Jaka jest zasada kapitału ryzyka rynkowego Zarządu Rezerwy Federalnej?

Zasada kapitału rynkowego (MRR) Federalnej Rady Rezerwy określa wymogi kapitałowe dla organizacji bankowych prowadzących znaczącą działalność handlową. Zasada MRR wymaga od banków dostosowania wymogów kapitałowych w oparciu o ryzyko rynkowe związane z ich pozycjami handlowymi. Zasada dotyczy banków na całym świecie, których łączna działalność handlowa przekracza 10% sumy aktywów lub banków o aktywach przekraczających 1 miliard USD. W styczniu 2015 r. Zarząd Rezerwy Federalnej uchwalił istotne zmiany MRR. Zmiany te dostosowały MRR do wymogów ram kapitałowych Bazylea III.

Bazylea III

Bazylea III to zbiór międzynarodowych przepisów bankowych mających na celu poprawę stabilności międzynarodowego systemu bankowego. Głównym celem pakietu Bazylea III jest zapobieganie ponoszeniu przez banki nadmiernego ryzyka, które mogłoby mieć wpływ na międzynarodową gospodarkę. Bazylea III została uchwalona w następstwie kryzysu finansowego z 2008 roku.

Bazylea III wymaga, aby banki utrzymywały więcej kapitału na swoich aktywach, co z kolei zmniejsza ich bilanse i ogranicza wielkość dźwigni finansowej, jaką banki mogą wykorzystać. Przepisy zwiększają minimalne poziomy kapitału własnego z 2% aktywów do 4, 5% z dodatkowym buforem 2, 5%, dla całkowitego bufora 7%.

Rozporządzenie federalne H

Przepis H przepisów federalnych określa specyfikę MRR. Niniejsze rozporządzenie określa limity niektórych rodzajów inwestycji i wymogi dotyczące różnych klas pożyczek. Ponadto przedstawia nową metodę obliczania aktywów ważonych ryzykiem zgodnie z MRR. To nowe podejście zwiększa wrażliwość na ryzyko wymogów kapitałowych.

Prawidło H wymaga również stosowania miar wiarygodności kredytowej innych niż powszechnie stosowane oceny ryzyka kredytowego. Zmienione standardy kredytowe mają zastosowanie do długu państwowego, podmiotów sektora publicznego, instytucji depozytowych i ekspozycji sekurytyzacyjnych oraz mają na celu stworzenie solidnej struktury ryzyka dla tego rodzaju ekspozycji. Banki polegające na niedokładnych ratingach kredytowych instrumentów pochodnych do pomiaru ryzyka były głównym czynnikiem kryzysu finansowego w 2008 r. (W celu zapoznania się z tym tekstem zobacz „Kryzys w latach 2007–2008”).

Reguła H zapewnia ponadto bardziej korzystne traktowanie kapitału dla swapów kredytowych i innych transakcji pochodnych rozliczanych za pośrednictwem scentralizowanych instrumentów realizacji swapów. Ta zachęta zachęca banki do korzystania ze scentralizowanych rozliczeń zamiast tradycyjnych transakcji pozagiełdowych. Scentralizowane rozliczenia mogą zmniejszyć ryzyko ryzyka kontrahenta, jednocześnie zwiększając ogólną przejrzystość rynku obrotu swapami.

Umowy zamiany i kontrahenci

Instrumenty do wykonywania swapów przenoszą handel instrumentami pochodnymi z tradycyjnych rynków pozagiełdowych na scentralizowaną giełdę. W scentralizowanym rozliczeniu wymiana jest zasadniczo kontrahentem transakcji swap. Jeśli kontrahent umowy swap zawiedzie, giełda interweniuje w celu zagwarantowania umowy bez niewykonania zobowiązania. Ogranicza to skutki gospodarcze niepowodzenia kontrahenta. American International Group (AIG) nie wywiązała się z umowy jako kontrahent wielu umów swapowych, co było kolejną ważną przyczyną kryzysu finansowego w 2008 roku. AIG potrzebowało masowego ratowania rządu, aby uniknąć upadku. Podkreśliło to potrzebę stworzenia scentralizowanego rozliczania transakcji swapowych.

Dodd-Frank miał również wpływ na MRR. Poprawka Collinsa Dodda-Franka ustanowiła minimalne wymogi dotyczące kapitału i dźwigni finansowej dla ubezpieczonych federalnie instytucji depozytowych, ich spółek holdingowych i niebankowych instytucji finansowych nadzorowanych przez Rezerwę Federalną. Podobnie jak w rozporządzeniu H, Dodd-Frank wymagał również usunięcia wszelkich odniesień do zewnętrznych ratingów kredytowych i zastąpienia ich odpowiednimi standardami wiarygodności kredytowej.

(W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Jaki jest minimalny współczynnik adekwatności kapitałowej, jaki należy osiągnąć zgodnie z Bazyleą III?”)