Kto jest najbogatszą osobą w historii?

Niektórzy ludzie są po prostu niezmiernie bogaci. Według Forbesa, Bill Gates jest najbogatszym człowiekiem na świecie, z jego kwotą 77, 8 miliarda dolarów. To zaledwie włos w stosunku do łącznego produktu krajowego brutto Birmy, Laosu i Kambodży, które mają między sobą około 74 milionów ludzi. Gdyby Bill i jego 66 najbogatszych przyjaciół mieli się spotkać, niektórzy twierdzą, że partia ta miałaby więcej wspólnego bogactwa niż 3, 5 miliarda najbiedniejszych ludzi na świecie.

Z pewnością w naszym nowoczesnym świecie, w którym technologia umożliwia tworzenie i utrwalanie naprawdę niezrozumiałego bogactwa, żyjemy wśród najbogatszych osób w historii. Okazuje się, zdecydowanie nie. Szacowanie bogactwa w minionych epokach jest trudne, ponieważ to, co oznacza bogactwo, różni się znacznie w poszczególnych epokach. Jak cenisz posiadłości perskich cesarzy? Czy pomnożenie wagi w uncjach skarbu Czyngis-chana przez 1 343, 42 $ (ostatnia cena złota za uncję) naprawdę mówi ci, ile było wówczas warte jego bogactwa? W gospodarkach, w których nie było czegoś takiego jak prawdziwa waluta, podatki były pobierane w jęczmieniu, a umiejętność czytania i pisania mogłaby równie dobrze być nauką o rakietach, obrzucanie kwotami dolarów jest ćwiczeniem w dzikiej spekulacji. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: 5 najbogatszych ludzi na świecie ).

Ale to nie sprawia, że ​​jest mniej zabawny. Weź Marcusa Liciniusa Crassusa o szacunkowej wartości netto 2 bilionów dolarów. Będąc pierwotnym inwestorem o wartości, kupił całe połacie Rzymu, gdy płonęły, i wysłał swoją armię zniewolonych budowniczych i architektów, aby zgasili płomienie, jeśli właściciele zapłacą. Kiedy Spartakus poprowadził bunt w 73 rpne, Krassus osobiście wystawił dwa legiony. Legenda głosi, że zmarł, gdy rozlano mu w ustach roztopione złoto, co jest potężnym symbolem jego pragnienia bogactwa.

Jednak nie musimy wracać do starożytności, aby znaleźć ludzi z naprawdę niepokojącym bogactwem. John D. Rockefeller miał od 400 do 650 miliardów dolarów, w zależności od szacunków. JP Morgan - człowiek, nie bank - był pożyczkodawcą ostatniej instancji w Stanach Zjednoczonych, zanim utworzono Fed, stabilizując gospodarkę poprzez potężną pożyczkę dla rządu po panice w 1893 r.

Ale zamiast próbować mierzyć bogactwo w wartościach bezwzględnych, być może lepiej jest przyjrzeć się, kto w swoim czasie i miejscu był tak bogaty, że osobiście określał wartość pieniądza. W całej historii tylko dwie osoby kontrolowały tyle bogactwa w stosunku do wszystkich innych, że wydawanie go (dobrowolnie lub nie) może doprowadzić gospodarkę znanego świata do przyspieszenia.

Mansa Musa

W 1324 r. Mansa („cesarz”) Musa z imperium malijskiego odbył pielgrzymkę do muzułmańskiej pielgrzymki do Mekki. Jego świta liczyła około 60 000 ludzi i pewną ilość złota, która wysłała fale na cały świat śródziemnomorski. Zasypał miasta, które odwiedził złotem, rozdając je biednym i, według jednego rachunku, budując nowy meczet w każdy piątek. Szczególnie hojnie spędził w Kairze i Medynie, a nagły napływ pieniędzy spowodował gwałtowny wzrost cen towarów codziennego użytku.

Zdając sobie sprawę z tego, że osobiście spowodował falę hiperinflacji, która ogarnęła cały region, osobiście rozpoczął program luzowania ilościowego, zdobywając całe pożyczone złoto Kairu z wysokim oprocentowaniem. Był jednoosobowym cyklem makroekonomicznym. Według AJH Goodwina nikt jeszcze nie miał takiego indywidualnego wpływu na wschodnią gospodarkę śródziemnomorską.

Atahualpa

A co z Amerykami? W 1532 r. Właśnie kończyła się brutalna wojna o sukcesję między przyrodnimi braćmi Atahualpą i Huáscarem, a imperium Inków rozpoczęło proces odbudowy. W kontekście imperium Inków kwestie kontekstu gospodarczego są szczególnie owłosione. Jest to jedyna złożona, wielkoskalowa cywilizacja, która kiedykolwiek rozwijała się bez pozorów rynkowych. W ogóle nie było pojęcia o pieniądzach. Całe państwo było raczej zorganizowane jako rodzaj jednostki rodzinnej, a Inkowie (cesarz) kontrolowali wszystko: jedzenie, odzież, dobra luksusowe, domy i ludzi. Jako człowiek służyłeś cesarzowi jako rolnik, robotnik, rzemieślnik lub żołnierz. W zamian dostałeś wszystko, co potrzebne do przetrwania. Nawet żony uważano za dary Inków.

Kiedy hiszpańscy konkwistadorzy zaatakowali Atahualpę w Cajamarca i wzięli go do niewoli, był w stanie zdobyć okup jak nikt inny, wypełniając duży pokój złotem. Jego moc była tak niekwestionowana, że ​​mógł rozebrać całe świątynie ze złota, a on to zrobił. W imperium nie było niczego, czego teoretycznie nie posiadał. Chociaż liczba ta jest w dużej mierze bez znaczenia w kontekście, okup, który zapłacił, byłby dziś wart ponad 230 milionów dolarów (na podstawie obliczeń Johna Hemminga). Hiszpanie i tak go zabili i wypatroszyli jego imperium, ale miliardy dolarów złota i srebra, które zalały Europę po 1500 r., Spowodowały wysoką inflację i przedłużający się kryzys gospodarczy. Wiele z ogromnych sum złota, które zatopiły europejską gospodarkę w XVI wieku, pochodziło z Atahualpa.

Dolna linia

Jeśli zachwyca Cię myśl, że mniej niż 100 osób kontroluje tyle samo bogactwa, co połowa dzisiejszego świata, wyobraź sobie, jak kiedyś były skoncentrowane pieniądze. Nawet gdyby Bill Gates wziął najbardziej ekstrawaganckie wakacje, jakie mógł pojąć, prawdopodobnie nie mógł wywołać kryzysu walutowego w regionie. Gdyby ktoś porwał miliardera z listy Forbesa (użycie konkretnego przykładu wydaje się nieco niegrzeczne), czy jakikolwiek okup, którego mogliby zażądać, spowodowałby recesję kontynentu?