Gorące pieniądze
Gorące pieniądze to waluta, która porusza się regularnie i szybko między rynkami finansowymi, więc inwestorzy zapewniają, że otrzymują najwyższe dostępne krótkoterminowe stopy procentowe. Gorące pieniądze stale przechodzą z krajów o niskich stopach procentowych do krajów o wyższych stopach procentowych; te transfery finansowe wpływają na kurs walutowy, jeśli jest wysoka kwota, a także potencjalnie wpływają na bilans płatniczy kraju. Gorące pieniądze mogą również odnosić się do pieniędzy, które zostały skradzione, ale są specjalnie oznaczone, aby można je było śledzić i identyfikować.
ŁAMANIE Gorących pieniędzy
Gorące pieniądze istnieją nie tylko w odniesieniu do walut różnych krajów, ale także w odniesieniu do kapitału zainwestowanego w konkurencyjne firmy. Banki starają się przynieść gorące pieniądze, dostarczając inwestorom krótkoterminowe certyfikaty depozytowe (CD) o oprocentowaniu wyższym niż średnia. Gdy bank obniży oprocentowanie lub inna instytucja finansowa zaoferuje wyższe oprocentowanie, inwestorzy wycofają środki z gorących pieniędzy i przeniosą je, aby skorzystać z wyższych stóp procentowych.
Chiny jako gorący, a potem zimny rynek pieniężny
Chińska gospodarka stanowi wyraźny przykład przypływu i odpływu gorących pieniędzy. Od przełomu XIX i XX wieku szybko rozwijająca się gospodarka kraju, któremu towarzyszył ogromny wzrost chińskich cen akcji, sprawiły, że Chiny stały się jednym z najgorętszych rynków gorących pieniędzy w historii. Jednak napływ pieniędzy do Chin szybko zaczął się odwracać po znacznej dewaluacji chińskiego juana i znacznej korekcie spadków na chińskich rynkach akcji. Główny analityk gospodarki chińskiej Royal Bank of Scotland, Louis Kuijs, szacuje, że w okresie zaledwie sześciu miesięcy, od września 2014 r. Do marca 2015 r., Kraj stracił gdzieś w okolicy 300 miliardów dolarów w gorących pieniądzach.
Odwrócenie chińskiego rynku pieniężnego jest historyczne. W latach 2006–2014 rezerwy walutowe w kraju mnożyły się, pozostawiając saldo na poziomie 4 bln USD. Część salda została zgromadzona przez inwestorów zagranicznych skupujących się na długoterminowych inwestycjach w Chinach, takich jak fabryki, firmy i inne firmy. Duża część pochodziła jednak z gorących pieniędzy; inwestorzy kupowali obligacje sprzedające się w obiecującym tempie oraz akcje, które proponowały szybki i znaczny zwrot. Inwestorzy pożyczali również pieniądze w Chinach po niskim oprocentowaniu, aby kupić obligacje o wysokim oprocentowaniu w innych krajach.
Dogrywka
Obserwatorzy na całym świecie postrzegali chiński rynek jako świetną ofertę na gorące pieniądze ze względu na boom giełdowy i silną walutę. Jednak w 2016 roku kwiat rozkwita. Chiny szybko tracą przychylność, szczególnie wśród inwestorów z gorącymi pieniędzmi do wydania. Ceny akcji wzrosły do tego stopnia, że nie ma wzrostu. W górę i w dół juana, od końca 2013 r., Również powoduje wycofanie się inwestorów z kraju i wzrost niepewności wśród potencjalnych inwestorów. W okresie dziewięciu miesięcy od czerwca 2014 r. Do marca 2015 r. Rezerwy walutowe kraju spadły o ponad 250 mld USD.