Fundusze wspólnego inwestowania a fundusze hedgingowe: jaka jest różnica?

Zarówno fundusze wspólnego inwestowania, jak i fundusze hedgingowe są zarządzanymi portfelami zbudowanymi z połączonych funduszy w celu osiągnięcia zysków poprzez dywersyfikację. Ta pula funduszy oznacza, że ​​zarządzający - lub grupa zarządzających - wykorzystuje kapitał inwestycyjny wielu inwestorów do inwestowania w papiery wartościowe, które pasują do określonej strategii.

Fundusze wspólnego inwestowania są oferowane przez zarządzających funduszami instytucjonalnymi z różnymi opcjami dla inwestorów detalicznych i instytucjonalnych. Fundusze hedgingowe są skierowane do inwestorów o wysokiej wartości netto. Fundusze te wymagają od inwestorów spełnienia określonych akredytowanych cech.

Kluczowe dania na wynos

• Fundusze wspólnego inwestowania to regulowane produkty inwestycyjne oferowane publicznie i dostępne do codziennego obrotu.
• Fundusze hedgingowe to prywatne inwestycje, które są dostępne tylko dla akredytowanych inwestorów.
• Fundusze hedgingowe są znane z tego, że stosują strategie inwestowania o wyższym ryzyku w celu osiągnięcia wyższych zysków dla swoich inwestorów.

Różnica między funduszami wspólnego inwestowania a funduszami hedgingowymi

Fundusze inwestycyjne

Fundusze wspólnego inwestowania są powszechnie znane w branży inwestycyjnej. Pierwszy fundusz wspólnego inwestowania został utworzony w 1924 r. I oferowany przez MFS Investment Management. Od tego czasu fundusze wspólnego inwestowania znacznie się zmieniły, aby zapewnić inwestorom szeroki wybór zarówno inwestycji pasywnych, jak i aktywnych zarządzanych.

Fundusze pasywne dają inwestorom możliwość inwestowania w indeks ukierunkowanej ekspozycji rynkowej przy niskim koszcie. Aktywne fundusze zapewniają produkt inwestycyjny oferujący profesjonalne zarządzanie funduszami portfelowymi. Gigant badawczy, Investment Company Institute (ICI), twierdzi, że na dzień 31 grudnia 2017 r. Istniało 7956 funduszy inwestycyjnych o wartości 18, 75 bln USD w zarządzanych aktywach (AUM).

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd reguluje kompleksowo fundusze inwestycyjne na podstawie dwóch dyrektyw regulacyjnych: Ustawy o papierach wartościowych z 1933 r. Oraz Ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. Ustawa z 1933 r. Wymaga udokumentowanego prospektu emisyjnego w zakresie edukacji inwestorów i przejrzystości.

Ustawa z 1940 r. Stanowi ramy dla strukturyzacji funduszy wspólnego inwestowania, które mogą być objęte funduszem otwartym lub zamkniętym.

Zarówno otwarte, jak i zamknięte fundusze wspólnego inwestują codziennie na giełdach finansowych. Fundusz otwarty oferuje różne klasy jednostek uczestnictwa, które mają różne opłaty i obciążenia sprzedażowe. Fundusze te wyceniają codziennie, na koniec obrotu, według ich wartości aktywów netto (NAV).

Fundusze zamknięte oferują stałą liczbę akcji w pierwszej ofercie publicznej (IPO). Handlują przez cały dzień handlowy jak akcje. Fundusze wspólnego inwestowania są dostępne dla wszystkich rodzajów inwestorów. Jednak niektóre fundusze mogą pochodzić z minimalnymi wymaganiami inwestycyjnymi, które mogą wynosić od 250 do 3000 USD lub więcej, w zależności od funduszu.

Zasadniczo funduszami inwestycyjnymi zarządza się papierami wartościowymi opartymi na określonej strategii. Chociaż złożoność strategii może być różna, większość funduszy inwestycyjnych nie zależy w dużym stopniu od alternatywnych inwestycji lub instrumentów pochodnych. Ograniczając wykorzystanie tych inwestycji wysokiego ryzyka, sprawia, że ​​lepiej nadają się one do masowego inwestowania w społeczeństwo.

Według „InvestmentNews.com” na dzień 30 czerwca 2018 r. Trzema największymi zarządzającymi aktywami funduszy inwestycyjnych:

• Vanguard, łączne aktywa funduszu wspólnego inwestora w wysokości 3, 82 biliona USD
• Wierność, łączne aktywa funduszu wspólnego inwestowania w wysokości 2, 1 bln USD
• Badania i zarządzanie kapitałem, łączne aktywa funduszu wspólnego inwestowania w wysokości 1, 73 biliona USD

Fundusze hedgingowe

Fundusze hedgingowe mają taką samą podstawową strukturę funduszy połączonych jak fundusze wspólnego inwestowania. Fundusze hedgingowe oferowane są jednak wyłącznie prywatnie. Zazwyczaj są znani z zajmowania pozycji o wyższym ryzyku w celu uzyskania wyższych zwrotów dla inwestora. W związku z tym mogą korzystać z opcji, dźwigni finansowej, krótkiej sprzedaży i innych alternatywnych strategii. Ogólnie rzecz biorąc, funduszami hedgingowymi zarządza się zwykle znacznie bardziej agresywnie niż ich odpowiednikami z funduszy wspólnego inwestowania. Wielu stara się zajmować globalnie cykliczne pozycje lub osiągać zwroty na spadających rynkach.

Fundusze hedgingowe, oparte na tych samych koncepcjach inwestowania co fundusz wspólnego inwestowania, mają strukturę i regulują się w różny sposób. Ponieważ fundusze hedgingowe oferują swoje inwestycje prywatnie, wymaga to od nich tylko akredytowanych inwestorów i pozwala im budować strukturę funduszy. Rozporządzenie D ustawy z 1933 r. Nakazuje inwestycje akredytowanych inwestorów w prywatne fundusze hedgingowe.

Uważa się, że akredytowani inwestorzy posiadają zaawansowaną wiedzę na temat inwestowania na rynkach finansowych, zazwyczaj charakteryzującą się wyższą tolerancją na ryzyko niż inwestorzy standardowi. Inwestorzy ci są gotowi ominąć standardowe zabezpieczenia oferowane inwestorom funduszy wspólnego inwestowania w celu uzyskania potencjalnie wyższych zysków. Jako fundusze prywatne fundusze hedgingowe różnią się również tym, że zwykle wdrażają wielopoziomową strukturę partnerstwa, która obejmuje komplementariusza i komandytariusza.

Prywatny charakter funduszy hedgingowych pozwala im na dużą elastyczność w zakresie przepisów dotyczących inwestowania i warunków dla inwestorów. W związku z tym fundusze hedgingowe często pobierają znacznie wyższe opłaty niż fundusze wspólnego inwestowania. Mogą również oferować mniejszą płynność dzięki różnym okresom blokady i limitom na umorzenie.

Niektóre fundusze mogą nawet zamykać wykupy w niestabilnych okresach rynkowych, aby chronić inwestorów przed potencjalną wyprzedażą portfela funduszu. Ogólnie rzecz biorąc, bardzo ważne jest, aby inwestorzy funduszy hedgingowych w pełni rozumieli ryzyko strategii funduszu i warunki rządzące. Warunki te nie są upubliczniane, jak prospekt emisyjny funduszy wspólnego inwestowania. Zamiast tego fundusze hedgingowe opierają się na memorandum prywatnego plasowania, spółce komandytowej lub umowie operacyjnej oraz dokumentach subskrypcyjnych do zarządzania ich działalnością.

Według „BusinessInsider.com” z maja 2018 r. Trzema największymi zarządzającymi funduszami hedgingowymi byli:

• Bridgewater Associates
• Zarządzanie kapitałem AQR
• Renaissance Technologies

Doradca Insight

Rebecca Dawson
Silber Bennett Financial, Los Angeles, Kalifornia

Kluczową różnicą między funduszami hedgingowymi a funduszami wspólnego inwestowania są warunki ich wykupu. Inwestorzy funduszy inwestycyjnych mogą wykupić swoje jednostki w dowolnym dniu roboczym i otrzymać NAV (wartość aktywów netto) tego dnia. Z drugiej strony fundusze hedgingowe wydają się być znacznie mniej płynne. Niektóre oferują umorzenia tygodniowe lub miesięczne, a inne tylko raz na kwartał lub raz w roku. Wiele funduszy hedgingowych nakłada okres blokady, w którym nie można w ogóle wypłacić pieniędzy. W okresach niestabilności rynku, takich jak ostatni kryzys finansowy, kilka funduszy hedgingowych faktycznie zawiesiło umorzenia w celu ochrony pozostałych inwestorów przed potencjalną gwałtowną sprzedażą portfela funduszu. Ważne jest uważne przeczytanie memorandum ofertowego funduszu hedgingowego, aby w pełni zrozumieć swoje prawa do umorzenia.

Porównywanie wydajności

Indeksy stanowią jeden z najlepszych sposobów pomiaru wyników różnych sektorów rynku i segmentów. Ponieważ szczegóły dotyczące wyników funduszy hedgingowych nie są publicznie przejrzyste, pomocne może być porównanie wyników indeksów funduszy hedgingowych do S&P 500 w celu zrozumienia wskaźników wydajności związanych z porównywaniem funduszy hedgingowych w porównaniu do standardowych funduszy inwestycyjnych.

Opłaty również odgrywają dużą rolę w porównywaniu wydajności. Wiadomo, że opłaty operacyjne funduszy inwestycyjnych wahają się od około 0, 05% do nawet 5% lub więcej. Fundusze hedgingowe zazwyczaj integrują tak zwaną „opłatę dwóch i dwudziestu”, która obejmuje opłatę za zarządzanie w wysokości 2% i opłatę za wyniki w wysokości 20%.

Wyniki indeksu na dzień 5 marca 2019 r. Pokazują następujące roczne zwroty brutto dla S&P 500 w porównaniu z Hedge Fund Research Index (HFRI) Fund Weighted Composite Index ®.