5 byłych prezesów, którzy kandydowali na prezydenta

Howard Schultz, były dyrektor generalny Starbucks Corp (SBUX), rozważa kandydaturę na prezydenta jako „niezależnego centrysta” w 2020 roku.

Schultz, samozwańczy „trwający całe życie Demokrata”, powiedział, że chce zająć się polityką, ponieważ amerykańscy politycy nie reprezentują już interesów Amerykanów.

„Żyjemy w bardzo kruchych czasach” - powiedział CBS. „Nie tylko fakt, że prezydent nie ma kwalifikacji, aby być prezydentem, ale także fakt, że obie partie konsekwentnie nie robią tego, co jest konieczne w imieniu narodu amerykańskiego i każdego dnia angażują się w zemstę polityczną”.

Shultz nie jest pierwszym byłym dyrektorem generalnym, który rozważał kandydowanie na prezydenta. Oto lista pięciu innych byłych dyrektorów naczelnych, którzy starali się przejść z biura narożnego do biura owalnego.

Herman Cain

Cain odcisnął swoje piętno w branży fast foodów, zanim zaczął próbować zostać prezydentem USA. Pracował dla Coca-Cola Co. (KO) i Pillsbury Company, producenta zbóż i innych artykułów spożywczych z Minnesoty, który został wykupiony przez General Mills Inc. (GIS) w 2001 r., Po czym z powodzeniem ożywił Godfather Pizza na stanowisku CEO.

W 2000 r. Cain krótko ubiegał się o republikańską kandydaturę na prezydenta, a następnie, cztery lata później, w 2004 r., Nie wygrał żadnej nagrody głównej w wyścigu do Senatu USA w Gruzji. Te niepowodzenia chyba go nie zniechęcały. W 2011 r. Powrócił do politycznego składu jako kandydat na republikańską kandydaturę na prezydenta.

Carly Fiorina

Fiorina była prezesem firmy Hewlett-Packard Inc. (HPQ) przed pęknięciem bańki technologicznej i po niej. Jest najbardziej znana z połączenia firmy z Compaqem w 2001 r., Powszechnie uważana za jedną z najgorszych transakcji w historii technologii.

W 2008 roku, trzy lata po odejściu z HP, Fiorina został doradcą kandydata na prezydenta Johna McCaina. Następnie bez powodzenia kandydowała do Senatu USA w 2010 r., A republikańskiej nominacji na prezydenta - w 2016 r.

Steve Forbes

Redaktor naczelny magazynu Forbes, Steve Forbes, wziął udział w wyścigu prezydenckim w 1996 i 2000 roku. Jego kampania początkowo koncentrowała się na ustanowieniu zryczałtowanego podatku dochodowego.

Forbes sprzedał część akcji swojej firmy, aby sfinansować jego bieg. Wygrał w Arizonie i Delaware w 1996 r., Ale nie udało mu się zdobyć nominacji republikańskiej. Krytycy powiedzieli, że jego niezręczny styl prowadzenia kampanii był winny niedostatecznym ambicjom prezydenta.

Ross Perot

Perot, założyciel firmy Electronic Data Systems i dostawcy usług informatycznych Perot Systems, również kilkakrotnie próbował zostać prezydentem USA. W 1992 roku był uważany za lidera tej pracy, dopóki jego odmowa słuchania doradców kampanii nie spowodowała, że ​​jego popularność szybko zmalała.

Perot miał kolejną szansę w 1996 roku, ale przegrał z Billem Clintonem.

Mitt Romney

Romney początkowo zaznaczył swoją pozycję jako CEO Bain & Company. Przyznano mu, że pomógł uratować bostońską firmę konsultingową w zakresie zarządzania przed kryzysem finansowym, zanim rozpoczął nowe przedsięwzięcie w 1984 r., Kiedy był współzałożycielem firmy Bain Capital i zarządzał jej wydzieleniem.

Później Romney wykorzystał fortunę, którą zgromadził podczas swojej kariery biznesowej, aby sfinansować swoje polityczne aspiracje. Włożył swoje imię w kapelusz, aby zostać prezydentem USA w 2008 i 2012 roku.