Referencyjny obowiązek
Obowiązek referencyjny to specjalnie wyznaczony obowiązek dłużny, na którym oparty jest kredytowy instrument pochodny, taki jak swap ryzyka kredytowego, i emitowany przez podmiot referencyjny. Nie reprezentuje wszystkich form długów wyemitowanych przez podmiot, ale jedynie określony obowiązek. Często ten obowiązek stanowi faktyczne zabezpieczenie dłużne, które kredytowy instrument pochodny utworzono w celu zabezpieczenia.
Zrozumienie obowiązku odniesienia
Obowiązek referencyjny to szczególna emisja dłużnego papieru wartościowego, na którą strony transakcji kredytowego instrumentu pochodnego stawiają zakłady wzajemnie. Na przykład 5-letnia obligacja firmy, banku lub kraju. Jeżeli jednostka referencyjna nie wywiąże się z tego problemu (lub nastąpi inne określone, uzgodnione zdarzenie), nabywca ochrony kredytowej w odniesieniu do obowiązku referencyjnego otrzymuje wypłatę. Nabywca ochrony otrzymuje rekompensatę za fakt, że jednostka nie dokonała płatności z tytułu obowiązku referencyjnego. Jeżeli nie wystąpi zdarzenie wyzwalające (domyślne) dla obowiązku referencyjnego, sprzedawca kredytowego instrumentu pochodnego czerpie zyski z premii zapłaconej przez kupującego. Podobnie jak produkt ubezpieczeniowy, w którym towarzystwo ubezpieczeniowe utrzymuje składkę opłaconą przez ubezpieczającego, jeśli nie dochodzi do wypadku ani roszczenia ubezpieczeniowego.
Standardową formą ochrony kredytowej w przypadku zobowiązania referencyjnego jest swap ryzyka kredytowego (CDS), który jest szczególnym rodzajem swapu przeznaczonym do przeniesienia ekspozycji kredytowej związanego z nim obowiązku w swapie między dwiema lub większą liczbą stron. W swapie ryzyka kredytowego nabywca zamiany dokonuje płatności premium na rzecz sprzedającego swapa do terminu zapadalności kontraktu. Często dzieje się tak przez pięć lat, ponieważ ten termin zapadalności jest najczęstszą i najbardziej płynną częścią rynku swapów kredytowych.
Referencyjny obowiązek w kontekście
Ten schemat pokazuje podstawową mechanikę instrumentu CDS. Osoba kupująca ochronę kredytową otrzymuje wypłatę, jeżeli w odniesieniu do obowiązku referencyjnego wystąpi zdarzenie kredytowe. Jeśli nic się nie dzieje w związku z obowiązkiem odniesienia, sprzedawca CDS zachowuje premię.
Konieczne jest określenie obowiązku odniesienia, ponieważ niejednoznaczność może prowadzić do problemów z egzekwowaniem prawa w przypadku niewykonania zobowiązania. Na przykład przy zakupie ochrony kredytowej na konkretnej obligacji wyemitowanej przez spółkę lub bank istotne jest prawidłowe zidentyfikowanie obowiązku referencyjnego. Zazwyczaj odbywa się to poprzez odniesienie do numeru ISIN. Takie postępowanie zapobiega nieporozumieniom co do terminu zapadalności, kuponu lub waluty wyemitowanej obligacji.