Zarządzanie funduszami private equity: opłaty i regulacje

Historycznie fundusze private equity sprawowały minimalny nadzór regulacyjny, ponieważ ich inwestorzy byli w większości osobami o wysokiej wartości netto, które były w stanie lepiej ponieść straty w niekorzystnych sytuacjach, a zatem wymagały mniejszej ochrony. Jednak ostatnio fundusze private equity widziały więcej swojego kapitału inwestycyjnego pochodzącego z funduszy emerytalnych i dotacji. W następstwie kryzysu finansowego w 2008 r. Przemysł o wartości wielu bilionów dolarów został poddany wzmożonej kontroli ze strony rządu.

Co to jest kapitał prywatny?

Private equity to kapitał - w szczególności akcje reprezentujące własność lub udział w jednostce - które nie są notowane na giełdzie ani nie są przedmiotem obrotu. Składa się z funduszy i inwestorów, którzy bezpośrednio inwestują w spółki prywatne lub biorą udział w wykupach spółek publicznych z zamiarem uznania ich za prywatne.

Opłaty za kapitał prywatny

Fundusze private equity mają podobną strukturę opłat jak fundusze hedgingowe, zazwyczaj składające się z opłaty za zarządzanie i opłaty za wyniki. Firmy private equity zwykle pobierają roczne opłaty za zarządzanie w wysokości około dwóch procent zaangażowanego kapitału funduszu.

Biorąc pod uwagę opłatę za zarządzanie w stosunku do wielkości niektórych funduszy, lukratywny charakter branży private equity jest oczywisty. Fundusz o wartości 2 miliardów dolarów, który pobiera dwuprocentową opłatę za zarządzanie, powoduje, że firma zarabia 40 milionów dolarów rocznie, niezależnie od tego, czy uda jej się wygenerować zysk dla inwestorów. Szczególnie wśród większych funduszy mogą wystąpić sytuacje, w których dochody z opłat za zarządzanie przekraczają zarobki oparte na wynikach, co budzi obawy, że menedżerowie są nadmiernie wynagradzani, pomimo miernych wyników inwestycyjnych.

Opłata za wyniki wynosi zwykle około 20% zysków z inwestycji, a opłatę tę określa się jako przeniesione zainteresowanie w świecie prywatnych funduszy inwestycyjnych.

Metodę alokacji kapitału między inwestorami a komplementariuszem funduszu private equity opisano w wodospadzie dystrybucji. Wodospad określa procent odsetek przeniesionych, które uzyska komplementariusz, a także minimalną stopę procentową zwrotu, zwaną „preferowanym zwrotem”, która musi zostać zrealizowana, zanim komplementariusz funduszu może otrzymać przeniesione zyski odsetkowe.

Stawka podatku od odsetek

Obszarem szczególnie kontrowersyjnym związanym z opłatami jest przenoszona stopa procentowa. Dochód zarządzających funduszami z tytułu opłat za zarządzanie jest opodatkowany według stawek podatku dochodowego, z których najwyższy wynosi 37%. Ale zyski z przeniesionych odsetek są opodatkowane według znacznie niższej 20% stopy długoterminowych zysków kapitałowych.

Przepis w kodeksie podatkowym, który sprawia, że ​​stopa podatkowa długoterminowych zysków kapitałowych jest stosunkowo niska, miał pobudzić inwestycje. Krytycy twierdzą, że jest to luka, która pozwala zarządzającym funduszami płacić niesprawiedliwie małą stawkę podatkową od większości ich dochodów.

W maju 2017 r. Amerykańscy demokraci wprowadzili projekt ustawy o zakończeniu ulgi podatkowej z tytułu odsetek. Projekt ustawy, zatytułowany „Ustawa o uczciwości odsetkowej z 2017 r.”, Został wprowadzony przez senatora Tammy Baldwina oraz członka komisji House Ways and Means Sander Levin. Sens. Baldwin i Levin nalegali na uchwalenie tego samego projektu w 2015 r., Ale środek nie został jeszcze zatwierdzony. Po wprowadzeniu ustawy senator Baldwin powiedział: „Zamiast po prostu nagradzać bogatych preferencjami podatkowymi, Waszyngton musi zrobić więcej, aby szanować ciężką pracę, inwestować we wzrost gospodarczy i dać klasie średniej szansę na awans”.

Podane liczby nie są trywialne. W innym artykule opublikowanym w „New York Times” profesor prawa Victor Fleischer oszacował, że opodatkowanie oprocentowane według zwykłych stawek wygeneruje około 180 miliardów dolarów.

Rozporządzenie w sprawie funduszy private equity

Ponieważ nowoczesny przemysł private equity pojawił się w latach 40. XX wieku, działał w dużej mierze nieuregulowany. Jednak krajobraz zmienił się w 2010 r., Kiedy ustawa o reformie i ochronie konsumenta na Wall Street Dodda Franka została podpisana w prawie federalnym. Chociaż Ustawa o doradcach inwestycyjnych z 1940 r. Była odpowiedzią na krach na rynku w 1929 r., Dodd-Frank został opracowany w celu rozwiązania problemów, które przyczyniły się do kryzysu finansowego w 2008 r.

Przed Dodd-Frankiem komplementariusze funduszy private equity zwolnili się z Ustawy o doradcach inwestycyjnych z 1940 r., Która dążyła do ochrony inwestorów poprzez monitorowanie specjalistów oferujących porady w sprawach inwestycyjnych. Fundusze private equity mogły zostać wyłączone z przepisów poprzez ograniczenie liczby inwestorów i spełnienie innych wymogów. Jednak tytuł IV Dodd-Frank usunął „zwolnienie prywatnego doradcy”, które pozwoliło każdemu doradcy inwestycyjnemu mającemu mniej niż 15 klientów uniknąć rejestracji w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC).

Dodd-Frank wymaga, aby wszystkie firmy private equity posiadające aktywa o wartości ponad 150 milionów USD zarejestrowały się w SEC w kategorii „Doradcy inwestycyjni”. Proces rejestracji rozpoczął się w 2012 roku, w tym samym roku, w którym SEC utworzyła specjalną jednostkę do nadzorowania branży. Zgodnie z nowym prawem fundusze private equity są również zobowiązane do zgłaszania informacji dotyczących ich wielkości, oferowanych usług, inwestorów i pracowników, a także potencjalnych konfliktów interesów.

Powszechne naruszenia zgodności

Od czasu rozpoczęcia przeglądu SEC stwierdził, że wiele firm private equity przenosi opłaty na klientów bez ich wiedzy, a SEC podkreśliła potrzebę poprawy ujawnienia informacji w branży. Na konferencji branży private equity w 2014 roku Andrew Bowden, były dyrektor Biura Kontroli i Egzaminów Zgodności SEC, powiedział: „Zdecydowanie najczęstsze spostrzeżenia, jakie poczynili nasi eksperci podczas badania firm private equity, dotyczą opinii doradcy pobieranie opłat i podział wydatków. Po zbadaniu, w jaki sposób doradcy funduszy private equity zajmują się opłatami i wydatkami, stwierdziliśmy, co naszym zdaniem, stanowi naruszenie prawa lub istotne niedociągnięcia w kontroli przez 50% czasu ”.

W rezultacie, pracownicy ds. Zgodności z przepisami zarówno w małych, jak i dużych firmach private equity powiększyli się, aby dostosować się do otoczenia regulacyjnego po Dodd-Frank.

Dolna linia

Pomimo powszechnych braków w przestrzeganiu przepisów ujawnionych przez SEC, apetyt inwestorów na inwestycje w fundusze private equity do tej pory pozostawał silny. Według danych branżowych Preqin globalne fundusze private equity zebrały rekordową kwotę 453 miliardów dolarów w 2017 roku. Jednak Rezerwa Federalna zasygnalizowała zamiar dalszego podnoszenia stóp procentowych, co może osłabić atrakcyjność alternatywnych inwestycji, takich jak fundusze private equity. Branża może stanąć w obliczu wyzwań w postaci trudniejszych warunków pozyskiwania funduszy, a także zwiększonego nadzoru ze strony SEC.