Zrozumienie metod i założeń amortyzacji

Podczas gdy sprawozdania finansowe firmy - rachunek zysków i strat, bilans, rachunek przepływów pieniężnych oraz zestawienie kapitału własnego właścicieli - przedstawiają kondycję finansową i postęp firmy, nie mogą one zapewnić idealnie dokładnego obrazu. W wielu pozycjach tych oświadczeń zawsze znajdują się założenia, które, jeśli zostaną zmienione, mogą mieć większy lub mniejszy wpływ na wynik finansowy firmy i / lub pozorne zdrowie. W tym artykule opisano, w jaki sposób założenia dotyczące amortyzacji wpływają na wartość aktywów długoterminowych i jak może to wpłynąć na wyniki zysków krótkoterminowych.

Wartości odzysku i amortyzacja

Jedną z konsekwencji ogólnie przyjętych zasad rachunkowości (GAAP) jest to, że podczas gdy gotówka jest wykorzystywana na opłacenie długoterminowego składnika aktywów, takiego jak naczepa do dostarczania towarów, wydatki nie są wykazywane jako koszt w stosunku do przychodów czas. Zamiast tego koszt jest ujmowany w bilansie jako składnik aktywów, a wartość ta jest stale zmniejszana w całym okresie użytkowania składnika aktywów. Ta obniżka jest kosztem zwanym amortyzacją. Dzieje się tak ze względu na zasadę dopasowania z GAAP, zgodnie z którą wydatki są rejestrowane w tym samym okresie obrachunkowym, co przychód uzyskany w wyniku tych wydatków.

Załóżmy na przykład, że koszt naczepy wynosi 100 000 USD, a przyczepa ma trwać 10 lat. Jeśli oczekuje się, że przyczepa będzie warta 10 000 USD na koniec tego okresu (wartość odzysku), 9 000 USD będzie rejestrowane jako koszt amortyzacji dla każdego z tych 10 lat - (koszt - wartość odzysku) ÷ liczba lat.

Uwaga: W tym przykładzie użyto metody amortyzacji liniowej, a nie metody przyspieszonej, która rejestruje większy koszt amortyzacji we wcześniejszych latach i mniejszy koszt w późniejszych latach. Istnieją również dwa założenia wbudowane w kwotę amortyzacji: oczekiwany okres użytkowania i wartość odzysku.

Aktywa długoterminowe

Jeśli spojrzysz na aktywa długoterminowe, takie jak rzeczowe aktywa trwałe (PP&E), w bilansie często występują dwie linie pokazujące wartość kosztu tych aktywów i kwotę amortyzacji naliczoną od tej wartości. (Czasami są one łączone w jedną linię, taką jak „PP&E bez amortyzacji”).

Rycina 1

W powyższym przykładzie w ciągu roku zakupiono rzeczowe aktywa trwałe o wartości 360 000 USD (które pojawiałyby się w ramach nakładów inwestycyjnych na rachunku przepływów pieniężnych) i naliczono amortyzację w wysokości 150 000 USD (która pojawiłaby się w rachunku zysków i strat). Różnica między środkami trwałymi na koniec roku a skumulowaną amortyzacją na koniec roku wynosi 2, 4 miliona USD, co stanowi całkowitą wartość księgową tych aktywów. Gdyby wspomniana wyżej naczepa znajdowała się w księgach przez trzy lata, wówczas kwota 9 000 USD z tej 150 000 USD amortyzacji byłaby należna od przyczepy, a wartość księgowa przyczepy na koniec roku wyniósłaby 73 000 USD. Nie ma znaczenia, czy przyczepa mogłaby w tym momencie zostać sprzedana za 80 000 USD, czy 65 000 USD (wartość rynkowa) - w bilansie jest ona warta 73 000 USD.

Załóżmy, że technologia naczep zmieniła się znacząco w ciągu ostatnich trzech lat, a firma chce uaktualnić naczepę do ulepszonej wersji, jednocześnie sprzedając swoją starą. Istnieją trzy scenariusze, które mogą wystąpić w przypadku tej sprzedaży. Po pierwsze, przyczepę można sprzedać za wartość księgową 73 000 USD. W takim przypadku składnik aktywów trwałych zmniejszy się o 100 000 USD, a skumulowana amortyzacja zwiększy się o 27 000 USD, aby usunąć zwiastun z ksiąg. (Saldo konta gotówkowego wzrośnie o kwotę sprzedaży we wszystkich przypadkach.)

Drugi scenariusz, który może się zdarzyć, jest taki, że firma naprawdę chce nowej przyczepy i chce sprzedać starą za jedyne 65 000 USD. W takim przypadku do sprawozdań finansowych odnoszą się trzy rzeczy. Pierwsze dwa są takie same jak powyżej, aby usunąć zwiastun z książek. Ponadto w rachunku zysków i strat odnotowano stratę w wysokości 8 000 USD, ponieważ dla starej przyczepy otrzymano jedynie 65 000 USD, gdy jej wartość księgowa wynosiła 73 000 USD.

Trzeci scenariusz powstaje, gdy firma znajdzie chętnego nabywcę gotowego zapłacić 80 000 USD za starą przyczepę. Jak można się spodziewać, występują te same dwie zmiany bilansu, ale tym razem zysk w wysokości 7 000 USD jest rejestrowany w rachunku zysków i strat, aby reprezentować różnicę między wartością księgową a rynkową.

Załóżmy jednak, że firma stosowała metodę przyspieszonej amortyzacji, taką jak amortyzacja z podwójnym spadkiem salda. (Patrz Ryc. 2 poniżej różnica w amortyzacji między amortyzacją liniową a podwójnie malejącą w wysokości 100 000 USD). Według metody bilansu z podwójnym spadkiem wartość księgowa przyczepy po trzech latach wynosiłaby 51 200 USD, a zysk ze sprzedaży w wysokości 80 000 USD to 28 800 USD, zapisane na rachunku zysków i strat - całkiem jednorazowy wzrost! Zgodnie z tą przyspieszoną metodą w ciągu tych trzech lat byłyby wyższe wydatki, a co za tym idzie mniejszy dochód netto. Byłoby również niższe saldo aktywów PP&E netto. To tylko jeden przykład tego, jak zmiana amortyzacji może wpłynąć zarówno na wynik finansowy, jak i na bilans.

Oczekiwany okres użytkowania to kolejny obszar, w którym zmiana amortyzacji wpłynie zarówno na wynik finansowy, jak i na bilans. Załóżmy, że firma stosuje pierwotnie opisany harmonogram liniowy. Po trzech latach firma zmienia przewidywany okres użytkowania na 15 lat, ale utrzymuje taką samą wartość odzysku. Przy wartości księgowej wynoszącej 73 000 USD w tym momencie (nie cofamy się i nie „korygujemy” amortyzacji stosowanej dotychczas przy zmianie założeń) pozostało 63 000 USD do amortyzacji. Nastąpi to w ciągu najbliższych 12 lat (15-letni okres życia minus trzy lata już). Korzystając z tego nowego, dłuższego okresu, amortyzacja wyniesie teraz 5 250 USD rocznie, zamiast pierwotnie 9 000 USD. Zwiększa to rachunek zysków i strat o 3750 USD rocznie, przy czym wszystkie pozostałe są takie same. Zapobiega również tak szybkiemu spadkowi części aktywów bilansu, ponieważ wartość księgowa pozostaje wyższa. Oba te czynniki mogą sprawić, że firma będzie wyglądać „lepiej” dzięki wyższym zyskom i silniejszemu bilansowi.

Podobne rzeczy występują, jeśli zamiast tego zmieni się założenie wartości odzysku. Załóżmy, że firma zmienia wartość odzysku z 10 000 USD na 17 000 USD po trzech latach, ale zachowuje pierwotny 10-letni okres użytkowania. Przy wartości księgowej 73 000 USD pozostało już tylko 56 000 USD na amortyzację przez siedem lat, czyli 8 000 USD rocznie. Zwiększa to dochód o 1000 USD, a jednocześnie wzmacnia bilans o tę samą kwotę każdego roku.

Uważaj na założenia

Amortyzacja to sposób, w jaki wartość księgowa składnika aktywów jest „wykorzystywana”, ponieważ pomaga generować przychody. W przypadku naszej naczepy takimi zastosowaniami mogą być dostarczanie towarów do klientów lub transport towarów między magazynami a zakładem produkcyjnym lub punktami sprzedaży detalicznej. Wszystkie te zastosowania przyczyniają się do przychodów generowanych przez te towary, gdy są sprzedawane, więc sensowne jest, aby wartość przyczepy była naliczana jednorazowo od tych przychodów.

Widać jednak, że ile kosztu doładowania jest funkcją założeń dotyczących zarówno jego żywotności, jak i wartości, która może być warta pod koniec tego życia. Założenia te wpływają zarówno na dochód netto, jak i wartość księgową składnika aktywów. Ponadto mają wpływ na zysk, jeśli składnik aktywów zostanie kiedykolwiek sprzedany, zarówno w celu uzyskania zysku, jak i straty w porównaniu do jego wartości księgowej.

Chociaż firmy nie rozkładają wartości księgowych ani amortyzacji dla inwestorów na omawiany tu poziom, przyjęte przez nich założenia są często omawiane w przypisach do sprawozdania finansowego. Jest to coś, o czym inwestorzy chcieliby wiedzieć. Ponadto, jeśli firma rutynowo rozpoznaje zyski ze sprzedaży aktywów, zwłaszcza jeśli mają one znaczący wpływ na całkowity dochód netto, sprawozdania finansowe należy zbadać dokładniej. Zarządzanie, które rutynowo utrzymuje wartość księgową stale niższą niż wartość rynkowa, może również z czasem dokonywać innych rodzajów manipulacji w celu masowania wyników firmy.