Metoda średniego kosztu
Metoda średniego kosztu przypisuje koszt pozycji magazynowej na podstawie całkowitego kosztu zakupionych lub wyprodukowanych towarów w okresie podzielonym przez całkowitą liczbę zakupionych lub wyprodukowanych towarów. Metoda średniego kosztu jest również znana jako metoda średniej ważonej.
Kluczowe dania na wynos
- Metoda średniego kosztu jest jedną z trzech metod wyceny zapasów, przy czym pozostałe dwie powszechne metody to pierwsze weszło pierwsze wyszło (FIFO) i ostatnie pierwsze wyszło (LIFO).
- Metoda średniego kosztu wykorzystuje średnią ważoną wszystkich zapasów zakupionych w danym okresie do przypisania wartości do kosztu sprzedanych towarów (COGS), a także kosztu towarów wciąż dostępnych do sprzedaży.
- Gdy firma wybierze metodę wyceny zapasów, musi zachować spójność w stosowaniu, aby była zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP).
Zrozumienie metody średniego kosztu
Firmy, które sprzedają produkty klientom, muszą zajmować się zapasami, które są albo kupowane od innego producenta, albo produkowane przez samą firmę. Pozycje uprzednio sprzedane, które zostały wyprzedane, są rejestrowane w rachunku zysków i strat firmy jako koszt własny sprzedaży (COGS). COGS jest ważną wartością dla firm, inwestorów i analityków, ponieważ jest odejmowany od przychodów ze sprzedaży w celu ustalenia marży brutto na rachunku zysków i strat. Aby obliczyć całkowity koszt towarów sprzedawanych konsumentom w danym okresie, różne firmy stosują jedną z trzech metod kosztu zapasów - pierwsze weszło pierwsze wyszło (FIFO), ostatnie weszło pierwsze wyszło (LIFO) lub metoda kosztu średniego.
Metoda średniego kosztu wykorzystuje zwykłą średnią wszystkich podobnych pozycji w zapasach, niezależnie od daty zakupu, a następnie liczbę końcowych pozycji zapasów na koniec okresu obrachunkowego. Pomnożenie średniego kosztu towaru przez ostateczną liczbę zapasów daje firmie wartość kosztu towarów dostępnych do sprzedaży w tym momencie. Ten sam średni koszt stosuje się również do liczby towarów sprzedanych w poprzednim okresie obrachunkowym w celu ustalenia kosztu sprzedanych towarów.
Przykład metody średniego kosztu
Rozważmy na przykład następującą księgę zapasów dla elektroniki Sama:
Data zakupu | Liczba przedmiotów | Koszt jednostkowy | Całkowity koszt |
01/01 | 20 | 1000 USD | 20 000 $ |
01/18 | 15 | 1020 USD | 15 300 USD |
02/10 | 30 | 1050 USD | 31 500 USD |
02/20 | 10 | 1200 USD | 12 000 USD |
03/05 | 25 | 1380 USD | 34 500 USD |
Całkowity | 100 | 113.300 USD |
Załóżmy, że firma sprzedała 72 jednostki w pierwszym kwartale. Średni ważony koszt to łączna wartość zapasów zakupionych w kwartale, 113 300 USD, podzielona przez całkowitą liczbę zapasów z kwartału 100, co daje średnią kwotę 1 133 USD na jednostkę. Koszt sprzedanych towarów będzie rejestrowany jako 72 sprzedane jednostki x 1133 USD średni koszt = 81 576 USD. Koszt towarów dostępnych do sprzedaży lub zapasów na koniec okresu będzie wynosił 28 pozostałych pozycji wciąż znajdujących się w zapasach x 1, 133 = 31 724 USD.
Korzyści z metody kosztu średniego
Metoda średniego kosztu wymaga minimalnej siły roboczej, a zatem jest najtańsza ze wszystkich metod. Oprócz prostoty stosowania metody kosztu średniego, przychodem nie można tak łatwo manipulować, jak w przypadku innych metod wyceny zapasów. Firmy, które sprzedają produkty, których nie można odróżnić lub które mają trudności ze znalezieniem kosztu związanego z poszczególnymi jednostkami, wolą zastosować metodę kosztu średniego. Pomaga to również wtedy, gdy w ekwipunku poruszają się duże ilości podobnych przedmiotów, dzięki czemu śledzenie każdego pojedynczego elementu zajmuje dużo czasu.
Uwagi specjalne
Jednym z podstawowych aspektów ogólnie przyjętych amerykańskich zasad rachunkowości (GAAP) jest spójność. Zasada spójności wymaga od firmy przyjęcia metody rachunkowości i konsekwentnego jej przestrzegania w poszczególnych okresach obrachunkowych. Na przykład firmy stosujące metodę średnich kosztów muszą nadal stosować tę metodę w przyszłych okresach obrachunkowych. Zasada ta została wprowadzona w celu ułatwienia użytkownikom sprawozdań finansowych, dzięki czemu dane dotyczące finansów można porównywać z roku na rok. Firma, która zmienia metodę wyceny zapasów, musi podkreślić zmianę przypisów do sprawozdania finansowego.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.