Spread Ratio
Spread wskaźnikowy to neutralna strategia opcji, w której inwestor posiada jednocześnie nierówną liczbę długich i krótkich lub zapisanych opcji. Nazwa pochodzi od struktury handlu, w której liczba krótkich pozycji do długich pozycji ma określony stosunek. Najczęstszym stosunkiem jest dwa do jednego, gdzie jest dwa razy więcej krótszych pozycji niż długa.
Koncepcyjnie jest to podobne do strategii spreadu, ponieważ istnieją krótkie i długie pozycje tego samego typu opcji (sprzedaż lub kupna) na tym samym aktywu bazowym. Różnica polega na tym, że stosunek nie jest jeden do jednego.
Kluczowe dania na wynos
- Spread spreadowy polega na zakupie opcji kupna lub sprzedaży, która jest ATM lub OTM, a następnie sprzedaży dwóch (lub więcej) tej samej opcji, dalej OTM.
- Kupowanie i sprzedawanie połączeń w tej strukturze jest określane jako spread współczynnika połączeń.
- Kupno i sprzedaż putów w tej strukturze jest określane jako spread relacji put.
- Istnieje wysokie ryzyko, jeśli cena wykracza poza cenę wykonania sprzedanych opcji, a maksymalny zysk to różnica w strajkach plus otrzymany kredyt netto.
Zrozumienie spreadu wskaźnika
Inwestorzy stosują strategię proporcji, gdy uważają, że cena aktywów bazowych nie zmieni się znacznie, chociaż w zależności od rodzaju stosowanej transakcji spreadu proporcji inwestor może być nieznacznie uparty lub niedźwiedzi.
Jeśli inwestor jest nieco niedźwiedzi, użyje spreadu put put. Jeśli są nieco uparty, użyją spreadu współczynnika połączeń. Współczynnik to zazwyczaj dwie zapisane opcje dla każdej długiej opcji, chociaż inwestor może zmienić ten stosunek.
Rozpiętość współczynnika połączeń polega na kupowaniu jednej opcji połączenia za gotówkę (ATM) lub poza gotówką (OTM), jednocześnie sprzedając / pisząc dwie opcje połączenia, które są dalszą opcją OTM (wyższe ostrzeżenie).
Spread spreadu kupna kupuje jedną opcję sprzedaży ATM lub OTM, jednocześnie pisząc dwie kolejne opcje, które są dalszym OTM (niższe ostrzeżenie).
Maksymalny zysk dla transakcji to różnica między długimi i krótkimi cenami wykonania, plus otrzymany kredyt netto (jeśli istnieje).
Wadą jest to, że potencjał strat jest teoretycznie nieograniczony. W zwykłym handlu spreadem (na przykład bull call lub bear put) długie opcje pokrywają się z krótkimi opcjami, tak że duży ruch w cenie instrumentu bazowego nie może spowodować dużej straty. Jednak przy rozpiętości stosunku może być dwa lub więcej razy więcej krótkich pozycji niż długich pozycji. Długie pozycje mogą się zgadzać tylko z częścią krótkich pozycji, pozostawiając traderowi z resztą lub odsłoniętymi opcjami.
W przypadku spreadu współczynnika połączeń strata występuje, jeśli cena znacznie wzrośnie, ponieważ trader sprzedał więcej pozycji niż długo.
W przypadku spreadu put put, strata występuje, jeśli cena powoduje duży ruch w dół, ponownie, ponieważ inwestor sprzedał więcej niż długo.
Przykład handlu spreadem wskaźnikowym w Apple Inc.
Wyobraź sobie, że inwestor jest zainteresowany umieszczeniem spreadu połączeń na Apple Inc. (AAPL), ponieważ wierzy, że cena pozostanie na tym samym poziomie lub tylko nieznacznie wzrośnie. Akcje są sprzedawane po cenie 207 USD i postanawiają skorzystać z opcji, które wygasają za dwa miesiące.
Kupują jedno połączenie z ceną wykonania 210 USD za 6, 25 USD lub 625 USD (6, 25 USD x 100 akcji).
Sprzedają dwa połączenia z ceną wykonania 215 USD za 4, 35 USD lub 870 USD (4, 35 USD x 200 akcji).
Daje to inwestorowi kredyt netto w wysokości 245 USD. Jest to ich zysk, jeśli zapasy spadną lub pozostaną poniżej 210 USD, ponieważ wszystkie opcje wygasną bezwartościowe.
Jeśli akcje wygasają między 210 a 215 USD w momencie wygaśnięcia opcji, inwestor uzyska zysk z pozycji opcji powiększony o kredyt.
Na przykład, jeśli cena akcji wynosi 213 USD, kupione połączenie będzie warte 3 USD lub 300 USD plus kredyt 245 USD (ponieważ sprzedane połączenia wygasają bezwartościowo), z zyskiem 545 USD. Maksymalny zysk występuje, gdy zapasy wynoszą 215 USD.
Jeśli zapasy wzrosną powyżej 215 USD, inwestor ponosi potencjalną stratę.
Załóżmy, że cena Apple wynosi 225 USD w momencie wygaśnięcia opcji.
- Zakupione połączenie jest warte 15 USD lub 150 USD (225 USD - 210 USD x 100 akcji)
- Dwie sprzedane rozmowy tracą po 10 USD lub 200 USD (225 USD - 215 USD x 200 akcji)
- Inwestor nadal ma kredyt w wysokości 245 USD.
W takim przypadku inwestor odejdzie z niewielkim zyskiem w wysokości 195 USD.
Jeśli cena wzrośnie do 250 USD, inwestor ponosi stratę.
- Zakupione połączenie jest warte 40 USD lub 400 USD (250 USD - 210 USD x 100 akcji)
- Dwie sprzedane rozmowy tracą po 35 USD lub 700 USD (250 USD - 215 USD x 200 akcji)
- Inwestor nadal ma kredyt w wysokości 245 USD.
Handlowiec ma teraz stratę w wysokości 55 USD, która wzrośnie wraz ze wzrostem ceny akcji Apple.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.