Co to znaczy, że obligacja ma zerową stopę kuponu?

Stopa kuponu obligacji to procent wartości nominalnej płatnej co roku jako odsetki. W związku z tym obligacja o stopie kuponu równej zero jest obligacją, która nie płaci odsetek. Nie oznacza to jednak, że obligacja nie przynosi zysku. Zamiast tego obligacja zerokuponowa generuje zwrot w terminie wykupu. Inwestorzy obligacji analizują szereg czynników przy ocenie potencjalnej rentowności danej obligacji. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na rentowność obligacji są jej wartość nominalna lub wartość nominalna, stopa kuponu i cena sprzedaży.

Wartość nominalna obligacji jest wartością podaną w momencie emisji, zwykle 100 USD lub 1000 USD. Stopa kuponu zależy w dużej mierze od federalnych stóp procentowych. Oznacza to, że wraz ze wzrostem lub spadkiem stóp procentowych wartość rynkowa obligacji zmienia się w zależności od tego, czy ich stopy procentowe są wyższe czy niższe od bieżącej stopy procentowej.

Na przykład obligacja o wartości 1000 USD wyemitowana przy oprocentowaniu kuponu wynoszącym 4% opłaca 40 USD rocznie, niezależnie od bieżącej ceny rynkowej obligacji. Jeśli stopy procentowe wzrosną do 6%, nowo wyemitowane obligacje o wartości nominalnej 1000 USD płacą roczne odsetki w wysokości 60 USD, co czyni obligacje 4% mniej pożądanymi. W rezultacie cena rynkowa 4% obligacji spada, aby zachęcić kupujących do zakupu, pomimo niższej stopy kuponu.

Obligacje zerokuponowe

Obligacja zerokuponowa ma zazwyczaj obniżoną cenę rynkową w stosunku do jej wartości nominalnej, ponieważ nabywca musi zachować własność obligacji do terminu wymagalności, aby uzyskać zysk. Mówi się, że obligacja, która sprzedaje mniej niż jej wartość nominalna, sprzedaje ze zniżką. Obligacje zerokuponowe są często nazywane obligacjami dyskontowymi ze względu na ich obniżone ceny.

Podczas gdy generowanie dochodu z tego rodzaju inwestycji wymaga nieco więcej cierpliwości niż oprocentowane obligacje, obligacje zerokuponowe mogą nadal być bardzo intratne. Ponadto tego rodzaju obligacje są prostymi, mało wymagającymi opcjami inwestycyjnymi, umożliwiającymi inwestorom planowanie długoterminowych celów oszczędnościowych poprzez inwestowanie stosunkowo niewielkich kwot, które rosną w dłuższym okresie.