Finanse behawioralne
Finanse behawioralne, podgrupa ekonomii behawioralnej, proponują oparte na psychologii teorie wyjaśniające anomalie na rynku akcji, takie jak poważne wzrosty lub spadki cen akcji. Celem jest zidentyfikowanie i zrozumienie, dlaczego ludzie dokonują pewnych wyborów finansowych. W ramach finansowania behawioralnego zakłada się strukturę informacji, a cechy uczestników rynku w sposób systematyczny wpływają na decyzje inwestycyjne osób fizycznych oraz wyniki rynkowe.
1:38Finanse behawioralne
Zrozumienie finansów behawioralnych
Hipoteza efektywnego rynku (EMH) sugeruje, że w dowolnym momencie na płynnym rynku lub tam, gdzie jest wielu kupujących i sprzedających, ceny odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje. Jednak wiele badań udokumentowało długoterminowe zjawiska historyczne na rynkach papierów wartościowych, które są sprzeczne z efektywną hipotezą rynkową i nie mogą być uchwycone w modelach opartych na idealnej racjonalności inwestora. Wiele tradycyjnych modeli opiera się na przekonaniu, że uczestnicy rynku zawsze działają w sposób racjonalny i maksymalizujący bogactwo. Przekonanie o spójnym, racjonalnym zachowaniu może poważnie ograniczyć zdolność modelu finansowego do dokonywania dokładnych lub szczegółowych prognoz.
Finanse behawioralne próbują wypełnić tę pustkę, łącząc naukowe spostrzeżenia w rozumowaniu poznawczym z konwencjonalną teorią ekonomii i finansów. Mówiąc dokładniej, finanse behawioralne badają różne uprzedzenia psychologiczne, które mają ludzie. Te uprzedzenia lub skróty mentalne, choć mają swoje miejsce i cel w naturze, prowadzą do nieracjonalnych decyzji inwestycyjnych. To zrozumienie, na poziomie zbiorowym, daje jaśniejsze wyjaśnienie, dlaczego występują bańki (ekstremalne zakupy) i paniki (ekstremalne sprzedaże). Inwestorzy i zarządzający portfelami są również zainteresowani zrozumieniem finansów behawioralnych, nie tylko w celu wykorzystania wahań na rynku akcji i obligacji, ale także w celu większej świadomości własnego procesu decyzyjnego.
Kluczowe dania na wynos
- Finanse behawioralne proponują oparte na psychologii teorie wyjaśniające anomalie giełdowe, takie jak poważne wzrosty lub spadki cen akcji.
- Finanse behawioralne próbują zidentyfikować i zrozumieć, dlaczego ludzie dokonują pewnych wyborów finansowych, badając ich uprzedzenia.
- Błąd polegający na samo-przypisywaniu polega na przypisywaniu korzystnych wyników fachowej wiedzy, a niekorzystnych skutkom pechowi.
- Instynkt stada prowadzi ludzi do podążania za popularnymi trendami, bez głębokiego zastanowienia się nad swoim.
Koncepcje finansów behawioralnych
Finanse behawioralne obejmują cztery główne pojęcia: rachunkowość umysłową, zachowanie stada, zakotwiczenie i wysoką samoocenę. Księgowość mentalna odnosi się do skłonności ludzi do przydzielania pieniędzy na określone cele. Zachowanie stada mówi, że ludzie mają tendencję do naśladowania zachowań finansowych większości lub stada. Zakotwiczenie odnosi się do powiązania poziomu wydatków z określonym odniesieniem, na przykład wydania większej ilości pieniędzy na coś, co jest postrzegane jako lepszy element ubioru. Wreszcie, wysoka samoocena odnosi się do tendencji inwestorów do zajmowania lepszych pozycji niż inni lub wyżej niż przeciętna osoba. Na przykład inwestorzy mogą uważać, że są guru inwestycji, gdy inwestycja osiąga dobre wyniki, jednocześnie odrzucając swój wkład w inwestycję, gdy przynosi ona słabe wyniki.
Biases studiował finanse behawioralne
Spośród czterech pojęć dwa (instynkt stada i samoocena lub samoocena) to uprzedzenia, które znacząco wpływają na decyzje finansowe. Wyraźnym uprzedzeniem psychologicznym jest instynkt stada, który prowadzi ludzi do podążania za popularnymi trendami bez głębokiego zastanowienia się nad sobą. Herding jest znany na giełdzie jako przyczyna dramatycznych wieców i wyprzedaży. Instynkt stada jest ściśle skorelowany z luką empatyczną, która jest niezdolnością do podejmowania racjonalnych decyzji pod wpływem napięć emocjonalnych, takich jak lęk, gniew lub podniecenie.
Błąd w samo-przypisywaniu, nawyk przypisywania korzystnych wyników fachowej wiedzy, a niekorzystnych rezultatów pechowi lub zdarzeniu egzogenicznemu, jest również dokładnie badany w ramach finansów behawioralnych. George Soros, bardzo udany inwestor, znany jest z tego, że bierze pod uwagę tę tendencję, prowadząc dziennik swojego rozumowania za każdą decyzją inwestycyjną.
Wiele innych uprzedzeń i tendencji jest badanych w ramach finansów behawioralnych, w tym:
Błąd nastawienia
Uprzedzenie dotyczące dyspozycji odnosi się do sytuacji, w której inwestorzy sprzedają zwycięzców i trzymają się przegranych. Inwestorzy myślą, że chcą szybko zrealizować zyski. Jednak, gdy inwestycja traci pieniądze, zatrzymają ją, ponieważ chcą wrócić do parzystej lub początkowej ceny. Inwestorzy często przyznają się do swoich racji dotyczących inwestycji szybko (gdy jest zysk). Jednak inwestorzy niechętnie przyznają się, kiedy popełnili błąd inwestycyjny (gdy wystąpiła strata). Wadą skłonności do dyspozycji jest to, że wyniki inwestycji nie są powiązane z ceną wejścia dla inwestora. Innymi słowy, jeśli podstawy inwestycji ulegną pogorszeniu, cena prawdopodobnie spadnie niezależnie od ceny wejścia inwestora.
Odchylenie od potwierdzenia
Błąd polegający na potwierdzeniu ma miejsce wtedy, gdy inwestorzy mają tendencję do akceptowania informacji, które potwierdzają ich przekonanie o inwestycji. Jeśli informacje pojawią się, inwestorzy chętnie je przyjmą, aby potwierdzić, że mają rację co do swojej decyzji inwestycyjnej - nawet jeśli informacje są błędne.
Bias dostępności
Błąd w zakresie dostępności występuje, gdy pamięć inwestorów o ostatnich wydarzeniach powoduje, że są one stronnicze lub uważają, że wydarzenie jest znacznie bardziej prawdopodobne. Na przykład kryzys finansowy w 2008 i 2009 r. Doprowadził wielu inwestorów do wyjścia z giełdy. Wielu miało ponury pogląd na rynki i prawdopodobnie spodziewało się większych trudności ekonomicznych w nadchodzących latach. Doświadczenie przejścia przez takie negatywne wydarzenie zwiększyło ich stronniczość lub prawdopodobieństwo, że zdarzenie może się powtórzyć. W rzeczywistości gospodarka ożyła, a rynek odbił się w kolejnych latach.
Niechęć do straty
Niechęć do strat występuje, gdy inwestorzy przywiązują większą wagę do troski o straty niż do przyjemności z zysków rynkowych. Innymi słowy, znacznie częściej próbują przypisać wyższy priorytet unikaniu strat niż osiągnięciu zysków z inwestycji. W rezultacie niektórzy inwestorzy mogą chcieć wyższej wypłaty w celu zrekompensowania strat. Jeśli wysoka wypłata nie jest prawdopodobna, mogą próbować całkowicie uniknąć strat, nawet jeśli ryzyko inwestycji jest dopuszczalne z racjonalnego punktu widzenia.
Odchylenie od znajomości
Uprzedzenie polega na tym, że inwestorzy zwykle inwestują w to, co wiedzą, na przykład w firmy krajowe lub inwestycje lokalne. W rezultacie inwestorzy nie są zdywersyfikowani w wielu sektorach i rodzajach inwestycji, co zmniejsza ryzyko. Inwestorzy zwykle inwestują w takie inwestycje, z którymi mają do czynienia lub są zaznajomieni.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.