Jaka jest różnica między obligacją zerokuponową a obligacją zwykłą?

Różnica między obligacją zwykłą a obligacją zerokuponową polega na tym, że ta pierwsza płaci odsetki posiadaczom obligacji, a druga nie emituje takich płatności odsetkowych, zwanych również kuponami. Zamiast tego posiadacze obligacji zerokuponowych otrzymują jedynie wartość nominalną obligacji, gdy osiąga ona termin zapadalności, podczas gdy posiadacze obligacji wypłacających kupon otrzymują zarówno wartość nominalną obligacji, jak i otrzymują kupony, przez cały okres trwania obligacji.

Bliższe spojrzenie na różnice

Posiadacze obligacji o zerowym kuponie zyskują na różnicy między ceną, którą płacą za obligację, a kwotą, którą otrzymają w terminie wykupu obligacji. Może to być znaczące, ponieważ obligacje zerokuponowe są zazwyczaj kupowane po drastycznie obniżonych cenach, znanych jako głębokie rabaty, do wartości nominalnej obligacji. Innymi słowy, posiadacz obligacji o zerowym kuponie czerpie zysk finansowy z różnicy między ceną zakupu obligacji a jej wartością nominalną, podczas gdy posiadacze kuponów zyskują na regularnej dystrybucji płatności odsetkowych.

Zwykłe obligacje wypłacają posiadaczom obligacji odsetki przez cały okres ich obowiązywania, podczas gdy obligacje zerokuponowe nie emitują takich płatności odsetkowych, zwanych inaczej kuponami.

Wyobraź sobie, że masz wybór. Z jednej strony możesz inwestować w roczną obligację zerokuponową o wartości nominalnej 1000 USD, którą można kupić za 952, 38 USD. Z drugiej strony możesz inwestować w roczną 5% półroczną obligację kuponową, której wartość wynosi 1000 USD. Jeśli kupiłeś obligację zerokuponową za 952, 38 USD, otrzymasz 1000 USD w terminie wykupu, co stanowi wzrost o 5% (47, 62 USD / 952, 38 USD). Jednakże, jeśli kupiłeś obligację kuponową, otrzymałeś dwie płatności kuponowe w wysokości 25 USD w ciągu roku, co daje łącznie 50 USD, co stanowi również wzrost o 5% (50 USD / 1000 USD). W takim przypadku obie opcje obligacji przyniosą dokładnie takie same zyski, mimo że źródło zwrotów jest inne. Należy zauważyć, że ta symetria jest niezwykłą okolicznością.

Zarabianie na obligacji o zerowym kuponie

Czas potrzebny do osiągnięcia terminu wykupu obligacji zerokuponowych zależy od tego, czy dana obligacja jest inwestycją krótko-, czy długoterminową. Podczas gdy krótkoterminowe obligacje zerokuponowe, zwykle nazywane wekslami, zazwyczaj zapadają w terminie krótszym niż jeden rok, inwestycje długoterminowe zazwyczaj mają termin zapadalności rozpoczynający się 10–15 lat po zakupie obligacji. Oznacza to, że posiadacze tych ostatnich instrumentów nie zobaczą zysków przez co najmniej dekadę. Z tego powodu inwestorzy w stanie spoczynku poszukujący stałych przepływów dochodów nie mają większego sensu, angażując się w długoterminowe inwestycje w obligacje zerokuponowe.

Przeciwnie, oszczędności rodzinne na wakacyjny dom spokojnej starości mogą znacznie skorzystać z inwestycji w obligację zerokuponową o zapadalności 15 lub 20 lat. Obligacje zerokuponowe mogą również spodobać się inwestorom, którzy chcą przekazać swoje bogactwo. Na przykład, jeśli podarowano obligację w wysokości 2000 USD, dawca wykorzystuje jedynie 2000 USD z rocznego zwolnienia z podatku od darowizn, podczas gdy odbiorca ostatecznie otrzymuje znacznie więcej niż 2000 USD, gdy obligacja osiągnie termin zapadalności.

Ponieważ obligacje zerokuponowe nie płacą regularnych odsetek, są sprzedawane z dyskontem na rynku.

Obligacje zerokuponowe wyemitowane w USA zachowują pierwotną zniżkę emisyjną (OID) ze względów podatkowych. Takie obligacje często wprowadzają wypłatę odsetek lub fantomowy dochód, nawet jeśli nie wypłacają okresowych odsetek. W związku z tym obligacje zerokuponowe podlegające opodatkowaniu w USA mogą być przechowywane na odroczonym podatku emerytalnym, co pozwala inwestorom uniknąć płacenia podatku od przyszłych dochodów. Alternatywnie, jeśli obligacja zerokuponowa jest emitowana przez podmiot samorządu lokalnego lub stanowego USA, tak jak ma to miejsce w przypadku obligacji komunalnych, wszelkie przypisane odsetki są wolne od amerykańskiego podatku federalnego, a także zazwyczaj stanowego i lokalnego.