Instrumenty pochodne a swapy: jaka jest różnica?

Instrumenty pochodne to kontrakty z udziałem co najmniej dwóch stron o wartości opartej na bazowym składniku aktywów finansowych. Często instrumenty pochodne są sposobem zarządzania ryzykiem. Początkowo handel międzynarodowy opierał się na instrumentach pochodnych w celu reagowania na zmienne kursy walut, ale wykorzystanie instrumentów pochodnych rozszerzyło się na wiele różnych rodzajów transakcji.

Swapy to rodzaj instrumentów pochodnych o wartości opartej na przepływach pieniężnych. Zazwyczaj przepływy pieniężne jednej ze stron są stałe, podczas gdy przepływy drugiej strony są w pewien sposób zmienne.

Pochodne

Instrument pochodny oznacza umowę między dwiema stronami, której wartość jest zazwyczaj określana na podstawie ceny aktywów bazowych. Typowe instrumenty pochodne obejmują kontrakty futures, opcje, kontrakty forward i swapy.

Wartość instrumentów pochodnych generalnie oblicza się na podstawie wyników składnika aktywów, indeksu, stopy procentowej, towaru lub waluty. Na przykład opcja kapitałowa, która jest instrumentem pochodnym, czerpie swoją wartość z bazowej ceny akcji. Innymi słowy, wartość opcji na akcje zmienia się, gdy zmienia się cena akcji bazowej.

Na przykład kupujący i dostawca mogą zawrzeć umowę o zablokowaniu ceny określonego towaru na określony czas. Umowa zapewnia stabilność obu stronom. Dostawcy gwarantuje się strumień dochodów, a kupującemu gwarantuje się dostawę danego towaru. Jednak wartość kontraktu może ulec zmianie, jeśli zmieni się cena rynkowa towaru. Jeśli cena rynkowa wzrośnie w okresie obowiązywania umowy, wartość instrumentu pochodnego wzrośnie dla kupującego, ponieważ otrzymuje on towar po cenie niższej niż wartość rynkowa. W takim przypadku wartość pochodnej spadłaby dla dostawcy. Przeciwnie byłoby, gdyby cena rynkowa spadła w okresie objętym umową.

Zamiana

Swapy obejmują jeden rodzaj instrumentów pochodnych, ale ich wartość nie jest uzyskiwana z bazowych papierów wartościowych lub aktywów.

Swapy to umowy między dwiema stronami, w których każda strona zgadza się wymieniać przyszłe przepływy pieniężne, takie jak płatności odsetek.

Najbardziej podstawowym rodzajem zamiany jest zwykła waniliowa zamiana stóp procentowych. W tego rodzaju zamianie strony zgadzają się wymieniać odsetki. Załóżmy na przykład, że bank A zgadza się dokonywać płatności do banku B w oparciu o stałą stopę procentową, podczas gdy bank B zgadza się dokonywać płatności do banku A w oparciu o zmienną stopę procentową.

Załóżmy, że bank A jest właścicielem inwestycji wartej 10 milionów USD, która płaci stopę LIBOR oferowaną w Londynie, powiększoną o 1 procent każdego miesiąca. Dlatego, gdy LIBOR się zmienia, płatność otrzymywana przez bank będzie się zmieniać. Załóżmy teraz, że Bank B posiada inwestycję o wartości 10 milionów USD, która płaci stałą stawkę w wysokości 2, 5 procent co miesiąc.

Załóżmy, że bank A wolałby zablokować stałą płatność, podczas gdy bank B decyduje się na szansę na otrzymanie wyższych płatności. Aby osiągnąć swoje cele, banki zawierają umowę swapu stóp procentowych. W ramach tej zamiany banki po prostu wymieniają płatności, a wartość zamiany nie jest uzyskiwana z żadnych aktywów bazowych.

Obie strony mają ryzyko stopy procentowej, ponieważ stopy procentowe nie zawsze zmieniają się zgodnie z oczekiwaniami. Posiadacz stopy stałej ryzykuje, że zmienna stopa procentowa wzrośnie, tracąc w ten sposób odsetki, które w przeciwnym razie otrzymałaby. Posiadacz zmiennej stopy procentowej ryzykuje obniżenie stóp procentowych, co powoduje utratę przepływów pieniężnych, ponieważ posiadacz stałej stopy procentowej nadal musi dokonywać strumieni płatności na rzecz kontrahenta.

Drugim głównym ryzykiem związanym z zamianą jest ryzyko kontrahenta. Jest to ryzyko, że kontrahent swapu nie wywiąże się ze zobowiązań i nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań wynikających z umowy swapowej. Jeżeli posiadacz zmiennej stopy procentowej nie jest w stanie dokonać płatności w ramach umowy swapowej, posiadacz stałej stopy procentowej jest narażony na ryzyko kredytowe w związku ze zmianami umowy o stopie procentowej. Jest to ryzyko, którego posiadacz stałej stopy chciał uniknąć.

Ustawodawstwo przyjęte po kryzysie gospodarczym w 2008 r. Wymaga większości swapów do handlu za pośrednictwem narzędzi do wykonywania swapów, a nie w kasie, a także wymaga publicznego rozpowszechniania informacji. Ta struktura rynku ma na celu zapobieganie efektowi falowania wpływającemu na większą gospodarkę w przypadku niewykonania zobowiązania przez kontrahenta.

Kluczowe dania na wynos

• Instrumenty pochodne to umowa między dwiema lub więcej stronami o wartości opartej na aktywach bazowych.
• Swapy to rodzaj instrumentów pochodnych o wartości opartej na przepływach pieniężnych, w przeciwieństwie do określonego składnika aktywów.
• Strony zawierają umowy dotyczące instrumentów pochodnych w celu zarządzania ryzykiem związanym z kupowaniem, sprzedażą lub obrotem aktywami o zmiennych cenach.