Zwolnienie ze sprzedaży domu powyżej 55 lat
Zwolnienie ze sprzedaży mieszkań w wieku powyżej 55 lat było prawem podatkowym, które zapewniało właścicielom domów w wieku powyżej 55 lat jednorazowe wyłączenie zysków kapitałowych. Osoby, które spełniły niezbędne wymagania, mogą wykluczyć do 125 000 USD zysków kapitałowych ze sprzedaży swoich prywatnych mieszkań.
Wyłączenie to miało na celu stymulowanie rynku nieruchomości i nagradzanie właścicieli domów za zakup, a następnie sprzedaż ich domów.
Zwolnienie ze sprzedaży mieszkań powyżej 55 lat nie obowiązuje od 1997 r. Zostało ono zastąpione innymi wyjątkami dla wszystkich, niezależnie od wieku, którzy skorzystali ze sprzedaży swoich głównych mieszkań.
Zrozumienie wyjątku dotyczącego sprzedaży mieszkań w wieku powyżej 55 lat
Wprowadzono zwolnienie ze sprzedaży ponad 55 domów, aby dać właścicielom domów pewną ulgę od implikacji podatkowych związanych ze sprzedażą domów. Zwolnienie już nie istnieje, ponieważ zostało zastąpione nowymi przepisami, kiedy ustawa o zwolnieniu podatkowym z 1997 r. Została ratyfikowana. Ustawa ta była jedną z największych ustaw o obniżeniu podatków, jakie wprowadził rząd Stanów Zjednoczonych.
Zgodnie ze starą zasadą, kwalifikujący się podatnicy mogli uniknąć płacenia podatków od sprzedaży swoich domów, pod warunkiem, że była to główna rezydencja. Podatnicy, którzy skorzystali ze zwolnienia ze sprzedaży mieszkań w wieku powyżej 55 lat, wypełniliby formularz 2119 z Internal Revenue Service (IRS). Formularza używano nawet wtedy, gdy podatnik odkładał całość lub część zysku na inny rok podatkowy.
Podatnicy byli również zobowiązani do zgłaszania strat, które wynikały ze sprzedaży ich domu na formularzu sprzedaży 2119. Jednak według IRS podatnicy nie mogli odliczyć straty od obciążenia podatkowego.
W tym czasie sprzedawcy domów mieli alternatywę dla zwolnienia. Aby uniknąć płatności podatków, sprzedający mogli wykorzystać wpływy ze sprzedaży na zakup droższego domu w ciągu dwóch lat.
Zastosowanie wyłączenia powyżej 55 lat
Kiedy obowiązywało zwolnienie, aby zostać zakwalifikowanym, istniało kilka kryteriów dotyczących właścicieli domów. Sprzedawca lub przynajmniej jeden posiadacz tytułu musiał mieć co najmniej 55 lat w dniu sprzedaży domu. W przypadku małżeństw tylko jeden małżonek musiał spełnić ten warunek. Ten małżonek musiał być również posiadaczem tytułu w dniu przeniesienia tytułu, aby można było zastosować zwolnienie. Dopuszczono tylko jedno zwolnienie na małżeństwo, co wykluczałoby jednego małżonka ubiegającego się o zwolnienie dla jednej sprzedaży, a drugiego małżonka ubiegającego się o późniejszą sprzedaż.
Sprzedawca lub przynajmniej jeden posiadacz tytułu musiał mieć co najmniej 55 lat w dniu sprzedaży, aby kwalifikować się do zwolnienia.
Ale była luka. Jeżeli dom podstawowy byłby współwłasnością dwóch lub więcej osób niezamężnych, możliwe było, że więcej niż jeden posiadacz tytułu w odpowiednim wieku kwalifikuje się do zwolnienia. Aby dom mógł się zakwalifikować, posiadacz tytułu musiał posiadać nieruchomość jako główną rezydencję i korzystać z niej przez co najmniej trzy z pięciu lat bezpośrednio przed sprzedażą domu. Były dodatki za czas spędzony z dala od wakacji lub opieki medycznej.
Kluczowe dania na wynos
- Zwolnienie ze sprzedaży mieszkań w wieku powyżej 55 lat było prawem podatkowym, które zapewniało właścicielom domów w wieku powyżej 55 lat jednorazowe wyłączenie zysków kapitałowych.
- Sprzedawca lub co najmniej jeden posiadacz tytułu musiał mieć co najmniej 55 lat w dniu sprzedaży domu.
- Po uchwaleniu Ustawy o zwolnieniu podatkowym z 1997 r. Zwolnienie zostało zastąpione nowymi kwotami wykluczenia ze sprzedaży dla wszystkich właścicieli domów bez względu na wiek.
Aktualne zwolnienia dla sprzedawców domowych
Po uchwaleniu Ustawy o ulgach podatkowych z 1997 r. Nowe obciążenia podatkowe związane ze sprzedażą domów zmniejszyły się dla milionów podatników mieszkalnych - niezależnie od ich wieku. Rolowania lub opcje raz w życiu, takie jak zwolnienie ze sprzedaży mieszkań w wieku powyżej 55 lat, zostały zastąpione nowymi kwotami wykluczenia sprzedaży.
Właściciele domów mogą teraz kwalifikować się do wykluczenia całości lub części korzyści uzyskanych ze sprzedaży głównej rezydencji z ich dochodów. Ustawa podniosła kwotę podlegającego wyłączeniu zysku do 250 000 USD na podatnika lub 500 000 USD na wspólnym zeznaniu złożonym przez małżeństwo. Prawo zezwala również na więcej niż jedno wykluczenie na podatnika na całe życie. Podatnik nie mógł jednak wykluczyć korzyści z innej sprzedaży domu w okresie dwóch lat kończącym się w dniu sprzedaży.
Testy własności i użytkowania
Właściciele domów są teraz zobowiązani do zdania prawa własności i korzystania z testów, jeśli chcą kwalifikować się do tych wyłączeń. Aby spełnić test własności, podatnicy muszą posiadać dom przez co najmniej dwa lata. Z drugiej strony test użytkowania wymaga od sprzedawców zamieszkiwania w domu jako głównej rezydencji przez co najmniej dwa lata. Oba testy muszą być spełnione przez okres pięciu lat do daty sprzedaży.
Właściciele domów, którzy wykorzystują swoje domy do prowadzenia działalności gospodarczej lub dochodu z wynajmu, również mogą się kwalifikować. Ale muszą zdać własność domu i skorzystać z testów. Załóżmy na przykład, że kupujesz nieruchomość w 2000 roku i mieszkasz tam do 2001 roku. Możesz przenieść się i wystawić dom na wynajem na następne dwa lata. Po wyjściu najemcy decydujesz się na powrót i mieszkasz tam do 2005 r., Kiedy to znajdziesz kupca i sprzedasz nieruchomość. W takim przypadku możesz nadal kwalifikować się do zwolnienia, ponieważ korzystałeś z niego jako podstawowego miejsca zamieszkania przez co najmniej dwa z pięciu lat poprzedzających sprzedaż.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.