Austriacka Szkoła Ekonomiczna

Jeśli masz wrażenie, że żądni danych ekonomiści są zawsze zajęci złożonymi formułami, a nie nieszablonowym myśleniem, powinieneś spojrzeć na szkołę austriacką. Podobnie jak mnisi mieszkający w swoim klasztorze, ekonomiści tej szkoły starają się rozwiązywać złożone problemy - ekonomiczne - przeprowadzając „eksperymenty myślowe”.

Austriacka szkoła uważa, że ​​można odkryć prawdę po prostu myśląc na głos. Co ciekawe, ta grupa ma wyjątkowy wgląd w niektóre z najważniejszych problemów ekonomicznych naszych czasów. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak ewoluowała austriacka szkoła ekonomii i jaka jest jej pozycja w świecie myśli ekonomicznej.

Szkoła austriacka: przegląd

To, co wiemy dzisiaj jako austriacka szkoła ekonomii, nie powstało w ciągu jednego dnia. Ta szkoła przeszła lata ewolucji, w której mądrość jednego pokolenia została przekazana następnemu. Chociaż szkoła poczyniła postępy i włączyła wiedzę ze źródeł zewnętrznych, podstawowe zasady pozostają takie same.

Carl Menger, austriacki ekonomista, który napisał Zasady ekonomii w 1871 roku, jest uważany przez wielu za założyciela szkoły austriackiej. Tytuł książki Mengera nie sugeruje nic nadzwyczajnego, ale jej treść stała się jednym z filarów rewolucji marginalistycznej. Menger wyjaśnił w swojej książce, że wartości ekonomiczne towarów i usług mają charakter subiektywny, więc to, co jest dla ciebie wartościowe, może nie być cenne dla twojego sąsiada. Menger tłumaczył dalej wzrostem liczby towarów, ich subiektywna wartość dla jednostki maleje. Ten cenny wgląd leży u podstaw koncepcji tzw. Malejącej użyteczności krańcowej.

Później Ludwig von Mises, inny wielki myśliciel szkoły austriackiej, zastosował teorię krańcowej użyteczności do pieniędzy w swojej książce Teoria pieniądza i kredytu (1912). Teoria zmniejszania krańcowej użyteczności pieniądza może w rzeczywistości pomóc nam znaleźć odpowiedź na jedno z najbardziej podstawowych pytań ekonomicznych: ile pieniędzy to za dużo? Tutaj również odpowiedź byłaby subiektywna. Jeszcze jeden dodatkowy dolar w rękach miliardera nie miałby większego znaczenia, chociaż ten sam dolar byłby nieoceniony w rękach biedaka.

Oprócz Carla Mengera i Ludwiga von Misesa szkoła austriacka obejmuje także inne wielkie nazwiska, takie jak Eugen von Bohm-Bawerk, Friedrich Hayek i wielu innych. Dzisiejsza austriacka szkoła nie ogranicza się do Wiednia; jego wpływ rozprzestrzenia się na cały świat.

Przez lata podstawowe zasady szkoły austriackiej dały cenny wgląd w wiele zagadnień ekonomicznych, takich jak prawo podaży i popytu, przyczyna inflacji, teoria kreacji pieniądza i działanie kursów walutowych. W każdej kwestii poglądy szkoły austriackiej zwykle różnią się od innych szkół ekonomicznych.

W poniższych sekcjach możesz zapoznać się z niektórymi głównymi ideami szkoły austriackiej i ich różnicami z innymi szkołami ekonomicznymi.

(W celu zapoznania się z tym tematem zobacz: Jak Marginal Utility może wyjaśnić paradoks „Diament / woda”? )

Myślenie o własnej metodologii

Austriacka szkoła wykorzystuje logikę myślenia a priori - coś, co człowiek może myśleć samodzielnie, bez polegania na świecie zewnętrznym - aby odkryć prawa ekonomiczne o uniwersalnym zastosowaniu, podczas gdy inne główne szkoły ekonomiczne, takie jak szkoła neoklasyczna, nowi keynesiści i inni wykorzystują dane i modele matematyczne, aby obiektywnie udowodnić swoją rację. Pod tym względem szkołę austriacką można bardziej szczegółowo skontrastować z niemiecką szkołą historyczną, która odrzuca uniwersalne zastosowanie jakiegokolwiek twierdzenia ekonomicznego.

Określenie ceny

Austriacka szkoła utrzymuje, że ceny są określane przez czynniki subiektywne, takie jak preferencja jednostki do kupowania lub nie kupowania określonego dobra, podczas gdy klasyczna szkoła ekonomii utrzymuje, że obiektywne koszty produkcji określają cenę, a neoklasyczna szkoła utrzymuje, że ceny są określone przez równowaga popytu i podaży.

Szkoła austriacka odrzuca zarówno klasyczne, jak i neoklasyczne poglądy, mówiąc, że koszty produkcji są również określane przez czynniki subiektywne oparte na wartości alternatywnego wykorzystania ograniczonych zasobów, a równowaga popytu i podaży zależy również od subiektywnych indywidualnych preferencji.

(Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: Makroekonomia: Schools of Thought .)

Dobra inwestycyjne

Centralny austriacki pogląd, że dobra inwestycyjne nie są jednorodne. Innymi słowy, młoty i gwoździe, tarcica, cegły i maszyny są różne i nie można ich idealnie zastąpić. Wydaje się to oczywiste, ale ma realne implikacje w zagregowanych modelach ekonomicznych. Kapitał jest heterogeniczny.

Keynesowskie traktowanie kapitału ignoruje to. Wynik jest ważną funkcją matematyczną zarówno w formułach mikro, jak i makro, ale jest uzyskiwany przez pomnożenie pracy i kapitału. Zatem w modelu keynesowskim produkcja gwoździ o wartości 10 000 USD jest dokładnie taka sama, jak w przypadku ciągnika o wartości 10 000 USD. Austriacka szkoła twierdzi, że tworzenie niewłaściwych dóbr inwestycyjnych prowadzi do prawdziwych strat ekonomicznych i wymaga (czasem bolesnych) korekt.

Stopy procentowe

Austriacka szkoła odrzuca klasyczny pogląd na kapitał, który mówi, że stopy procentowe zależą od podaży i popytu na kapitał. Austriacka szkoła utrzymuje, że stopy procentowe są ustalane na podstawie subiektywnej decyzji osób fizycznych o wydaniu pieniędzy teraz lub w przyszłości. Innymi słowy, stopy procentowe zależą od preferencji czasowych kredytobiorców i kredytodawców. Na przykład wzrost stopy oszczędności sugeruje, że konsumenci odkładają bieżącą konsumpcję i że w przyszłości będzie dostępnych więcej zasobów (i pieniędzy).

Wpływ inflacji

Austriacka szkoła uważa, że ​​jakikolwiek wzrost podaży pieniądza nie poparty wzrostem produkcji towarów i usług prowadzi do wzrostu cen, ale ceny wszystkich towarów nie rosną jednocześnie. Ceny niektórych towarów mogą rosnąć szybciej niż inne, co prowadzi do większej dysproporcji w względnych cenach towarów. Na przykład hydraulik Piotr może odkryć, że zarabia tyle samo za swoją pracę, ale musi płacić więcej piekarzowi Paulowi, kupując ten sam bochenek chleba.

Zmiany cen względnych uczyniłyby Pawła bogatym kosztem Piotra. Ale dlaczego tak się dzieje? Gdyby ceny wszystkich towarów i usług wzrosły jednocześnie, nie miałoby to większego znaczenia. Ale ceny tych towarów, przez które pieniądze są wprowadzane do systemu, dostosowują się przed innymi cenami. Na przykład, jeśli rząd wstrzykuje pieniądze kupując kukurydzę, ceny kukurydzy wzrosną przed innymi towarami, pozostawiając ślad zniekształceń cen.

(Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: Jak inflacja wpływa na koszty utrzymania ).

Cykle biznesowe

Austriacka szkoła utrzymuje, że cykle koniunkturalne są spowodowane zniekształceniem stóp procentowych w wyniku rządowej próby kontrolowania pieniędzy. Niewłaściwa alokacja kapitału ma miejsce, jeśli stopy procentowe są sztucznie utrzymywane na niskim lub wysokim poziomie dzięki interwencji rządu. Ostatecznie gospodarka przechodzi recesję.

Dlaczego musi być recesja? Pracę i inwestycje związane z nieodpowiednimi branżami (takimi jak budownictwo i przebudowa podczas kryzysu finansowego w 2008 r.) Należy przesunąć w kierunku realnych ekonomicznie wykonalnych celów. Ta krótkoterminowa korekta biznesowa powoduje spadek realnych inwestycji i wzrost bezrobocia.

Rząd lub bank centralny mogą próbować obejść recesję, obniżając stopy procentowe lub wspierając upadający przemysł. Austriaccy teoretycy uważają, że spowodowałoby to dalsze błędne inwestycje i jeszcze bardziej pogorszyłoby recesję, kiedy faktycznie uderzy.

Tworzenie rynku

Austriacka szkoła postrzega mechanizm rynkowy jako proces, a nie wynik projektu. Ludzie tworzą rynki z zamiarem polepszenia życia, a nie świadomą decyzją. Tak więc, jeśli zostawisz grupę amatorów na bezludnej wyspie, wcześniej czy później ich interakcje doprowadzą do stworzenia mechanizmu rynkowego.

Dolna linia

Teoria ekonomiczna szkoły austriackiej opiera się na logice werbalnej, która zapewnia ulgę od mumbo technicznego jumbo ekonomii głównego nurtu. Istnieją znaczne różnice w stosunku do innych szkół, ale dzięki unikalnemu wglądowi w niektóre z najbardziej skomplikowanych zagadnień ekonomicznych szkoła austriacka zdobyła stałe miejsce w złożonym świecie teorii ekonomii.