Co oznacza dla Ciebie dług narodowy

Poziom długu publicznego był istotnym przedmiotem kontrowersji amerykańskiej polityki wewnętrznej. Biorąc pod uwagę ilość bodźca fiskalnego wpompowanego w amerykańską gospodarkę w ciągu ostatnich kilku lat, łatwo zrozumieć, dlaczego wiele osób zaczyna zwracać baczną uwagę na tę kwestię. Niestety sposób, w jaki poziom długu jest przekazywany opinii publicznej, jest zwykle bardzo niejasny. Połącz ten problem z faktem, że wiele osób nie rozumie, jak poziom długu publicznego wpływa na ich codzienne życie, a masz centralny punkt do dyskusji.

Dług publiczny a deficyty budżetowe

Przed zajęciem się kwestią wpływu długu publicznego na ludzi ważne jest zrozumienie różnicy między rocznym deficytem budżetowym rządu federalnego a długiem krajowym. Mówiąc prosto, rząd federalny generuje deficyt budżetowy, ilekroć wydaje więcej pieniędzy, niż przynosi w wyniku działań generujących dochód, takich jak podatki. Aby działać w ten sposób, Departament Skarbu musi emitować bony skarbowe, bony skarbowe i obligacje skarbowe, aby nadrobić różnicę. Emitując tego rodzaju papiery wartościowe, rząd federalny może uzyskać gotówkę potrzebną do świadczenia usług rządowych.

Dług publiczny jest po prostu akumulacją netto rocznych deficytów budżetowych rządu federalnego.

Co oznacza dla Ciebie dług narodowy

Krótka historia długu USA

Dług był częścią działalności tego kraju od jego założenia gospodarczego. Jednak poziom długu publicznego znacznie wzrósł podczas kadencji prezydenta Ronalda Reagana, a kolejni prezydenci kontynuowali tę tendencję wzrostową. Dopiero w czasach świetności rynków gospodarczych pod koniec lat 90. XX wieku Stany Zjednoczone odnotowały znaczący spadek poziomu zadłużenia.

Z punktu widzenia polityki publicznej emisja długu jest zazwyczaj akceptowana przez społeczeństwo, o ile wpływy te są wykorzystywane do stymulowania wzrostu gospodarki w sposób, który doprowadzi do długoterminowego dobrobytu kraju. Jednak gdy dług jest podnoszony wyłącznie w celu sfinansowania konsumpcji publicznej, takiej jak wpływy z Medicare, Ubezpieczeń Społecznych i Medicaid, wykorzystanie długu traci znaczną część wsparcia. Kiedy dług jest wykorzystywany do finansowania ekspansji gospodarczej, obecne i przyszłe pokolenia mogą czerpać korzyści. Jednak zadłużenie związane ze zużyciem paliwa stanowi jedynie zalety obecnej generacji.

(W celu zapoznania się z tym tematem zob .: Dług publiczny: Kto płaci? )

Ocena długu publicznego

Ponieważ dług odgrywa tak integralną rolę w postępie gospodarczym, należy go odpowiednio zmierzyć, aby odzwierciedlić jego długoterminowy wpływ. Niestety ocena długu publicznego kraju w stosunku do produktu krajowego brutto (PKB) nie jest najlepszym podejściem. Oto trzy powody, dla których dług nie powinien być oceniany w ten sposób.

Wzrost PKB a dług publiczny

Teoretycznie PKB reprezentuje całkowitą wartość rynkową wszystkich towarów i usług końcowych wyprodukowanych w danym kraju w danym roku. Na podstawie tej definicji należy obliczyć całkowitą kwotę wydatków, które mają miejsce w gospodarce, aby oszacować PKB kraju. Jednym z podejść jest zastosowanie metody wydatków, która definiuje PKB jako sumę całej konsumpcji osobistej dóbr trwałych, dóbr trwałych i usług; plus prywatne inwestycje brutto, które obejmują inwestycje trwałe i zapasy; plus konsumpcja rządowa i inwestycje brutto, które obejmują wydatki sektora publicznego na usługi takie jak edukacja i transport, mniej płatności transferowych za usługi takie jak ubezpieczenie społeczne; plus eksport netto, który jest po prostu eksportem kraju minus jego import.

Biorąc pod uwagę tę szeroką definicję, należy zdać sobie sprawę, że elementy składające się na PKB są trudne do konceptualizacji w sposób, który ułatwia sensowną ocenę odpowiedniego poziomu długu publicznego. W rezultacie stosunek zadłużenia do PKB może nie w pełni wskazywać na wielkość krajowej ekspozycji na dług.

Dlatego podejście, które jest łatwiejsze do zinterpretowania, polega po prostu na porównaniu kosztów odsetek zapłaconych od niespłaconego długu publicznego z wydatkami poniesionymi na określone usługi rządowe, takie jak edukacja, obrona i transport. Kiedy porównuje się w ten sposób dług, staje się prawdopodobne, że obywatele mogą ustalić względny zakres obciążenia długu budżetowego.

Trudno dokładnie zmierzyć PKB

Podczas gdy dług publiczny może być dokładnie zmierzony przez Departament Skarbu, ekonomiści mają różne poglądy na to, w jaki sposób należy mierzyć PKB. Pierwszą kwestią przy pomiarze PKB jest to, że ignoruje produkcję gospodarstw domowych w przypadku usług takich jak sprzątanie domu i przygotowywanie posiłków. W miarę jak kraj rozwija się i staje się bardziej nowoczesny, ludzie zwykle zlecają stronom trzecim tradycyjne zadania domowe. Biorąc pod uwagę tę zmianę stylu życia, porównywanie PKB dzisiejszego kraju z jego historycznym PKB jest znacznie wadliwe, ponieważ sposób, w jaki ludzie żyją dzisiaj, w naturalny sposób podnosi PKB poprzez outsourcing usług osobistych.

Co więcej, PKB jest zwykle wykorzystywany przez ekonomistów jako miernik do porównywania poziomu długu publicznego między krajami. Jednak proces ten jest również wadliwy, ponieważ ludzie w krajach rozwiniętych mają tendencję do outsourcingu większej liczby swoich usług krajowych niż ludzie w krajach słabiej rozwiniętych. W rezultacie wszelkie rodzaje historycznego lub transgranicznego porównania długu w stosunku do PKB są całkowicie mylące.

Drugim problemem związanym z PKB jako narzędziem pomiaru jest ignorowanie negatywnych skutków ubocznych różnych efektów zewnętrznych przedsiębiorstw. Na przykład, gdy firmy zanieczyszczają środowisko, naruszają prawo pracy lub umieszczają pracowników w niebezpiecznym środowisku pracy, nic nie jest odejmowane od PKB, aby uwzględnić te działania. Jednak kapitał, praca i legalna praca związana z rozwiązywaniem tego rodzaju problemów są uwzględniane przy obliczaniu PKB.

Trzeci problem związany z wykorzystaniem PKB jako narzędzia pomiaru polega na tym, że postęp technologiczny ma duży wpływ na PKB. Technologia nie tylko podnosi PKB, ale także poprawia jakość życia wszystkich ludzi. Niestety postęp technologiczny nie odbywa się co roku w jednolity sposób. W rezultacie technologia może podnosić PKB w niektórych latach w górę, co z kolei może sprawić, że względny poziom długu publicznego będzie wyglądał na akceptowalny, gdy nie jest. Większość wskaźników należy porównywać na podstawie ich zmian w czasie, ale wahania PKB powodują błędy w obliczeniach.

(W celu zapoznania się z tym tematem zobacz: Jak obliczyć PKB kraju .)

Spłata długu publicznego

Dług publiczny musi zostać spłacony z dochodów podatkowych, a nie z PKB, chociaż istnieje między nimi korelacja. Zastosowanie podejścia, które koncentruje się na zadłużeniu krajowym w przeliczeniu na jednego mieszkańca, daje znacznie lepsze pojęcie o tym, jaki jest poziom zadłużenia kraju. Na przykład, jeśli powie się ludziom, że dług na jednego mieszkańca zbliża się do 40 000 USD, jest wysoce prawdopodobne, że zrozumieją skalę problemu. Jeśli jednak powiedziano im, że poziom długu publicznego zbliża się do 70% PKB, wielkość problemu nie zostanie właściwie przekazana.

Porównanie poziomu długu publicznego do PKB przypomina osobę porównującą kwotę długu osobistego z wartością dóbr lub usług, które produkują dla swojego pracodawcy w danym roku. Oczywiście nie jest to sposób, w jaki można ustalić własny budżet osobisty, ani też sposób, w jaki rząd federalny powinien oceniać swoje operacje fiskalne.

Dług publiczny dotyka wszystkich

Biorąc pod uwagę, że dług publiczny wzrósł ostatnio szybciej niż liczebność populacji amerykańskiej, można się zastanawiać, w jaki sposób ten rosnący dług wpływa na przeciętne osoby. Choć może to nie być oczywiste, poziomy długu publicznego wpływają bezpośrednio na ludzi na co najmniej pięć sposobów.

Po pierwsze, wraz ze wzrostem długu publicznego na mieszkańca rośnie prawdopodobieństwo, że rząd nie wywiąże się z obowiązku obsługi długu, dlatego Departament Skarbu będzie musiał podnieść dochód z nowo wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych, aby przyciągnąć nowych inwestorów. Zmniejsza to kwotę dochodów podatkowych dostępnych na inne usługi rządowe, ponieważ więcej dochodów podatkowych będzie musiało zostać wypłaconych jako odsetki od długu publicznego. Z czasem ta zmiana wydatków spowoduje obniżenie standardu życia ludzi, ponieważ pożyczki na projekty poprawy ekonomicznej stają się trudniejsze.

Po drugie, wraz ze wzrostem stopy procentowej skarbowych papierów wartościowych, korporacje działające w Ameryce będą postrzegane jako bardziej ryzykowne, co wymaga wzrostu rentowności nowo wyemitowanych obligacji. To z kolei wymagać będzie od korporacji podniesienia ceny swoich produktów i usług w celu pokrycia zwiększonego kosztu obowiązku obsługi długu. Z czasem spowoduje to, że ludzie będą płacić więcej za towary i usługi, co spowoduje inflację.

Po trzecie, wraz ze wzrostem dochodu oferowanego ze skarbowych papierów wartościowych, koszt pożyczania pieniędzy na zakup domu wzrośnie, ponieważ koszt pieniędzy na rynku kredytów hipotecznych jest bezpośrednio związany z krótkoterminowymi stopami procentowymi ustalonymi przez Rezerwę Federalną i zyskiem oferowane na skarbowych papierach wartościowych. Biorąc pod uwagę tę ustaloną wzajemną zależność, wzrost stóp procentowych spowoduje obniżenie cen mieszkań, ponieważ potencjalni nabywcy domów nie będą już kwalifikować się do tak dużego kredytu hipotecznego, ponieważ będą musieli zapłacić więcej pieniędzy na pokrycie kosztów odsetek od pożyczki otrzymać. Rezultatem będzie większa presja na obniżenie wartości domów, co z kolei zmniejszy wartość netto wszystkich właścicieli domów.

Po czwarte, ponieważ rentowność skarbowych papierów wartościowych USA jest obecnie uważana za wolną od ryzyka stopę zwrotu, a wraz ze wzrostem rentowności tych papierów wartościowych ryzykowne inwestycje, takie jak dług korporacyjny i inwestycje kapitałowe, przestaną być atrakcyjne. Zjawisko to jest bezpośrednim wynikiem faktu, że korporacjom trudniej będzie wygenerować wystarczający dochód przed opodatkowaniem, aby zaoferować wystarczająco wysoką premię za ryzyko z tytułu obligacji i dywidend z akcji, aby uzasadnić inwestowanie w ich spółkę. Ten dylemat jest znany jako efekt wypierania i ma tendencję do zachęcania do wzrostu wielkości rządu i jednoczesnego zmniejszenia wielkości sektora prywatnego.

Po piąte, a może przede wszystkim, gdy wzrasta ryzyko niewywiązania się przez państwo z obowiązku obsługi długu, kraj traci władzę społeczną, gospodarczą i polityczną. To z kolei sprawia, że ​​poziom długu publicznego jest kwestią bezpieczeństwa narodowego.

Dolna linia

Poziom długu publicznego jest jedną z najważniejszych kwestii polityki publicznej. Właściwe wykorzystanie długu może być wykorzystane do wspierania długoterminowego wzrostu i dobrobytu kraju. Jednak dług publiczny musi zostać oceniony w odpowiedni sposób, na przykład poprzez porównanie kwoty odsetek wypłaconych z innymi wydatkami rządowymi lub poprzez porównanie poziomów długu na mieszkańca.

(Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: Wyjaśnienie długu publicznego .)