Sycący
Satisficing to strategia decyzyjna, której celem jest osiągnięcie zadowalającego lub adekwatnego wyniku, a nie optymalne rozwiązanie. Zamiast wkładać maksymalny wysiłek w osiągnięcie idealnego rezultatu, satysfakcja koncentruje się na pragmatycznym wysiłku w obliczu zadań. Wynika to z faktu, że dążenie do optymalnego rozwiązania może wymagać niepotrzebnego nakładu czasu, energii i zasobów.
Kluczowe dania na wynos
- Satisficing jest procesem decyzyjnym, który dąży do uzyskania odpowiednich, a nie doskonałych rezultatów.
- Satisficing ma być pragmatyczny i pozwala zaoszczędzić na kosztach i wydatkach.
- Termin „satysfakcja” został wymyślony przez amerykańskiego naukowca i laureata Nagrody Nobla Herberta Simona w 1956 roku.
- Klienci często wybierają produkt, który jest wystarczająco dobry, a nie doskonały, a to jest przykład zadowolenia.
- Ograniczeniem satysfakcji jest to, że nie ma ścisłej definicji odpowiedniego lub akceptowalnego wyniku.
Strategia satysfakcji może obejmować przyjęcie minimalistycznego podejścia do osiągnięcia pierwszego możliwego do osiągnięcia rozwiązania, które spełnia podstawowe akceptowalne wyniki. Zaspokojenie zawęża zakres opcji, które uważa się za osiągające te wyniki, odkładając na bok opcje, które wymagałyby bardziej intensywnych, złożonych lub niewykonalnych wysiłków w celu osiągnięcia bardziej optymalnych rezultatów.
Zrozumieć Satisficing
Teoria satysfakcji znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach, w tym w ekonomii, sztucznej inteligencji i socjologii. Satisficing oznacza, że konsument, mając do czynienia z mnóstwem wyborów dotyczących konkretnej potrzeby, wybierze produkt lub usługę, która jest „wystarczająco dobra”, zamiast poświęcać wysiłku i zasobów na znalezienie najlepszego możliwego lub optymalnego wyboru.
Gdyby konsument potrzebował narzędzia do przetworzenia i rozwiązania problemu, zgodnie z zadowalającą strategią szukałby najprostszego, najłatwiej dostępnego urządzenia, niezależnie od bardziej efektywnych opcji dostępnych przy większym koszcie i czasie. Na przykład usatysfakcjonowanie może obejmować użycie jednego tytułu oprogramowania, a nie zamawianie całego pakietu oprogramowania zawierającego dodatkowe funkcje.
Uwagi specjalne
Organizacje, które przyjmą satisficing jako strategię, mogą starać się spełnić minimalne oczekiwania dotyczące przychodów i zysków ustalone przez zarząd i innych akcjonariuszy. Kontrastuje to z próbą maksymalizacji zysków poprzez wspólne wysiłki, które nakładają wyższe wymagania na wydajność organizacji w działach sprzedaży, marketingu i innych.
Dążąc do bardziej osiągalnych celów, włożony wysiłek może być sprawiedliwy z wynikami końcowymi. Taka strategia może być również zastosowana, jeśli kierownictwo firmy zdecyduje się na podjęcie tylko nominalnego wysiłku w kierunku jednego celu, aby ustalić priorytety zasobów w celu osiągnięcia optymalnych rozwiązań dla innego celu. Na przykład redukcja personelu w trzeciorzędnym miejscu pracy do minimalnych poziomów operacyjnych może pozwolić na przeniesienie personelu do innych działów i projektów, w których do zmaksymalizowania wyników wymagana jest większa praca.
Ograniczeniem satysfakcji jest to, że definicja tego, co stanowi zadowalający wynik, niekoniecznie została ustalona, ani też nie jest ogólnie jasne, że taki wynik różni się od dążenia do optymalnego wyniku.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.