Dwustronny monopol
Dwustronny monopol istnieje, gdy na rynku jest tylko jeden dostawca i jeden nabywca. Jeden dostawca będzie miał tendencję do działania jako monopolistyczna siła i będzie starał się pobierać wysokie ceny od jednego nabywcy. Samotny nabywca będzie starał się zapłacić możliwie najniższą cenę. Ponieważ obie strony mają sprzeczne cele, obie strony muszą negocjować w oparciu o względną siłę przetargową każdej z nich, a ostateczna cena ustala się pomiędzy punktami maksymalnego zysku obu stron.
Ten klimat może istnieć, gdy istnieje niewielki ograniczony rynek, który ogranicza liczbę graczy lub gdy jest wielu graczy, ale koszty zmiany kupujących lub sprzedających są zbyt wysokie.
Na rynkach, na których kwitnie kapitalizm, siła jednej firmy do dyktowania płac znacznie spada.
Zrozumienie dwustronnych monopoli
Dwustronne systemy monopolistyczne były najczęściej używane przez ekonomistów do opisywania rynków pracy krajów uprzemysłowionych w XIX wieku i na początku XX wieku. Duże firmy zasadniczo zmonopolizują wszystkie miejsca pracy w jednym mieście i wykorzystają swoją moc, aby obniżyć płace. Aby zwiększyć swoją siłę przetargową, robotnicy utworzyli związki zawodowe ze zdolnością do strajku i stali się równą siłą przy stole przetargowym pod względem wypłacanych wynagrodzeń.
Gdy kapitalizm nadal prosperował w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, coraz więcej firm konkurowało o siłę roboczą, a siła jednej firmy do dyktowania płac znacznie się zmniejszyła. W związku z tym odsetek pracowników będących członkami związku spadł, podczas gdy większość nowych gałęzi przemysłu utworzyła się bez potrzeby grupowania się między pracownikami.
Jak działa dwustronny monopol
Dwustronny monopol wymaga od sprzedawcy i nabywcy, którzy mają diametralnie przeciwne interesy, osiągnięcia równowagi swoich interesów. Kupujący stara się kupować tanio, a sprzedawca próbuje sprzedawać drogo. Kluczem do sukcesu obu firm jest osiągnięcie równowagi interesów odzwierciedlonej w modelu „win-win”. Jednocześnie zarówno sprzedający, jak i kupujący doskonale wiedzą, z kim mają do czynienia.
Wady dwustronnego monopolu
Pojawiają się problemy, gdy żadna ze stron nie jest w stanie określić warunków sprzedaży, a negocjacje wykraczają poza to, co jest dozwolone. Na przykład, zamiast uczciwych negocjacji i wymiany projektów umów, kupujący i sprzedawca nadużywają swoich praw: przestają wysyłać towary, narzucają nierentowne i dyskryminujące warunki, przesyłają sobie fałszywe informacje itp. Stwarza to niepewność i zagraża całemu rynkowi.
Powszechny typ dwustronnego monopolu występuje w sytuacji, gdy w fabrycznym mieście występuje jeden duży pracodawca, w którym jego popyt na siłę roboczą jest jedyny znaczący w mieście, a podażą pracy zarządza dobrze zorganizowany i silny związek zawodowy.
W takich sytuacjach pracodawca nie ma funkcji podaży, która odpowiednio opisuje związek między wielkością podaży a ceną produktu. Dlatego firma musi arbitralnie wybrać punkt na krzywej popytu na rynku, który maksymalizuje jego zysk. Problem polega na tym, że przedsiębiorstwa w tej sytuacji są jedynymi nabywcami zmonopolizowanego produktu.
W związku z tym jego funkcja popytu na zasoby produkcyjne zostaje wyeliminowana. Tak więc, aby zmaksymalizować swój zysk, firma musi również wybrać punkt na krzywej podaży sprzedawcy.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.