Różnica między rynkami wschodzącymi i granicznymi

Każdy inwestor wie, jak kupować taniej i sprzedawać wysoko. Ale ci, którzy szukają znacznych zwrotów z kapitału, mogą poczekać miesiące lub lata, aby zaobserwować gwałtowny wzrost ich pieniędzy, jeśli zainwestują w akcje typu blue chip, takie jak Microsoft lub Apple. Dlatego też agresywni inwestorzy często zwracają się do akcji mniejszych firm, które handlują na słabiej rozwiniętych rynkach, aby uzyskać duże zyski kapitałowe. Firmy te często znajdują się na rynkach granicznych i wschodzących. Ale rodzaje firm handlujących na tych dwóch rynkach nie zawsze są do siebie podobne.

Rynki wschodzące

Firmy uważane za handlujące na rynku wschodzącym zwykle znajdują się w krajach, które były określane jako „kraje słabiej rozwinięte gospodarczo” (LEDC). Są to kraje, które nie mają siły ekonomicznej takich krajów jak Stany Zjednoczone czy Japonia, ale są w trakcie tworzenia bardziej dojrzałego rynku. Ten sektor globalnego rynku wiąże się z większym ryzykiem, a także z potencjalnymi korzyściami.

Rynki graniczne

Nie ma uniwersalnej definicji tego, co stanowi rynek przygraniczny, ale zasadniczo składa się z przedsiębiorstw i inwestycji w krajach, które są gospodarczo jeszcze mniej rozwinięte niż kraje rynków wschodzących, z których wiele nie ma własnej giełdy. We wrześniu 2013 r. Morgan Stanley ma listę 28 krajów, które klasyfikuje na tym rynku, w tym Chorwacji, Tunezji, Pakistanu i Kenii. Rynki graniczne są kategorycznie najbardziej ryzykownymi rynkami na świecie, w które można inwestować. Mają najmniejszą liczbę inwestorów i udziałów inwestycyjnych i mogą nawet nie mieć giełdy, na której można handlować. Większość rynków granicznych składa się głównie z zasobów firm finansowych, telekomunikacyjnych i konsumenckich, które mogą liczyć na comiesięczne płatności od klientów. Inwestycje w tym sektorze są zazwyczaj niepłynne, nieprzejrzyste i podlegają bardzo niskim poziomom regulacji, a także wysokim opłatom transakcyjnym. Mogą również zawierać znaczne ryzyko polityczne i walutowe, a zatem w większości przypadków są nieodpowiednie dla początkujących inwestorów. Zastrzegający usługi emptor dotyczy tych, którzy zdecydują się odkryć ten sektor.

Powolna zmiana w rozwoju

Chociaż rynki przygraniczny i wschodzące należą do tego samego ogólnego sektora rynku globalnego, istnieją pewne krytyczne różnice między tymi dwoma podsektorami. Rynki wschodzące oferują większą płynność i stabilność niż rynki graniczne. Jednak w miarę upływu czasu wielu analityków finansowych uważa, że ​​niektóre rynki wschodzące osiągnęły dojrzałość do tego stopnia, że ​​poruszają się one co najmniej nieco równolegle z rynkiem amerykańskim i nie zapewniają poziomu dywersyfikacji, jaki kiedyś miały. Rynki graniczne powoli, ale z pewnością zaczęły wkraczać i wypełniać tę lukę dla inwestorów długoterminowych poszukujących zwrotu z kapitału, który jest w dużej mierze nieskorelowany z resztą światowej gospodarki.

Zalety i wady tych rynków

Chociaż inwestycje na rynku granicznym z pewnością wiążą się z pewnym znacznym ryzykiem, mogą również generować zwroty, które osiągnęły rynki wschodzące w latach 90. i na początku 2000 r. Rynek przygraniczny obejmuje od jednej piątej do jednej trzeciej populacji świata i obejmuje kilka gwałtownie rosnących gospodarek. Rynki graniczne stanowią jednak około 2% światowej kapitalizacji rynkowej, a zatem pozostają bardzo małą częścią globalnej gospodarki. Niektórzy ekonomiści uważają również, że firmy z rynków granicznych w Afryce (co odpowiada większości narodów na tym kontynencie) doświadczą kolejnego poważnego boomu gospodarczego na świecie w taki sam sposób, jak kraje USA i Pacyfiku, takie jak Japonia. Główny globalny ekonomista Renaissance Capital uważa, że ​​gospodarka Afryki Subsaharyjskiej wzrośnie prawie 15-krotnie w ciągu najbliższych 35 lat, z 2 bilionów dolarów do 29 bilionów dolarów. Rynki wschodzące mogą jednak nadal zapewniać wyższy zwrot z kapitału przy mniejszym ryzyku i większej płynności niż rynki graniczne, pomimo rosnącej korelacji z rynkiem amerykańskim. Agresywni inwestorzy mogliby zyskać na dłuższą metę dzięki podwójnej alokacji dla każdego z tych sektorów.

Jak inwestorzy mogą uzyskać dostęp do tych rynków

Kilka funduszy ETF i funduszy inwestycyjnych inwestuje na rynkach wschodzących, a niewielka liczba funduszy ETF koncentruje się na rynkach granicznych. Blackrock Capital oferuje indeks MSS Emerging Markets Index iShares (NYSE: EEM), który odnotował średni roczny wzrost o prawie 14% w latach 2002-2012. Niedawno uruchomił także Frontier Markets 100 (NYSE: FM), który zyskał wykładniczo na wartości jego powstanie. Guggenheim oferuje ETF o szerokim zasięgu, który obejmuje praktycznie wszystkie kraje, które można by sklasyfikować na rynku przygranicznym (NYSE: FRN). Powershares oferuje kilka funduszy ETF, które koncentrują się na określonych segmentach rynków przygranicznych, takich jak Portfel MENA Frontier Kraje (Nasdaq: PMNA), który koncentruje się na regionach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.

Inne fundusze ETF inwestują na giełdach poszczególnych krajów, takie jak iShares MSCI Mexico Investable Market Index Fund (NYSE: EWW). Te papiery wartościowe można analizować w taki sam sposób, jak każdą inną ofertę inwestycyjną, ale inwestorzy powinni dokładnie zbadać rodzaje ryzyka, jakie ponieśliby z tymi instrumentami i w większości przypadków byli skłonni przeznaczyć swoje pieniądze na długi okres. Rynki graniczne i wschodzące nie zawsze mogą poruszać się w tandemie, w zależności od globalnej sytuacji gospodarczej. Inwestorzy, którzy szukają szerokiej dywersyfikacji i mniejszego ryzyka, prawdopodobnie rozsądnie podzieliliby agresywną część swoich portfeli między dwa podsektory.

Dolna linia

Zarówno rynki wschodzące, jak i graniczne oferują perspektywę wyższych zwrotów przy wyższym ryzyku, ale pierwszy rynek jest bardziej stabilny i rozwinięty niż drugi. Gospodarki krajów rynków wschodzących osiągnęły podstawowy poziom rozwoju, podczas gdy rynki graniczne reprezentują kraje najsłabiej rozwinięte gospodarczo na rynku globalnym. Ten brak rozwoju zapewnia jednak poziom dywersyfikacji inwestycji, którego nie można powielić na bardziej dojrzałych rynkach. Oba rodzaje rynków niosą również kilka rodzajów ryzyka inwestycyjnego, w tym ryzyko rynkowe, polityczne i walutowe, a także ryzyko nacjonalizacji. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych dwóch podsektorów gospodarki światowej, skonsultuj się z doradcą finansowym lub inwestycyjnym.