Dlaczego Chiny kupują dług USA obligacjami skarbowymi

Chiny stale gromadziły amerykańskie skarbowe papiery wartościowe w ciągu ostatnich kilku dekad. Według stanu na maj 2019 r. Naród azjatycki jest właścicielem 1, 11 bln USD, czyli około 5%, 22 miliardów dolarów długu publicznego USA, czyli więcej niż w jakimkolwiek innym kraju obcym

W miarę eskalacji wojny handlowej między dwiema gospodarkami przywódcy obu stron szukają dodatkowego arsenału finansowego. Niektórzy analitycy i inwestorzy obawiają się, że Chiny mogą rzucić te Treasurys w odwecie i że ta uzbrojenie ich zasobów spowoduje wzrost stóp procentowych, potencjalnie zaszkodząc wzrostowi gospodarczemu.

Pytanie brzmi: czy Chiny - największe na świecie centrum produkcyjne i napędzana eksportem gospodarka z rosnącą populacją - próbują „wykupić” rynki amerykańskie poprzez akumulację długu, czy może chodzi o przymusową akceptację? W tym artykule omówiono biznes związany z ciągłym skupem długu przez Chiny.

Chińska ekonomia

Chiny to przede wszystkim centrum produkcyjne i gospodarka napędzana eksportem. Dane handlowe z US Census Bureau pokazują, że Chiny utrzymują dużą nadwyżkę handlową z USA od 1985 roku. Oznacza to, że Chiny sprzedają więcej towarów i usług do USA niż USA do Chin. Chińscy eksporterzy otrzymują dolary amerykańskie (USD) za towary sprzedawane do USA, ale potrzebują Renminbi (RMB lub juana), aby płacić swoim pracownikom i przechowywać pieniądze lokalnie. Sprzedają dolary, które otrzymują poprzez eksport, aby otrzymać RMB, co zwiększa podaż USD i zwiększa popyt na RMB.

Chiński bank centralny (Ludowy Bank Chin - PBOC) przeprowadził aktywne interwencje, aby zapobiec tej nierównowadze między dolarem amerykańskim a juanem na lokalnych rynkach. Kupuje dostępne nadwyżki dolarów amerykańskich od eksporterów i daje im wymagany juan. PBOC może wydrukować juana w razie potrzeby. W efekcie interwencja LBCh powoduje niedobór dolarów amerykańskich, co powoduje, że stopy USD są wyższe. Chiny gromadzą zatem USD jako rezerwy walutowe.

Dlaczego Chiny kupują amerykańskie obligacje skarbowe ">

Samokorygujący przepływ walut

Handel międzynarodowy, który obejmuje dwie waluty, ma mechanizm samoregulacji. Załóżmy, że Australia ma deficyt na rachunku bieżącym, tj. Australia importuje więcej niż eksportuje (scenariusz 1). Inne kraje, które wysyłają towary do Australii, zarabiają dolary australijskie (AUD), więc na rynku międzynarodowym istnieje ogromna podaż AUD, co powoduje, że AUD traci na wartości w stosunku do innych walut.

Jednak ten spadek AUD sprawi, że australijski eksport będzie tańszy, a import droższy. Stopniowo Australia zacznie eksportować więcej i importować mniej ze względu na walutę o niższej wartości. To ostatecznie odwróci początkowy scenariusz (scenariusz 1 powyżej). Jest to mechanizm samokorekty, który regularnie pojawia się na międzynarodowym rynku handlu i rynku Forex, przy niewielkiej lub żadnej interwencji ze strony jakiegokolwiek organu.

Potrzeba Chin dla słabego Renminbi

Strategia Chin polega na utrzymaniu wzrostu napędzanego eksportem, co pomaga mu w tworzeniu miejsc pracy i umożliwia mu, dzięki takiemu dalszemu wzrostowi, produktywne zaangażowanie dużej populacji. Ponieważ strategia ta zależy od eksportu (głównie do USA), Chiny wymagają RMB, aby nadal mieć niższą walutę niż USD, a tym samym oferować tańsze ceny.

Jeśli PBOC przestanie ingerować - w wyżej opisany sposób - RMB sam się poprawi i zyska na wartości, co spowoduje, że chiński eksport będzie droższy. Doprowadziłoby to do poważnego kryzysu bezrobocia spowodowanego utratą działalności eksportowej.

Chiny chcą utrzymać konkurencyjność swoich towarów na rynkach międzynarodowych, co nie może się zdarzyć, jeśli RMB to doceni. Dlatego utrzymuje niski RMB w porównaniu do USD za pomocą opisanego mechanizmu. Prowadzi to jednak do ogromnego stosu USD jako rezerw walutowych dla Chin.

Strategia PBOC i chińska inflacja

Chociaż inne pracochłonne, napędzane eksportem kraje, takie jak Indie, stosują podobne środki, robią to tylko w ograniczonym zakresie. Jednym z głównych wyzwań wynikających z opisanego podejścia jest to, że prowadzi ono do wysokiej inflacji.

Chiny mają ścisłą, zdominowaną przez państwo kontrolę nad gospodarką i są w stanie kontrolować inflację za pomocą innych środków, takich jak subsydia i kontrola cen. Inne kraje nie mają tak wysokiego poziomu kontroli i muszą poddać się presji rynkowej wolnej lub częściowo wolnej gospodarki. Ponadto Chiny, będąc silnym narodem, mogą wytrzymać presję polityczną ze strony innych krajów importujących, co zwykle nie jest możliwe w przypadku innych krajów. Na przykład Japonia musiała ustąpić żądaniom USA w latach 80., kiedy próbowała obniżyć stopy JPY w stosunku do USD.

Wykorzystanie przez Chiny rezerw USD

Chiny mają około 3, 103 biliona USD na lipiec 2019 r. Podobnie jak USA, eksportuje również do innych regionów, takich jak Europa. Euro stanowi drugą co do wielkości transzę chińskich rezerw walutowych. Chiny muszą zainwestować tak duże zapasy, aby uzyskać przynajmniej stopę wolną od ryzyka. Z bilionami dolarów amerykańskich Chiny znalazły amerykańskie skarbowe papiery wartościowe, które stanowią najbezpieczniejsze miejsce inwestycji dla chińskich rezerw walutowych.

Dostępnych jest wiele innych miejsc docelowych inwestycji. Dzięki zapasom w euro Chiny mogą rozważyć inwestowanie w dług europejski. Być może nawet zapasy w dolarach amerykańskich mogą być inwestowane w celu uzyskania stosunkowo lepszych zwrotów z zadłużenia w euro.

Chiny przyznają jednak, że stabilność i bezpieczeństwo inwestycji mają pierwszeństwo przed wszystkim innym. Chociaż strefa euro istnieje od około 18 lat, nadal jest niestabilna. Nie jest nawet pewne, czy strefa euro (i euro) będzie istnieć w perspektywie średnio- i długoterminowej. Z tego powodu zamiana aktywów (dług USA na euro) nie jest zalecana, szczególnie w przypadkach, w których drugi składnik aktywów jest uważany za bardziej ryzykowny.

Inne klasy aktywów, takie jak nieruchomości, akcje i Treasurys innych krajów, są znacznie bardziej ryzykowne w porównaniu do długu USA. Rezerwowe pieniądze na rynku Forex nie są wolnymi środkami pieniężnymi przeznaczonymi na ryzykowne papiery wartościowe z powodu wyższych zysków.

Inną opcją dla Chin jest wykorzystanie dolarów w innym miejscu. Na przykład dolary mogą zostać wykorzystane na opłacenie dostaw ropy naftowej dla krajów Bliskiego Wschodu. Jednak te kraje również będą musiały zainwestować otrzymane dolary. W efekcie, dzięki przyjęciu dolara jako międzynarodowej waluty handlowej, każda podaż dolara ostatecznie znajduje się w rezerwie walutowej danego kraju lub w najbezpieczniejszej inwestycji - amerykańskich papierach skarbowych.

Kolejnym powodem, dla którego Chiny ciągle kupują amerykańskie Treasurys, jest gigantyczny rozmiar deficytu handlowego USA z Chinami. Miesięczny deficyt wynosi około 25-35 miliardów dolarów, a przy tak dużej ilości pieniędzy Treasurys są prawdopodobnie najlepszą dostępną opcją dla Chin. Kupowanie amerykańskich Treasurys zwiększa podaż pieniądza i wiarygodność kredytową Chin. Sprzedaż lub zamiana takich Treasurys odwróciłaby te zalety.

Wpływ chińskiego wykupu długu w USA

Dług USA oferuje najbezpieczniejsze niebo dla chińskich rezerw walutowych, co oznacza, że ​​Chiny oferują USA pożyczki, dzięki czemu mogą nadal kupować towary produkowane przez Chiny.

Dlatego tak długo, jak Chiny będą nadal napędzane eksportem gospodarką z ogromną nadwyżką handlową z USA, będą nadal gromadzić dolary amerykańskie i zadłużenie USA. Chińskie pożyczki dla .US, poprzez zakup amerykańskiego długu, umożliwiają USA kupowanie chińskich produktów. Jest to sytuacja korzystna dla obu narodów, z korzyścią dla obu narodów. Chiny mają ogromny rynek dla swoich produktów, a USA czerpią korzyści z ekonomicznych cen chińskich towarów. Poza dobrze znaną rywalizacją polityczną oba narody (dobrowolnie lub niechętnie) są uwięzione w stanie współzależności, z którego oba korzystają i które prawdopodobnie będą kontynuowane.

USD jako waluta rezerwowa

W rzeczywistości Chiny kupują dzisiejszą „walutę rezerwową”. Do ^XIX wieku złoto było światowym standardem rezerw. Został zastąpiony przez brytyjskiego funta szterlinga. Dziś to amerykańskie Treasurys są uważane za najbezpieczniejsze.

Oprócz długiej historii używania złota przez wiele narodów, historia dostarcza również przykładów, w których wiele krajów miało ogromne rezerwy funta szterlinga (GBP) w erze po II wojnie światowej. Kraje te nie zamierzały wydawać rezerw GBP ani inwestować w Wielkiej Brytanii, ale utrzymywały funty szterlingowe wyłącznie jako bezpieczne rezerwy. Kiedy jednak rezerwy te zostały wyprzedane, Wielka Brytania stanęła w obliczu kryzysu walutowego. Jego gospodarka pogorszyła się z powodu nadwyżki podaży waluty, co doprowadziło do wysokich stóp procentowych. Czy to samo stanie się z USA, jeśli Chiny zdecydują się odciążyć swoje amerykańskie długi?

Warto zauważyć, że dominujący system gospodarczy po II wojnie światowej wymagał od Wielkiej Brytanii utrzymania stałego kursu walutowego. Ze względu na te ograniczenia i brak elastycznego systemu kursów walut, wyprzedaż rezerw GBP w innych krajach spowodowała poważne konsekwencje gospodarcze dla Wielkiej Brytanii. Ponieważ dolar amerykański ma zmienny kurs walutowy, jednak każda sprzedaż jakiegokolwiek kraju posiadającego ogromne Rezerwy długu amerykańskiego lub dolara spowodują korektę salda handlowego na poziomie międzynarodowym. Odciążone rezerwy USA przez Chiny albo skończą z innym narodem, albo wrócą do USA

Skutki takiego odciążenia dla Chin byłyby gorsze. Nadwyżka podaży dolarów amerykańskich doprowadziłaby do spadku stóp USD, co spowodowałoby wzrost wycen RMB. Zwiększyłoby to koszt chińskich produktów, powodując utratę przewagi konkurencyjnej. Chiny mogą nie chcieć tego zrobić, ponieważ ma to niewielki sens ekonomiczny.

Gdyby Chiny (lub jakikolwiek inny kraj posiadający nadwyżkę handlową z USA) przestały kupować amerykańskie Treasurys lub nawet zaczęłyby dumpingować swoje rezerwy walutowe w USA, nadwyżka handlowa stałaby się deficytem handlowym - czego nie chciałaby żadna gospodarka zorientowana na eksport, tak jak by to zrobili w rezultacie jest gorzej.

Niepokojące są ciągłe obawy o wzrost chińskiego posiadania amerykańskich Treasurys lub strach przed pekinem, który je wyrzuci. Nawet gdyby coś takiego się wydarzyło, dolary i dłużne papiery wartościowe nie zniknęłyby. Dotrą do innych skarbców.

Perspektywa ryzyka dla USA

Chociaż ta ciągła działalność doprowadziła Chiny do zostania wierzycielem USA, sytuacja w USA może nie być taka zła. Biorąc pod uwagę konsekwencje, jakie Chiny poniosą w wyniku sprzedaży swoich amerykańskich rezerw, Chiny (lub jakikolwiek inny naród) prawdopodobnie powstrzymają się od takich działań. Nawet gdyby Chiny kontynuowały sprzedaż tych rezerw, USA, będąc wolną gospodarką, mogą wydrukować dowolną ilość dolarów w razie potrzeby. Może również podejmować inne środki, takie jak łagodzenie ilościowe (QE). Chociaż drukowanie dolarów zmniejszyłoby wartość jego waluty, zwiększając w ten sposób inflację, w rzeczywistości działałoby na korzyść amerykańskiego długu. Rzeczywista wartość spłaty spadnie proporcjonalnie do inflacji - coś dobrego dla dłużnika (USA), ale złego dla wierzyciela (Chiny).

Mimo że deficyt amerykańskiego budżetu rośnie, ryzyko niewypłacalności zadłużenia przez USA praktycznie pozostaje zerowe (chyba że zostanie podjęta polityczna decyzja). W efekcie USA mogą nie potrzebować Chin do ciągłego nabywania długów; raczej Chiny bardziej potrzebują Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić ciągły dobrobyt gospodarczy.

Perspektywa ryzyka dla Chin

Z drugiej strony Chiny muszą martwić się pożyczaniem pieniędzy narodowi, który ma również nieograniczone uprawnienia do drukowania ich w dowolnej ilości. Wysoka inflacja w USA miałaby negatywne skutki dla Chin, ponieważ rzeczywista wartość spłaty dla Chin zostałaby zmniejszona w przypadku wysokiej inflacji w USA Chętnie lub niechętnie Chiny będą musiały nadal kupować dług amerykański, aby zapewnić konkurencyjność cenową dla swoich eksport na poziomie międzynarodowym.

Dolna linia

Realia geopolityczne i zależności gospodarcze często prowadzą do interesujących sytuacji na arenie światowej. Ciągły zakup długu amerykańskiego przez Chiny jest jednym z takich interesujących scenariuszy. Wciąż budzi obawy, że USA staną się narodem dłużnika netto, podatnym na żądania kraju wierzyciela. Rzeczywistość nie jest jednak tak ponura, jak mogłoby się wydawać, ponieważ tego rodzaju układ gospodarczy jest w zasadzie obopólny dla obu narodów.