Przestępstwo z udziałem białych kołnierzyków
Przestępstwo umysłowe to przestępstwo bez użycia przemocy popełnione w celu osiągnięcia korzyści finansowych. Według FBI, kluczowej agencji, która bada te przestępstwa, „przestępstwa te charakteryzują się oszustwem, ukrywaniem lub naruszaniem zaufania”. Motywacją tych przestępstw jest uzyskanie lub uniknięcie utraty pieniędzy, majątku lub usług, lub zapewnienie korzyści osobistej lub biznesowej.
Przykłady przestępstw umysłowych obejmują oszustwa związane z papierami wartościowymi, malwersacje, oszustwa korporacyjne i pranie pieniędzy. Oprócz FBI do podmiotów prowadzących dochodzenia w sprawie przestępstw białych kołnierzyków należą Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), Krajowe Stowarzyszenie Dealerów Papierów Wartościowych (NASD) oraz władze państwowe.
Kluczowe dania na wynos
+ Przestępstwo umysłowe to bezprawne wykroczenie, które wzbogaca finansowo jego sprawców
+ Przestępstwa te obejmują wprowadzanie w błąd finansów korporacji w celu oszukiwania organów regulacyjnych i innych podmiotów
+ Wiele innych przestępstw wiąże się z nieuczciwymi możliwościami inwestycyjnymi, w których potencjalne zwroty są wyolbrzymione, a ryzyko przedstawione jako minimalne lub nieistniejące
Przestępstwa umysłowe kojarzone są z ludźmi wykształconymi i zamożnymi, odkąd termin ten został po raz pierwszy wymyślony w 1949 r. Przez socjologa Edwina Sutherlanda, który zdefiniował go jako „przestępstwo popełnione przez osobę szanowaną i o wysokim statusie społecznym w trakcie wykonywania zawodu”.
W ciągu dziesięcioleci zakres przestępstw białych kołnierzyków znacznie się poszerzył, ponieważ nowe technologie oraz nowe produkty i ustalenia finansowe zainspirowały wiele nowych przestępstw. Znani ludzie skazani za przestępstwa umysłowe w ostatnich dziesięcioleciach to Ivan Boesky, Bernard Ebbers, Michael Milken i Bernie Madoff. Wśród szerzących się przestępstw białych kołnierzyków ułatwianych przez Internet są tak zwane nigeryjskie oszustwa, w których oszukańcze wiadomości e-mail proszą o pomoc w wysyłaniu znacznej kwoty pieniędzy.
Oszustwo korporacyjne
Niektóre definicje przestępstw białych kołnierzyków uwzględniają wyłącznie przestępstwa popełnione przez osobę fizyczną na korzyść samych siebie. Ale FBI, na przykład, definiuje te przestępstwa jako obejmujące oszustwa na dużą skalę popełniane przez wielu w korporacjach lub instytucjach rządowych.
Agencja wymienia przestępczość korporacyjną jako jeden z najwyższych priorytetów w zakresie egzekwowania prawa. Jest tak, ponieważ nie tylko przynosi „znaczne straty finansowe inwestorom”, ale „może potencjalnie wyrządzić niezmierne szkody amerykańskiej gospodarce i zaufaniu inwestorów”.
Fałszowanie informacji finansowych
Większość przypadków oszustw korporacyjnych dotyczy programów księgowych, które mają na celu oszukać inwestorów, audytorów i analityków o prawdziwej kondycji finansowej korporacji lub podmiotu gospodarczego. Takie przypadki zwykle obejmują manipulowanie danymi finansowymi, ceną akcji lub innymi pomiarami wyceny, aby wyniki finansowe firmy wyglądały lepiej niż są w rzeczywistości.
Na przykład w 2014 r. Credit Suisse przyznał się do winy, pomagając obywatelom USA uniknąć płacenia podatków, ukrywając dochody w ramach wewnętrznego urzędu skarbowego. Bank zgodził się zapłacić kary w wysokości 2, 6 miliarda dolarów. Również w 2014 r. Bank of America potwierdził, że sprzedał miliardy papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS) powiązanych z nieruchomościami o zawyżonych wartościach. Pożyczki te, które nie miały odpowiedniego zabezpieczenia, należały do rodzajów finansowych wykroczeń, które doprowadziły do krachu finansowego w 2008 r. Bank of America zgodził się zapłacić 16, 65 mld USD odszkodowania i przyznać się do popełnienia przestępstwa.
Samozadowolenie
Oszustwa korporacyjne obejmują również przypadki, w których jeden lub więcej pracowników firmy działa w celu wzbogacenia się na koszt inwestorów lub innych stron. Najbardziej znane są przypadki wykorzystywania informacji poufnych, w których osoby fizyczne działają lub ujawniają innym informacje, które nie są jeszcze publiczne i mogą wpłynąć na cenę akcji i wyceny innych spółek, gdy tylko zostaną poznane.
Inne przestępstwa związane z handlem obejmowały oszustwa związane z wzajemnymi funduszami hedgingowymi, w tym transakcje na koniec dnia i inne systemy rynkowe.
Wykrywanie i odstraszanie
Przy tak szerokim zakresie przestępstw i podmiotów korporacyjnych oszustwa korporacyjne przyciągają prawdopodobnie najszerszą grupę lub partnerów do dochodzeń. FBI twierdzi, że zazwyczaj współpracuje z amerykańską Komisją Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), Commodity Futures Trading Commission (CFTC), Urzędem Regulacji Przemysłu Finansowego, Wewnętrzną Służbą Skarbową, Departamentem Pracy, Federalną Komisją Regulacji Energetyki oraz US Postal Inspection Service, oraz inne organy regulacyjne i / lub ścigania.
Pranie pieniędzy
Pranie pieniędzy to proces pobierania gotówki zarobionej z nielegalnych działań, takich jak handel narkotykami, i sprawiania, że gotówka wydaje się być zyskiem z legalnej działalności gospodarczej. Pieniądze z nielegalnej działalności są uważane za „brudne”, a proces „pra” je, aby wyglądały na „czyste”.
Oczywiście w takich przypadkach dochodzenie często obejmuje nie tylko samo pranie, ale także działalność przestępczą, z której pochodzą prane pieniądze. Przestępcy, którzy angażują się w pranie pieniędzy, czerpią zyski na wiele sposobów, w tym na oszustwa zdrowotne, handel ludźmi i narkotykami, korupcję publiczną i terroryzm.
Przestępcy używają oszałamiającej liczby i różnorodnych metod prania pieniędzy. Wśród najpopularniejszych są jednak nieruchomości, metale szlachetne, handel międzynarodowy i wirtualne waluty, takie jak Bitcoin.
Kroki prania pieniędzy
Według FBI istnieją trzy kroki w procesie prania pieniędzy: umieszczanie, nakładanie warstw i integracja. Umieszczenie oznacza początkowe wejście dochodów przestępcy do systemu finansowego. Nakładanie warstw jest najbardziej złożonym krokiem, ponieważ często pociąga za sobą międzynarodowy przepływ funduszy. Nakładanie warstw oddziela dochody przestępcy od jego pierwotnego źródła i tworzy celowo złożoną ścieżkę audytu poprzez szereg transakcji finansowych. Integracja ma miejsce, gdy dochody przestępcy są zwracane przestępcy z tego, co wydaje się być uzasadnionymi źródłami.
Nie wszystkie takie schematy są z konieczności wyrafinowane. Jednym z najczęstszych programów prania pieniędzy jest na przykład legalna działalność gotówkowa będąca własnością organizacji przestępczej. Jeśli organizacja jest właścicielem restauracji, może zawyżać dzienne wpływy gotówkowe, aby przelać nielegalną gotówkę przez restaurację do banku. Następnie mogą wypłacić środki właścicielom z konta bankowego restauracji.
Wykrywanie i odstraszanie
Liczba kroków związanych z praniem pieniędzy oraz często globalny zakres wielu transakcji finansowych sprawiają, że dochodzenia są niezwykle skomplikowane. FBI twierdzi, że regularnie koordynuje pranie pieniędzy z federalnymi, stanowymi i lokalnymi organami ścigania oraz wieloma partnerami międzynarodowymi.
Oszustwa związane z papierami wartościowymi i towarami
Oprócz wspomnianych powyżej oszustw korporacyjnych, które polegają przede wszystkim na fałszowaniu informacji korporacyjnych i wykorzystywaniu informacji wewnętrznych do samodzielnego czynienia, wiele innych przestępstw wiąże się z podrabianiem potencjalnych inwestorów i konsumentów poprzez fałszywe podawanie informacji, których używają do podejmowania decyzji.
Sprawcą oszustwa może być osoba fizyczna, taka jak makler giełdowy lub organizacja, taka jak firma maklerska, korporacja lub bank inwestycyjny. Niezależne osoby mogą również popełniać tego rodzaju oszustwa za pomocą programów takich jak wykorzystywanie informacji poufnych. Niektóre znane przykłady oszustw związanych z papierami wartościowymi to skandale Enron, Tyco, Adelphia i WorldCom.
Oszustwa inwestycyjne
Oszustwa inwestycyjne przynoszące wysokie dochody zazwyczaj wiążą się z obietnicami wysokich stóp zwrotu, przy jednoczesnym twierdzeniu, że ryzyko jest niewielkie lub wcale. Same inwestycje mogą dotyczyć towarów, papierów wartościowych, nieruchomości i innych kategorii.
Schematy Ponzi i piramidy zazwyczaj wykorzystują fundusze zapewniane przez nowych inwestorów w celu wypłacenia zwrotów obiecanych wcześniejszym inwestorom zaangażowanym w ustalenie. Takie programy wymagają od oszustów ciągłego rekrutowania coraz większej liczby ofiar, aby utrzymać oszustwo tak długo, jak to możliwe. Programy zwykle zawodzą, gdy żądania obecnych inwestorów przewyższają nowe fundusze napływające od nowych rekrutów.
Programy opłat zaliczkowych mogą być realizowane w oparciu o bardziej subtelną strategię, w której oszust przekonuje swoje cele do przekazania im niewielkich kwot pieniędzy, które mogą przynieść większe zyski.
Inne powiązane oszustwa
Inne oszustwa inwestycyjne oznaczone przez FBI obejmują oszustwa wekslowe, w których generalnie krótkoterminowe instrumenty dłużne są emitowane przez mało znane lub nieistniejące firmy, obiecujące wysoką stopę zwrotu przy niskim lub zerowym ryzyku. Oszustwo towarowe to nielegalna sprzedaż lub rzekoma sprzedaż surowców lub półproduktów, które mają stosunkowo jednolity charakter i są sprzedawane na giełdzie, w tym złota, boczku wieprzowego i kawy. Często w tych oszustwach sprawcy tworzą sztuczne wyciągi z rachunków, które odzwierciedlają rzekome inwestycje, podczas gdy w rzeczywistości takich inwestycji nie dokonano. Plany defraudacji brokerów obejmują nielegalne i nieautoryzowane działania brokerów mające na celu kradzież bezpośrednio od klientów, zwykle z użyciem mnóstwa fałszywych dokumentów.
Bardziej skomplikowane są jeszcze manipulacje na rynku, tak zwane systemy „pompowania i zrzutów”, które polegają na sztucznym zawyżaniu cen akcji o mniejszym wolumenie na małych rynkach pozagiełdowych. „Pompa” obejmuje rekrutację nieświadomych inwestorów poprzez fałszywe lub oszukańcze praktyki sprzedażowe, informacje publiczne lub zgłoszenia korporacyjne. FBI twierdzi, że brokerzy - przekupieni przez spiskowców - stosują taktyki sprzedaży pod wysokim ciśnieniem, aby zwiększyć liczbę inwestorów, aw rezultacie podnieść cenę akcji. Po osiągnięciu ceny docelowej sprawcy „wyrzucają” swoje akcje z ogromnym zyskiem i pozostawiają niewinnych inwestorów na rachunku.
Wykrywanie i odstraszanie
Zarzuty dotyczące oszustw papierów wartościowych są badane przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz National Association of Securities Dealers (NASD), często w porozumieniu z FBI.
Władze państwowe mogą również badać oszustwa inwestycyjne. Na przykład w wyjątkowej próbie ochrony swoich obywateli w stanie Utah w 2016 r. Utworzono pierwszy internetowy rejestr narodowościowych przestępców umysłowych. Zdjęcia osób skazanych za przestępstwa związane z oszustwami, które zostały ocenione na drugi stopień lub wyżej opisany w rejestrze. Stan zainicjował rejestr, ponieważ sprawcy schematu Ponzi zwykle atakują zwarte grupy kulturowe lub religijne, takie jak Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich z siedzibą w Salt Lake City, Utah.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.