4 najlepsze miejsca do inwestowania w Ameryce Łacińskiej

Przez dziesięciolecia znaczna część Ameryki Łacińskiej stanowiła bagno hiperinflacji i niestabilności politycznej - nie jest to najbardziej ostrożny region na świecie, w którym można prowadzić interesy. Podczas gdy Europa Zachodnia, Stany Zjednoczone, Kanada, Japonia, Korea Południowa, Australia, Nowa Zelandia i inne rozwinięte królestwa nadal czerpały korzyści z wzajemnego handlu, hiszpańsko-portugalskie części półkuli zachodniej pozostawały w tyle. Dziś nadrabiają zaległości. Chociaż kieszenie Ameryki Łacińskiej są nadal podatne na dyktaturę i korupcję, kraje te są obecnie wyjątkiem. W szczególności cztery narody przewodzą w kierunku dobrobytu na rynku w tej często pomijanej części globu.

Chile: Niska stawka podatkowa, oferty handlu progresywnego

Chile to jedna z najmniej nagłośnionych historii sukcesu w obu Amerykach. Naród aktywnie zabiegał o zagraniczne inwestycje od dziesięcioleci, sięgając wstecz do tyranicznych reżimów lat siedemdziesiątych. Inwestorzy niebędący rezydentami mogą skorzystać z dekretu-ustawy 600, który podlega tym samym przepisom co inwestorzy krajowi. Zalety tego są liczne. Na przykład najwyższa stawka podatku od osób prawnych w Chile wynosi 20%, podczas gdy najwyższa stawka podatku od osób prawnych w Stanach Zjednoczonych wynosi 35% - najwyższa w krajach rozwiniętych.

Umowa handlowa między krajami z 2004 r. Ustanowiła chilijskie taryfy w wysokości 6% prawie każdego produktu zbywalnego, z natychmiastowymi osiągalnymi rezultatami. Import wzrósł o 30% w pierwszym roku, co skłoniło Chile do podpisania kolejnych umów handlowych z Kanadą, Meksykiem, Chinami, Japonią i Unią Europejską. Co znamienne, Chile zawarło dalsze umowy tylko z dwoma narodami Ameryki Południowej: Kolumbią i Peru.

Kolumbia: Silne linki do Ameryki

45 milionów obywateli Kolumbii, poprzez los, wygodę lub strategię, jest nierozerwalnie związane z losami ich największego partnera handlowego, Stanów Zjednoczonych. Kolumbia eksportuje siedem razy więcej do USA niż do następnego kraju na liście, Chin. Stany Zjednoczone są również krajem, z którego Kolumbia importuje najwięcej, z dużym marginesem. Dlatego konieczne jest, aby Kolumbia działała dobrze.

Kolumbia może nie mieć czegoś, co jest powszechnie uważane za zaawansowaną technologicznie gospodarkę - jej fabryki produkcji półprzewodników nie istnieją - ale naród może odnieść sukces. Na koniec sprawdziliśmy, że nadal potrzebujesz surowych towarów, a Kolumbia nie tylko ma ich mnóstwo, ale także środki, aby je wykorzystać. Po pierwsze, naród eksportuje więcej ropy naftowej niż wszystkie inne oprócz 17 innych na całym świecie. Przy 80 USD za baryłkę, co daje około 23 miliardów USD rocznie. Po wygraniu reelekcji w maju 2014 r. Prezydent Juan Manuel Santos poprzysiągł kontynuować program liberalizacji handlu, który ponownie obejmuje obniżenie podatków dochodowych od osób prawnych. Kolumbia wynosi obecnie 25%, drugi najniższy w regionie za Chile.

Peru: chińskie zasoby surowców

Inwestycje zagraniczne w Peru wykraczają daleko poza obowiązkowe zwiedzanie Machu Picchu z przewodnikiem po 300 USD za sztukę. A wyniki są namacalne. Według obliczeń Banku Światowego Peru jest na dobrej drodze do eliminacji ubóstwa szybciej niż wcześniej uważano za możliwe. Jeszcze dziesięć lat temu trzech na pięciu Peruwiańczyków pasowało do definicji „ubogich”. Dziś liczba ta wynosi 22% i nadal spada, fala obfitości (a przynajmniej adekwatności) niezwykła pod względem szybkości i wielkości.

Jednym z najcichszych osiągnięć administracji George'a W. Busha była częstotliwość, z jaką podpisywał umowy handlowe z partnerami na całej półkuli zachodniej. W tym przypadku umowa o promocji handlu z Peru z 2006 r. Pakt natychmiast zlikwidował taryfy celne na 80% produkcji eksportowej do Peru, a pozostałą część wycofano do 2016 r. Wywóz produktów rolnych podlegał podobnemu złagodzeniu taryf.

W przeciwieństwie do Kolumbii i Chile głównym partnerem handlowym Peru nie są Stany Zjednoczone. Zamiast tego Stany Zjednoczone znajdują się tuż za Chinami. Chociaż nowy prezydent Peru jest synem komunisty, a sam byłym oficerem wojskowym, który poprowadził (nieudany) zamach stanu przeciwko byłemu prezydentowi - tj. Bardzo stereotypowi głowy państwa Ameryki Łacińskiej z lat 80. XX wieku - przejście jego administracji od poprzedniego jeden był pokojowy, wcześniej rzadkość w peruwiańskiej polityce. Jednak powiedział, że nowy prezydent jest krytyczny wobec amerykańskiej umowy handlowej, a szacunki ekonomistów przewidują spadek netto inwestycji zagranicznych w ciągu najbliższych kilku lat. Mimo to wynikająca z tego poprawa poziomu życia najbardziej zdesperowanych Peruwiańczyków jest trudna do zignorowania.

Meksyk

Meksyk był sygnatariuszem najsłynniejszej umowy handlowej ostatnich lat, północnoamerykańskiej umowy o wolnym handlu, która obejmowała również Kanadę i Stany Zjednoczone. Teraz, w 21 roku życia, NAFTA stworzyła największy blok handlowy na świecie (chociaż przyznany, blok handlowy obejmujący Stany Zjednoczone i prawie dwa wybrane losowo kraje byłby największy na świecie).

Nie powinno więc dziwić, że największym partnerem handlowym Meksyku są zatem Stany Zjednoczone, co prawdopodobnie miałoby miejsce nawet bez korzyści NAFTA. Połowa importu z Meksyku pochodzi z USA, a 78% meksykańskiego eksportu trafia tam. Wymiana handlowa między Meksykiem a USA wzrosła ponad czterokrotnie od początku obowiązywania umowy; uwzględniając to, nieproporcjonalną część stanowią przekazy pieniężne. Emigranci wysyłający przelewy do Western Union Co. (WU) do domu nie są podstawą trwałej silnej gospodarki. Mimo to wydaje się, że wpływ recesji z 2009 r., Która zmniejszyła gospodarkę Meksyku o 6%, jest już za nami.

Dolna linia

Pojęcie „globalnej gospodarki” jest częściej przedmiotem dyskusji niż faktycznym konstruktem. Ponieważ przepływ kapitału między krajami wciąż napotyka coraz mniej sztucznych barier, przepaść między Luksemburgiem a Monakosem na świecie i krajami dążącymi do osiągnięcia tego poziomu wciąż się zmniejsza.