kwocie wymaganych odsetek.
Efektywność zadłużenia w biznesie
Płatności odsetkowe od kapitału dłużnego przenoszone są do rachunku zysków i strat w części dotyczącej odsetek i podatków. Odsetki to trzeci składnik kosztów, który wpływa na dochód netto firmy. Jest wykazywany w rachunku zysków i strat po uwzględnieniu kosztów bezpośrednich i kosztów pośrednich. Koszty zadłużenia różnią się od kosztów amortyzacji, które są zwykle planowane z uwzględnieniem zasady dopasowania. Trzecia część rachunku zysków i strat, w tym odsetki i ulgi podatkowe, może być ważnym punktem do analizy efektywności kapitału dłużnego firmy. Odsetki od zadłużenia to koszt biznesowy, który obniża dochód netto podlegający opodatkowaniu, ale także zmniejsza dochód osiągnięty w wyniku finansowym i może zmniejszyć zdolność firmy do ogólnego regulowania zobowiązań. Efektywność kosztów kapitału dłużnego w rachunku zysków i strat jest często analizowana poprzez porównanie marży zysku brutto, marży zysku operacyjnego i marży zysku netto.
Oprócz analizy kosztów w rachunku zysków i strat analizuje się także efektywność kosztów długu, obserwując kilka współczynników wypłacalności. Wskaźniki te mogą obejmować wskaźnik zadłużenia, dług do aktywów, dług do kapitału własnego i inne. Firmy zazwyczaj dążą do utrzymania średniego poziomu współczynnika wypłacalności równego lub niższego od standardów branżowych. Wysokie wskaźniki wypłacalności mogą oznaczać, że firma finansuje zbyt wiele swojej działalności długiem, a zatem jest narażona na ryzyko związane z przepływami pieniężnymi lub niewypłacalnością.
Wypłacalność emitenta jest ważnym czynnikiem w analizie ryzyka długoterminowego niewykonania zobowiązania.
Inwestowanie w dług długoterminowy
Firmy i inwestorzy mają różne względy zarówno przy emisji, jak i inwestowaniu w dług długoterminowy. Dla inwestorów dług długoterminowy jest klasyfikowany jako dług, który zapada w ciągu ponad jednego roku. Inwestor może wybierać spośród wielu długoterminowych inwestycji. Trzy najbardziej podstawowe to amerykańskie obligacje skarbowe, obligacje komunalne i obligacje korporacyjne.
Skarby USA
Rządy, w tym Departament Skarbu USA, emitują szereg krótko- i długoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Departament Skarbu USA emituje długoterminowe skarbowe papiery wartościowe o terminie zapadalności wynoszącym dwa lata, trzy lata, pięć lat, siedem lat, 10 lat, 20 lat i 30 lat.
Obligacje komunalne
Obligacje komunalne to instrumenty dłużne emitowane przez agencje rządowe w celu finansowania projektów infrastrukturalnych. Obligacje komunalne są zwykle uważane za jedną z inwestycji w obligacje o najniższym ryzyku na rynku długu, z nieznacznie wyższym ryzykiem niż obligacje skarbowe. Agencje rządowe mogą emitować krótkoterminowe lub długoterminowe długi na inwestycje publiczne.
Obligacje przedsiębiorstw
Obligacje korporacyjne wiążą się z wyższym ryzykiem niewypłacalności niż obligacje skarbowe i gminy. Podobnie jak rządy i gminy, korporacje otrzymują oceny od agencji ratingowych, które zapewniają przejrzystość na temat ich ryzyka. Agencje ratingowe koncentrują się w dużej mierze na wskaźnikach wypłacalności podczas analizowania i zapewniania ratingów podmiotów. Obligacje korporacyjne są powszechnym rodzajem długoterminowych inwestycji dłużnych. Korporacje mogą emitować dług o różnych terminach zapadalności. Wszystkie obligacje korporacyjne o terminie zapadalności powyżej jednego roku są uważane za długoterminowe inwestycje dłużne.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.