Reasekurator
Reasekurator to firma zapewniająca ochronę finansową firmom ubezpieczeniowym. Reasekuratorzy radzą sobie z ryzykami, które są zbyt duże, aby mogły poradzić sobie same z zakładami ubezpieczeń, i umożliwiają ubezpieczycielom uzyskanie większej liczby transakcji (to znaczy ubezpieczenia większej liczby polis) niż byłoby to możliwe. Reasekuratorzy umożliwiają również podstawowym ubezpieczycielom przechowywanie mniejszego kapitału na pokrycie potencjalnych strat.
PRZEŁAMANIE Reasekuratora
Główny ubezpieczyciel, którym jest firma ubezpieczeniowa, od której osoba fizyczna lub firma kupuje polisę, przenosi ryzyko na reasekuratora w procesie zwanym cesją. Tak jak ubezpieczający płacą składki towarzystwom ubezpieczeniowym, tak towarzystwa ubezpieczeniowe płacą składki reasekuratorom. Składki podstawowe, które ubezpieczyciele płacą reasekuratorom, mogą zostać zmniejszone o każdą prowizję, którą reasekurator wypłaca ubezpieczycielowi. Cena reasekuracji, podobnie jak cena ubezpieczenia, zależy od wysokości ryzyka. Reasekuratorzy często mają w swoich nazwach słowo „Re” (np. Allianz Re, Cologne Re, Swiss Re).
Reasekuratorzy pomagają również rozłożyć ryzyko ubezpieczenia od klęsk żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi i huragany. Takie zdarzenie może skutkować większą liczbą roszczeń niż główny ubezpieczyciel mógłby wypłacić bez bankructwa, ponieważ roszczenia byłyby nie tylko wysokie w dolarach, ale wszystkie miałyby miejsce w tym samym okresie. Przenosząc część ryzyka (i część składek) ubezpieczenia na te zdarzenia na kilku reasekuratorów, osoby fizyczne i firmy mogą wykupić ubezpieczenie od tych ryzyk, a firmy ubezpieczeniowe mogą zachować wypłacalność.
Transakcja reasekuracyjna nie jest prosta, ponieważ przy wyborze reasekuratora należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Na przykład agencje ratingowe nie traktują wszystkich reasekuratorów tak samo; ich modele kapitałowe różnią się w zależności od ratingów siły finansowej reasekuratora. Najlepsze praktyki kupowania reasekuracji powinny obejmować opłatę za ryzyko opartą na jakości kredytowej reasekuratora, narażeniu na ryzyko umieralności oraz koncentracji ryzyka reasekurowanego przez firmę cedującą na reasekuratorze.
Pięć rodzajów reasekuracji
Reasekuratorzy oferują pięć głównych rodzajów polis: fakultatywne, traktatowe, proporcjonalne, nieproporcjonalne i retrocesyjne. Reasekuracja fakultatywna jest stosowana, gdy pojedyncza umowa ubezpieczenia jest tak duża, że wymaga własnej reasekuracji, takiej jak duża polisa ubezpieczeniowa na życie dla wyjątkowo zamożnej osoby. Reasekuracja traktatowa jest stosowana, gdy jedna umowa reasekuracji może obejmować dużą pulę podobnych ryzyk. Reasekuracja proporcjonalna pozwala podstawowym ubezpieczycielom i reasekuratorom na dzielenie proporcjonalnej części składek i ryzyka. W przypadku reasekuracji nieproporcjonalnej reasekurator pokrywa straty na podstawie ich wielkości. Retrocesja pozwala reasekuratorom na zakup reasekuracji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.