Model rabatu dywidendowego - DDM
Model rabatu na dywidendę (DDM) to metoda ilościowa stosowana do przewidywania ceny akcji spółki w oparciu o teorię, że jej obecna cena jest warta sumy wszystkich przyszłych wypłat dywidendy po zdyskontowaniu do ich wartości bieżącej. Podjęto próbę obliczenia wartości godziwej akcji bez względu na panujące warunki rynkowe, uwzględniając czynniki wypłaty dywidendy i oczekiwane zwroty z rynku. Jeśli wartość uzyskana z DDM jest wyższa niż bieżąca cena handlowa akcji, wówczas akcje są niedowartościowane i kwalifikują się do zakupu i odwrotnie.
1:46Model rabatu dywidendowego
Zrozumienie DDM
Firma produkuje towary lub oferuje usługi w celu osiągnięcia zysków. Przepływy pieniężne uzyskane z tego rodzaju działalności determinują jej zyski, co znajduje odzwierciedlenie w cenach akcji spółki. Firmy wypłacają również dywidendy dla akcjonariuszy, które zwykle pochodzą z zysków biznesowych. Model DDM opiera się na teorii, że wartość firmy jest bieżącą wartością sumy wszystkich przyszłych wypłat dywidendy.
Wartość pieniądza w czasie
Wyobraź sobie, że dałeś swojemu przyjacielowi 100 $ jako nieoprocentowaną pożyczkę. Po pewnym czasie idziesz do niego, by odebrać pożyczone pieniądze. Twój przyjaciel daje dwie opcje:
- Weź teraz swoje 100 $
- Weź swoje 100 $ po roku
Większość osób zdecyduje się na pierwszy wybór. Biorąc pieniądze teraz, możesz je zdeponować w banku. Jeśli bank płaci nominalne odsetki, powiedzmy 5 procent, to po roku twoje pieniądze wzrosną do 105 $. Będzie lepsza niż druga opcja, w której po roku otrzymasz 100 $ od znajomego. Matematycznie,
Przyszła wartość = wartość bieżąca * (1 + stopa procentowa) ( na jeden rok )
Powyższy przykład wskazuje wartość pieniądza w czasie, którą można streścić jako „Wartość pieniądza zależy od czasu”. Patrząc na to z innej strony, jeśli znasz przyszłą wartość składnika aktywów lub należności, możesz obliczyć ich wartość bieżącą według przy użyciu tego samego modelu stopy procentowej.
Ułożenie równania
Wartość bieżąca = wartość przyszła / (1 + stopa procentowa)
Zasadniczo, biorąc pod uwagę dowolne dwa czynniki, trzeci można obliczyć.
Model rabatów z tytułu dywidend wykorzystuje tę zasadę. Bierze oczekiwaną wartość przepływów pieniężnych, które firma wygeneruje w przyszłości, i oblicza ich wartość bieżącą netto (NPV) na podstawie koncepcji wartości pieniądza w czasie (TVM). Zasadniczo DDM opiera się na uwzględnieniu sumy wszystkich przyszłych dywidend oczekiwanych przez spółkę i obliczeniu jej wartości bieżącej przy użyciu współczynnika stopy procentowej netto (zwanej również stopą dyskontową).
Oczekiwane dywidendy
Szacowanie przyszłych dywidend spółki może być złożonym zadaniem. Analitycy i inwestorzy mogą przyjąć pewne założenia lub spróbować zidentyfikować trendy na podstawie historii wypłat dywidendy w przeszłości, aby oszacować przyszłe dywidendy.
Można założyć, że spółka ma stałą stopę wzrostu dywidend do końca życia, co odnosi się do stałego strumienia identycznych przepływów pieniężnych przez nieskończoną ilość czasu bez daty końcowej. Na przykład, jeśli firma wypłaci w tym roku dywidendę w wysokości 1 USD na akcję i oczekuje się, że utrzyma 5-procentową stopę wzrostu w zakresie wypłaty dywidendy, w przyszłym roku dywidenda wyniesie 1, 05 USD.
Alternatywnie, jeśli zauważymy pewien trend - jak firma wypłacająca dywidendy w wysokości 2, 00 USD, 2, 50 USD, 3, 00 USD i 3, 50 USD w ciągu ostatnich czterech lat - można założyć, że tegoroczna wypłata wyniesie 4, 00 USD. Taką oczekiwaną dywidendę reprezentuje matematycznie (D).
Czynnik dyskontowy
Akcjonariusze, którzy inwestują swoje pieniądze w akcje, podejmują ryzyko, ponieważ ich zakupione akcje mogą tracić na wartości. W obliczu tego ryzyka oczekują zwrotu / rekompensaty. Podobnie jak wynajmujący wynajmujący swoją nieruchomość na wynajem, inwestorzy giełdowi działają jako pożyczkodawcy firmy i oczekują określonej stopy zwrotu. Koszt kapitału własnego firmy stanowi rekompensatę, jakiej żądają rynek i inwestorzy w zamian za posiadanie aktywów i ponoszenie ryzyka własności. Ta stopa zwrotu jest reprezentowana przez (r) i może być oszacowana przy użyciu modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) lub modelu wzrostu dywidendy. Jednak tę stopę zwrotu można zrealizować tylko wtedy, gdy inwestor sprzedaje swoje akcje. Wymagana stopa zwrotu może się różnić w zależności od uznania inwestora.
Firmy wypłacające dywidendę robią to według określonej rocznej stopy, która jest reprezentowana przez (g). Stopa zwrotu minus stopa wzrostu dywidendy (r - g) reprezentuje efektywny czynnik dyskontowania dywidendy spółki. Dywidenda jest wypłacana i realizowana przez akcjonariuszy. Stopę wzrostu dywidendy można oszacować, mnożąc zwrot z kapitału (ROE) przez współczynnik zatrzymania (ten ostatni jest przeciwieństwem współczynnika wypłaty dywidendy). Ponieważ dywidenda pochodzi z zysków generowanych przez spółkę, idealnie nie może ona przekroczyć zysków. Stopa zwrotu z ogólnej liczby akcji musi być wyższa niż stopa wzrostu dywidend na przyszłe lata, w przeciwnym razie model może się nie utrzymać i prowadzić do wyników z ujemnymi cenami akcji, które w rzeczywistości nie są możliwe.
Formuła DDM
W oparciu o oczekiwaną dywidendę na akcję i współczynnik dyskonta netto formuła wyceny akcji przy użyciu modelu dyskonta dywidendy jest matematycznie przedstawiona jako:
Ponieważ zmienne stosowane we wzorze obejmują dywidendę na akcję, stopę dyskontową netto (reprezentowaną przez wymaganą stopę zwrotu lub koszt kapitału własnego i oczekiwaną stopę wzrostu dywidendy), przyjęto pewne założenia.
Ponieważ dywidendy i ich stopa wzrostu stanowią kluczowe elementy formuły, uważa się, że DDM ma zastosowanie tylko do spółek wypłacających regularne dywidendy. Można go jednak nadal stosować do akcji, które nie wypłacają dywidendy, przyjmując założenia o tym, jaką dywidendę by wypłacili w przeciwnym razie.
Odmiany DDM
DDM ma wiele odmian różniących się złożonością. Chociaż nie jest to dokładne w przypadku większości spółek, najprostsza iteracja modelu rabatu na dywidendę zakłada zerowy wzrost dywidendy, w którym to przypadku wartość akcji jest wartością dywidendy podzieloną przez oczekiwaną stopę zwrotu.
Najczęstsze i najprostsze obliczenie DDM jest znane jako model wzrostu Gordona (GGM), który zakłada stałą stopę wzrostu dywidendy i został nazwany w latach 60. XX wieku od amerykańskiego ekonomisty Myrona J. Gordona. Model ten zakłada stabilny wzrost dywidend z roku na rok. Aby znaleźć cenę akcji wypłacającej dywidendy, GGM bierze pod uwagę trzy zmienne:
- D = szacunkowa wartość dywidendy na przyszły rok
- r = koszt kapitału własnego spółki
- g = stała stopa wzrostu dywidend w nieskończoność
Korzystając z tych zmiennych, równanie dla GGM jest następujące:
- Cena za akcję = D / (r - g)
Trzeci wariant istnieje jako nadprzyrodzony model wzrostu dywidendy, który uwzględnia okres wysokiego wzrostu, po którym następuje niższy okres stałego wzrostu. W okresie wysokiego wzrostu można pobrać każdą kwotę dywidendy i zdyskontować ją z powrotem do bieżącego okresu. W przypadku okresu stałego wzrostu obliczenia są zgodne z modelem GGM. Wszystkie takie obliczone czynniki są sumowane, aby uzyskać cenę akcji.
Przykłady DDM
Załóżmy, że Firma X wypłaciła w tym roku dywidendę w wysokości 1, 80 USD na akcję. Firma oczekuje, że dywidendy będą rosły w nieskończoność w tempie 5 procent rocznie, a koszt kapitału własnego spółki wyniesie 7%. Podzielony 1, 80 USD stanowi dywidendę na ten rok i musi zostać skorygowany o stopę wzrostu, aby znaleźć D 1, szacowaną dywidendę na następny rok. Obliczenie to: D 1 = D 0 x (1 + g) = 1, 80 USD x (1 + 5%) = 1, 89 USD. Następnie, używając GGM, okazuje się, że cena Spółki X za akcję wynosi D (1) / (r - g) = 1, 89 USD / (7% - 5%) = 94, 50 USD.
Rzut oka na historię wypłaty dywidendy wiodącego amerykańskiego detalisty Walmart Inc. (WMT) wskazuje, że wypłaciła ona roczne dywidendy w wysokości 1, 92 USD, 1, 96 USD, 2, 00 USD, 2, 04 USD i 2, 08 USD, w porządku chronologicznym od stycznia 2014 r. Do stycznia 2018 r. Widoczny jest wzór stałego wzrostu o 4 centy dywidendy Walmarta każdego roku, co odpowiada średniemu wzrostowi o około 2 procent. Załóżmy, że inwestor ma wymaganą stopę zwrotu w wysokości 5%. Korzystając z szacunkowej dywidendy w wysokości 2, 12 USD na początku 2019 r., Inwestor wykorzystałby model dyskontowania dywidendy do obliczenia wartości na akcję wynoszącej 2, 12 USD / (0, 05 - 0, 02) = 70, 67 USD.
Wady DDM
Chociaż metoda DDM GGM jest szeroko stosowana, ma ona dwa dobrze znane niedociągnięcia. Model zakłada stałą stopę wzrostu dywidendy w nieskończoność. To założenie jest ogólnie bezpieczne dla bardzo dojrzałych spółek, które mają ustaloną historię regularnych wypłat dywidend. Jednak DDM może nie być najlepszym modelem do wyceny nowych spółek, które mają zmienne stopy wzrostu dywidendy lub nie mają żadnej dywidendy. Nadal można używać DDM w takich firmach, ale przy coraz większej liczbie założeń precyzja maleje.
Drugi problem z DDM polega na tym, że dane wyjściowe są bardzo wrażliwe na dane wejściowe. Na przykład w powyższym przykładzie Spółki X, jeżeli stopa wzrostu dywidendy zostanie obniżona o 10 procent do 4, 5 procent, wynikowa cena akcji wyniesie 75, 24 USD, czyli o ponad 20 procent mniej niż wcześniej obliczona cena 94, 50 USD.
Model zawodzi również wtedy, gdy spółki mogą mieć niższą stopę zwrotu (r) w porównaniu do stopy wzrostu dywidendy (g). Może się tak zdarzyć, gdy firma nadal wypłaca dywidendy, nawet jeśli ponosi stratę lub stosunkowo niższe zyski.
Korzystanie z DDM dla inwestycji
Wszystkie warianty DDM, zwłaszcza GGM, pozwalają wycenić udział bez względu na obecne warunki rynkowe. Pomaga także w bezpośrednim porównaniu firm, nawet jeśli należą one do różnych sektorów przemysłu.
Inwestorzy, którzy wierzą w podstawową zasadę, że obecna wewnętrzna wartość akcji reprezentuje ich zdyskontowaną wartość przyszłych wypłat dywidendy, mogą ją wykorzystać do identyfikacji wykupionych lub wyprzedanych akcji. Jeżeli obliczona wartość będzie wyższa niż bieżąca cena rynkowa akcji, oznacza to możliwość zakupu, ponieważ akcje notowane są poniżej ich wartości godziwej określonej w DDM.
Należy jednak zauważyć, że DDM jest kolejnym narzędziem ilościowym dostępnym w wielkim świecie narzędzi do wyceny akcji. Jak każda inna metoda wyceny zastosowana do ustalenia wewnętrznej wartości akcji, można zastosować DDM oprócz kilku innych powszechnie stosowanych metod wyceny akcji. Ponieważ wymaga wielu założeń i prognoz, może nie być jedynym najlepszym sposobem na podejmowanie decyzji inwestycyjnych.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.