Finansowany dług
Dług finansowany to dług spółki, który zapada w ciągu jednego roku lub jednego cyklu koniunkturalnego. Ten rodzaj długu jest klasyfikowany jako taki, ponieważ jest finansowany z płatności odsetkowych dokonywanych przez firmę pożyczającą w okresie kredytowania.
Dług kapitałowy nazywany jest również długiem długoterminowym, ponieważ termin ten przekracza 12 miesięcy. Różni się od finansowania kapitałem własnym, w którym firmy sprzedają akcje inwestorom w celu pozyskania kapitału.
Kluczowe dania na wynos
- Dług finansowany to dług spółki, który zapada w ciągu jednego roku lub jednego cyklu koniunkturalnego.
- Dług kapitałowy nazywany jest również długiem długoterminowym i składa się z pożyczek o charakterze długoterminowym o ustalonym terminie wymagalności.
- Przykłady finansowanego długu obejmują obligacje o terminie zapadalności dłuższym niż rok, obligacje zamienne, długoterminowe zobowiązania wekslowe i obligacje.
Zrozumienie finansowanych długów
Kiedy firma zaciąga pożyczkę, robi to poprzez emisję długu na otwartym rynku lub poprzez zapewnienie finansowania w instytucji pożyczkowej. Pożyczki są zaciągane przez firmę w celu finansowania jej długoterminowych projektów kapitałowych, takich jak dodanie nowej linii produktów lub rozszerzenie działalności. Finansowane zadłużenie odnosi się do wszelkich zobowiązań finansowych, które wykraczają poza okres 12 miesięcy lub wykraczają poza bieżący rok obrotowy lub cykl operacyjny. Jest to termin techniczny stosowany do części długu długoterminowego spółki, która składa się z pożyczek o długoterminowym terminie wymagalności.
Finansowane zadłużenie to oprocentowane zabezpieczenie, które jest ujmowane w bilansie spółki. Finansowany dług oznacza, że zwykle towarzyszą mu wypłaty odsetek, które służą pożyczkodawcom jako dochód z odsetek. Z punktu widzenia inwestora, im większy odsetek długu kapitałowego do całkowitego zadłużenia ujawnionego w nocie dłużnej w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego, tym lepiej.
Finansowany dług oznacza, że zwykle towarzyszą mu wypłaty odsetek, które służą pożyczkodawcom jako dochód z odsetek.
Ponieważ jest to instrument długu długoterminowego, dług finansowany jest zasadniczo bezpiecznym sposobem pozyskiwania kapitału dla pożyczkobiorcy. Wynika to z faktu, że stopa procentowa, którą otrzymuje firma, może zostać zablokowana na dłuższy okres czasu.
Przykłady finansowanego długu obejmują obligacje o terminie zapadalności dłuższym niż rok, obligacje zamienne, długoterminowe zobowiązania wekslowe i obligacje. Finansowane zadłużenie jest czasami obliczane jako zobowiązania długoterminowe minus kapitał własny.
Dług finansowany a niefinansowany
Dług korporacyjny można zaklasyfikować jako finansowany lub niesfinansowany. Podczas gdy dług finansowany jest pożyczką długoterminową, niespłacony dług jest krótkoterminowym zobowiązaniem finansowym, wymagalnym za rok lub krócej. Wiele firm, które korzystają z zadłużenia krótkoterminowego lub niefinansowego, to takie, które mogą być zablokowane w gotówce, gdy nie ma wystarczających dochodów na pokrycie rutynowych wydatków.
Przykłady zobowiązań krótkoterminowych obejmują obligacje korporacyjne zapadające w ciągu roku oraz krótkoterminowe kredyty bankowe. Firma może wykorzystywać finansowanie krótkoterminowe do finansowania swoich operacji długoterminowych. Naraża to firmę na wyższy poziom stopy procentowej i ryzyka refinansowania, ale pozwala na większą elastyczność w finansowaniu.
Analiza długu kapitałowego
Analitycy i inwestorzy wykorzystują współczynnik kapitalizacji lub współczynnik kapitalizacji, aby porównać zadłużenie spółki z jej kapitalizacją lub strukturą kapitałową. Współczynnik kapitalizacji oblicza się poprzez podzielenie długu długoterminowego przez całkowitą kapitalizację, która jest sumą długu długoterminowego i kapitału własnego. Firmy o wysokim współczynniku kapitalizacji stoją w obliczu ryzyka niewypłacalności, jeśli ich dług nie zostanie spłacony w terminie, dlatego te firmy są uważane za ryzykowne inwestycje. Jednak wysoki wskaźnik kapitalizacji niekoniecznie jest złym sygnałem, biorąc pod uwagę korzyści podatkowe związane z pożyczaniem. Ponieważ wskaźnik koncentruje się na dźwigni finansowej stosowanej przez firmę, to jak wysoki lub niski jest współczynnik kapitalizacji, zależy od branży, linii biznesowej i cyklu koniunkturalnego firmy.
Kolejnym wskaźnikiem uwzględniającym dług kapitałowy jest stosunek długu kapitałowego do kapitału obrotowego netto. Analitycy używają tego wskaźnika do ustalenia, czy zadłużenie długoterminowe jest proporcjonalne do kapitału. Idealny jest stosunek mniejszy niż jeden. Innymi słowy, długi długoterminowe nie powinny przekraczać kapitału obrotowego netto. Jednak stosunek idealnego finansowania długu obrotowego do kapitału obrotowego netto może się różnić w zależności od branży.
Finansowanie dłużne a kapitałowe
Firmy mają do wyboru kilka opcji, kiedy muszą pozyskać kapitał. Finansowanie dłużne to jedno. Innym wyborem jest finansowanie kapitałem własnym. W finansowaniu kapitałowym firmy zbierają pieniądze, sprzedając swoje akcje inwestorom na otwartym rynku. Kupując akcje inwestorzy otrzymują udziały w spółce. Zezwalając inwestorom na posiadanie akcji, firmy dzielą się zyskami i być może będą musiały zrzec się częściowej kontroli nad akcjonariuszami nad swoją działalnością.
Korzystanie z zadłużenia w stosunku do finansowania kapitałem własnym ma kilka zalet. Kiedy firma sprzedaje obligacje korporacyjne lub inne instrumenty poprzez finansowanie dłużne, pozwala zachować pełną własność. Nie ma akcjonariuszy, którzy mogliby ubiegać się o udziały w spółce. Odsetki, które firmy płacą od finansowania dłużnego, są zasadniczo odliczane od podatku, co może obniżyć obciążenie podatkowe.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.