Parzystość ryzyka
Parytet ryzyka to strategia alokacji portfela wykorzystująca ryzyko do określania alokacji dla różnych składników portfela inwestycyjnego. Strategia parytetu ryzyka jest zgodna z nowoczesną teorią portfela (MPT) w zakresie inwestowania. MPT dąży do dywersyfikacji portfela inwestycyjnego wśród określonych aktywów w celu optymalizacji zwrotów przy jednoczesnym zachowaniu parametrów ryzyka rynkowego poprzez przegląd ryzyka i zwrotów dla całego portfela. Koncepcja graficznej reprezentacji linii rynku bezpieczeństwa (SML) jest częścią tego podejścia.
1:28Parzystość ryzyka
Tradycyjne podstawy alokacji portfela
Uproszczone strategie alokacji, takie jak 60/40, wykorzystują również nowoczesną teorię portfela do alokacji aktywów. Takie podejście pozwala zachować procent poszczególnych klas aktywów, takich jak 60% akcji i 40% alokacji obligacji. Metoda ma na celu standardową dywersyfikację i ekspozycję w ramach portfela inwestycyjnego. W uproszczonych strategiach alokacji wykorzystujących tylko akcje i obligacje, alokacje są zwykle ważniejsze w stosunku do akcji dla inwestorów gotowych podjąć większe ryzyko. Inwestorzy niechętni do ryzyka będą zazwyczaj mieli większą wagę w zabezpieczaniu kapitału.
- Parytet ryzyka to strategia alokacji portfela wykorzystująca ryzyko do określania alokacji dla różnych składników portfela inwestycyjnego.
- Podejście do parytetu ryzyka w zarządzaniu portfelem koncentruje się wokół nowoczesnego podejścia do teorii portfela (MPT).
- MPT dąży do optymalnej dywersyfikacji inwestycji poprzez postrzeganie ryzyka i zwrotu całego portfela jako jednego.
- Parytet ryzyka zazwyczaj wymaga metodologii ilościowej, która czyni alokacje bardziej zaawansowanymi niż uproszczone strategie alokacji.
Podstawy parytetu ryzyka
Parytet ryzyka jest zaawansowaną techniką portfelową często stosowaną przez fundusze hedgingowe. Zazwyczaj wymaga to metodologii ilościowej, która czyni przydziały bardziej zaawansowanymi niż uproszczone strategie przydziału. Celem inwestycji w parytet ryzyka jest uzyskanie optymalnego poziomu zwrotu na docelowym poziomie ryzyka.
Przy strategii parytetu ryzyka portfel inwestycyjny może obejmować akcje i obligacje. Jednak zamiast stosować z góry określoną część dywersyfikacji aktywów, taką jak 60/40, proporcje klas inwestycji są określane przez docelowy poziom ryzyka i zwrotu. Strategie parytetu ryzyka ogólnie ewoluowały i rozwijały się od inwestowania w MPT. Pozwalają inwestorom ukierunkować określone poziomy ryzyka i podzielić ryzyko na cały portfel inwestycyjny, aby osiągnąć optymalną dywersyfikację portfela.
Strategie parytetu ryzyka pozwalają na alternatywną dywersyfikację portfeli i funduszy. Zgodnie z tym programem zarządzający portfelami mogą korzystać z dowolnej kombinacji aktywów, którą wybiorą. Jednak zamiast generować alokacje dla różnych klas aktywów w celu osiągnięcia optymalnego celu ryzyka, strategie parytetu ryzyka wykorzystują optymalny poziom ryzyka jako podstawę do inwestowania. Cel ten często osiąga się, stosując dźwignię do ważenia ryzyka jednakowo w różnych klasach aktywów przy użyciu optymalnego poziomu ryzyka.
Dzięki strategiom parytetu ryzyka zarządzający portfelem mogą uzyskać dokładne proporcje wkładów kapitałowych klas aktywów w portfelu, aby osiągnąć zoptymalizowaną dywersyfikację dla szeregu celów i preferencji inwestorów.
Przykłady ze świata rzeczywistego
Fundusz AQR Risk Parity Fund inwestuje na całym świecie w akcje, obligacje, waluty i towary. Dąży do osiągnięcia optymalnego zwrotu poprzez zrównoważone inwestowanie w ryzyko. Fundusz ma wskaźnik kosztów netto wynoszący 0, 93 procent.
Globalny parytet ryzyka Horizon ETF stosuje strategię parytetu ryzyka w swoich inwestycjach. ETF stosuje równy rozkład zmienności ważony ryzykiem w celu ustalenia wysokości udziału kapitałowego. Opłata za zarządzanie wynosi 1, 27%.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.