Krańcowy koszt produkcji
W ekonomii krańcowy koszt produkcji to zmiana całkowitego kosztu produkcji, która wynika z wytworzenia lub wytworzenia jednej dodatkowej jednostki. Aby obliczyć koszt krańcowy, podziel zmianę kosztów produkcji przez zmianę ilości. Celem analizy kosztu krańcowego jest ustalenie, w którym momencie organizacja może osiągnąć korzyści skali w celu optymalizacji produkcji i ogólnych operacji. Jeżeli krańcowy koszt wytworzenia jednej dodatkowej jednostki jest niższy niż cena jednostkowa, producent może uzyskać zysk.
Kluczowe dania na wynos
- Koszt krańcowy produkcji jest ważną koncepcją w rachunkowości zarządczej, ponieważ może pomóc organizacji zoptymalizować produkcję dzięki korzyściom skali.
- Firma, która dąży do maksymalizacji zysków, będzie produkować do momentu, w którym koszt krańcowy (MC) będzie równy przychodowi krańcowemu (MR).
- Koszty stałe są stałe bez względu na poziomy produkcji, więc wyższa produkcja prowadzi do niższych kosztów stałych na jednostkę, ponieważ suma jest alokowana na więcej jednostek.
- Zmienne koszty zmieniają się w zależności od poziomów produkcji, więc wytworzenie większej liczby jednostek doda więcej kosztów zmiennych.
Krańcowy koszt produkcji
Zrozumienie krańcowego kosztu produkcji
Koszt krańcowy produkcji to koncepcja ekonomiki i rachunkowości zarządczej najczęściej stosowana wśród producentów jako sposób na wyodrębnienie optymalnego poziomu produkcji. Producenci często sprawdzają koszt dodania jeszcze jednej jednostki do swoich harmonogramów produkcji. Na pewnym poziomie produkcji korzyść związana z produkcją jednej dodatkowej jednostki i generowaniem przychodów z tej pozycji obniży całkowity koszt produkcji linii produktów. Kluczem do optymalizacji kosztów produkcji jest jak najszybsze znalezienie tego punktu lub poziomu.
Koszt krańcowy produkcji obejmuje wszystkie koszty, które różnią się w zależności od poziomu produkcji. Na przykład, jeśli firma musi zbudować całkowicie nową fabrykę w celu wyprodukowania większej ilości towarów, koszt budowy fabryki jest kosztem krańcowym. Wysokość kosztu krańcowego różni się w zależności od wielkości produkowanego towaru.
Ważny
Czynniki ekonomiczne, które mogą wpływać na krańcowy koszt produkcji, obejmują asymetrię informacyjną, pozytywne i negatywne efekty zewnętrzne, koszty transakcji oraz dyskryminację cenową.
Koszt krańcowy jest ważnym czynnikiem w teorii ekonomii, ponieważ firma, która dąży do maksymalizacji zysków, będzie produkować do momentu, w którym koszt krańcowy (MC) będzie równy przychodowi krańcowemu (MR). Poza tym koszt wytworzenia dodatkowej jednostki przekroczy wygenerowane przychody.
Przykład krańcowego kosztu produkcji
Koszty produkcji obejmują zarówno koszty stałe, jak i koszty zmienne. Koszty stałe nie zmieniają się wraz ze wzrostem lub spadkiem poziomów produkcji, więc tę samą wartość można rozłożyć na więcej jednostek produkcji przy zwiększonej produkcji. Koszty zmienne odnoszą się do kosztów, które zmieniają się przy różnych poziomach wydajności. Dlatego koszty zmienne wzrosną, gdy wyprodukowanych zostanie więcej jednostek.
Weźmy na przykład kapelusznika. Każdy wyprodukowany kapelusz wymaga siedemdziesięciu pięciu centów plastiku i tkaniny. Plastik i tkanina to koszty zmienne. Fabryka czapek ponosi również miesięczne koszty stałe w wysokości 1000 USD. Jeśli wykonasz 500 kapeluszy miesięcznie, to każdy kapelusz poniesie 2 USD stałych kosztów (1000 USD całkowitych kosztów stałych / 500 kapeluszy). W tym prostym przykładzie całkowity koszt na kapelusz wyniósłby 2, 75 USD (2 USD stały koszt na jednostkę + 0, 75 USD kosztów zmiennych).
Jeśli kapelusznik zwiększy wielkość produkcji i wyprodukuje 1000 kapeluszy miesięcznie, wówczas każdy kapelusz poniesie 1 dolara stałych kosztów (1000 dolarów całkowitych kosztów stałych / 1000 kapeluszy), ponieważ koszty stałe są rozłożone na większą liczbę jednostek produkcji. Całkowity koszt na kapelusz spadłby wówczas do 1, 75 USD (1 stały koszt jednostkowy + 0, 75 USD kosztów zmiennych). W tej sytuacji wzrost wielkości produkcji powoduje obniżenie kosztów krańcowych.
Jeśli fabryka czapek nie byłaby w stanie obsłużyć więcej jednostek produkcji na obecnych maszynach, koszt dodania dodatkowej maszyny musiałby zostać uwzględniony w krańcowym koszcie produkcji. Załóżmy, że maszyna może obsłużyć tylko 1499 jednostek. 1500 jednostka wymagałoby zakupu dodatkowej maszyny o wartości 500 USD. W takim przypadku koszt nowej maszyny należy również uwzględnić w obliczeniach kosztu krańcowego produkcji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.