Pozostałe dywidendy
Pozostała dywidenda to polityka dywidendowa stosowana przez spółki przy obliczaniu dywidend wypłacanych akcjonariuszom. Firmy, które wykorzystują rezydualną politykę w zakresie dywidend, fundują wydatki inwestycyjne z dostępnymi zyskami przed wypłaceniem dywidend akcjonariuszom. Oznacza to, że kwota dywidend wypłacana inwestorom każdego roku będzie się różnić.
Kluczowe dania na wynos
- Firmy przyjmują politykę dywidendy rezydualnej w celu nadania priorytetu wydatkom inwestycyjnym nad natychmiastowymi wypłatami dywidendy dla akcjonariuszy.
- Firmy, które utrzymują resztkową politykę dywidendową, inwestują w możliwości wzrostu zysków, zanim wypłacą akcjonariuszom dywidendę.
- Kierownictwo przyjmuje politykę dywidendy rezydualnej, aby inwestować w rozwój firmy, na przykład zwiększając moce produkcyjne lub przyjmując nowe metody ograniczania marnotrawstwa, teoretycznie prowadząc do większego długoterminowego wzrostu.
- Dzięki natychmiastowemu zmniejszeniu wypłat dywidendy i wahaniom kwot w czasie zarząd może być zmuszony uzasadnić swoje decyzje akcjonariuszom.
- Polityka dywidendy rezydualnej jest przyjmowana w oparciu o przekonanie, że inwestorzy nie mają preferencji, czy ich zwroty mają formę natychmiastowych dywidend lub długoterminowych zysków kapitałowych.
Jak działa dywidenda rezydualna
Resztkowa polityka dywidendowa oznacza, że firmy wykorzystują zarobki, aby najpierw pokryć wydatki inwestycyjne, a dywidendy wypłacane z pozostałymi wygenerowanymi zyskami. Struktura kapitałowa firmy zazwyczaj obejmuje zarówno dług długoterminowy, jak i kapitał własny, przy czym wydatki inwestycyjne mogą być finansowane pożyczką (dług) lub poprzez emisję większej liczby akcji (kapitał własny).
Sukces rezydualnej polityki dywidendowej można obliczyć, dzieląc dochód netto przez sumę aktywów, aby obliczyć zwrot z aktywów, który jest miernikiem, który pomaga analizować decyzję kierownictwa.
Uwagi specjalne
Podczas gdy akcjonariusze mogą zaakceptować strategię zarządzania polegającą na wykorzystywaniu zysków do pokrywania wydatków inwestycyjnych, społeczność inwestycyjna analizuje, w jaki sposób firma wykorzystuje wydatki na aktywa do generowania większych dochodów. Formuła zwrotu z aktywów (ROA) to dochód netto podzielony przez sumę aktywów, a ROA jest powszechnym narzędziem stosowanym do oceny wyników zarządu.
Jeśli decyzja producenta odzieży o wydaniu 100 000 USD na wydatki inwestycyjne jest słuszna, firma może zwiększyć produkcję lub obsługiwać maszyny po niższych kosztach, a oba te czynniki mogą zwiększyć zyski. Wraz ze wzrostem dochodu netto poprawia się wskaźnik ROA, a akcjonariusze mogą być bardziej skłonni zaakceptować politykę dywidendy rezydualnej w przyszłości. Jeśli jednak firma osiąga niższe zyski i nadal finansuje wydatki inwestycyjne w tym samym tempie, dywidendy dla akcjonariuszy spadają.
Wymagania dotyczące dywidendy rezydualnej
Kiedy firma generuje zyski, firma może zatrzymać zyski do wykorzystania w firmie lub wypłacić je jako dywidendę dla akcjonariuszy. Zyski zatrzymane są wykorzystywane do finansowania bieżących operacji biznesowych lub do zakupu aktywów. Każda firma potrzebuje aktywów do działania, które z czasem mogą wymagać aktualizacji i ostatecznej wymiany. Menedżerowie muszą wziąć pod uwagę aktywa niezbędne do prowadzenia działalności oraz potrzebę nagradzania akcjonariuszy poprzez wypłacanie dywidend.
Aby polityka resztkowej dywidendy działała, zakłada się, że teoria nieistotności dywidendy jest prawdziwa. Teoria sugeruje, że inwestorzy są obojętni na to, jaką formę zwrotu otrzymują od spółki - czy to dywidendy, czy zyski kapitałowe. Zgodnie z tą teorią polityka dywidendy rezydualnej nie wpływa na wartość rynkową spółki, ponieważ inwestorzy tak samo cenią dywidendy i zyski kapitałowe.
Obliczanie pozostałych dywidend odbywa się pasywnie. Firmy wykorzystujące zyski zatrzymane do finansowania wydatków inwestycyjnych zwykle stosują politykę rezydualną. Dywidendy dla inwestorów są zasadniczo niespójne i nieprzewidywalne.
Przykład pozostałych dywidend
Na przykład producent odzieży prowadzi listę wydatków inwestycyjnych, które są wymagane w przyszłych latach. W bieżącym miesiącu firma potrzebuje 100 000 USD na modernizację maszyn i zakup nowego sprzętu. Firma generuje 140 000 USD zysku za miesiąc i wydaje 100 000 USD na wydatki inwestycyjne. Pozostały dochód w wysokości 40 000 USD jest wypłacany akcjonariuszom jako dywidenda rezydualna, czyli o 20 000 USD mniej niż w każdym z ostatnich trzech miesięcy. Akcjonariusze mogą być rozczarowani, gdy kierownictwo zdecyduje się obniżyć wypłatę dywidendy, a kierownictwo wyższego szczebla musi wyjaśnić uzasadnienie wydatków kapitałowych, aby uzasadnić niższą wypłatę.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.