Budżet federalny
Budżet federalny to szczegółowy plan rocznych wydatków publicznych Stanów Zjednoczonych.
ŁAMANIE budżetu federalnego
Budżet federalny służy do finansowania różnych wydatków federalnych, od płacenia pracowników federalnych, przez wypłacanie dopłat rolnych, po opłacanie amerykańskiego sprzętu wojskowego. Budżety obliczane są corocznie, przy czym rok obrotowy rozpoczyna się 1 października i kończy 30 września następnego roku, czyli roku, na który budżet jest nazwany.
Wydatki poniesione w ramach budżetu są klasyfikowane jako wydatki obowiązkowe lub uznaniowe. Obowiązkowe wydatki są określone przez prawo i obejmują programy uprawnień, takie jak ubezpieczenie społeczne, Medicare i Medicaid. Takie wydatki są również znane jako stałe środki. Wydatki uznaniowe to wydatki, które muszą zostać zatwierdzone w indywidualnych ustawach budżetowych. Budżet federalny jest finansowany z dochodów podatkowych, ale przez wszystkie lata od 2001 r. (A także wiele wcześniej) Stany Zjednoczone działały z deficytu budżetowego, w którym wydatki przekraczają dochody.
Wpływy, wydatki i deficyty
Według Kongresowego Biura Budżetowego (CBO) budżet federalny na 2016 r. Przydzielił 3 854 mld USD, podczas gdy dochody federalne (pobrane z podatków) wyniosły 3 267 mld USD. To spowodowało, że rząd miał deficyt w wysokości 587 miliardów dolarów, czyli 3, 2% produktu krajowego brutto (PKB).
Obowiązkowe wydatki na ubezpieczenia społeczne, Medicare i Medicaid stanowiły 1 865 miliardów dolarów wydatków. Z wydatków uznaniowych 565 miliardów dolarów sfinansowało Departament Obrony. Amerykańskie wydatki wojskowe tradycyjnie zajmują wysoki procent uznaniowego budżetu, ale weszły w okres spadku po ogromnej ekspansji w ciągu dekady po atakach z 11 września. Agencjami, które otrzymały najbardziej uznaniowe finansowanie po Departamencie Obrony, są Skarb Państwa - który zapłacił odsetki netto od długu publicznego w wysokości 284 miliardów dolarów - Sprawy weteranów, rolnictwa i edukacji.
Artykuł I Konstytucji USA stanowi, że wszelkie przeznaczanie środków publicznych musi być zatwierdzone przez prawo, a rachunki transakcji rządowych muszą być regularnie publikowane. Na tej podstawie ukształtowała się przyjęta procedura prawna w zakresie opracowywania i zatwierdzania budżetu federalnego, chociaż konkretne role władzy wykonawczej i Kongresu nie zostały całkowicie wyjaśnione do czasu Kongresowej ustawy o kontroli budżetu i kontroli nadokresowej z 1974 r. Prezydent rozpoczyna negocjacje budżetowe oraz jest zobowiązany do przedłożenia Kongresowi budżetu na kolejny rok obrotowy między pierwszym poniedziałkiem stycznia a pierwszym poniedziałkiem lutego. (Zostało to złagodzone, gdy nowo wybrany prezydent, który nie pochodzi z partii zasiedziałej, wchodzi na urząd.) Budżet przesłany przez biuro prezydenta nie obejmuje wydatków obowiązkowych, ale dokument musi również zawierać szczegółowe prognozy dochodów podatkowych w USA i szacunkowe wymagania budżetowe przez co najmniej cztery lata po omawianym roku podatkowym.
Budżet prezydenta przekazywany jest do odpowiednich komisji budżetowych Senatu i Izby, a także do bezstronnego CBO, które dostarcza analizy i szacunki w celu uzupełnienia prognoz prezydenta. Oba domy nie muszą przekraczać tego samego (lub dowolnego) budżetu; jeśli nie, uchwały budżetowe z poprzednich lat zostają przeniesione lub niezbędne wydatki uznaniowe są finansowane z indywidualnych rachunków dotyczących środków. Budżet na 2014 r. Był pierwszym zatwierdzonym zarówno przez Izbę, jak i Senat od roku budżetowego 2010. Izba i Senat mogą również proponować własne rezolucje budżetowe niezależnie od Białego Domu.
Historia procesu budżetowego
We wczesnych latach Stanów Zjednoczonych pojedyncze komisje w Izbie i Senacie zajmowały się budżetem, który w tym czasie konsekwentnie polegał wyłącznie na wydatkach uznaniowych. Choć nie bez kontrowersji, ten scentralizowany, usprawniony organ budżetowy umożliwił ustawodawcy regularne uchwalanie zrównoważonych budżetów, z wyjątkiem recesji lub wojny. Jednak w 1885 r. Izba przyjęła ustawodawstwo w znacznym stopniu rozwiązujące autorytet istniejącego komitetu ds. Środków i utworzyła różne organy zatwierdzające wydatki na różne cele. Wkrótce potem wzrosły wydatki federalne (w tym wydatki deficytu).
W latach 1919–1921 zarówno Izba, jak i Senat podjęły kroki w celu ograniczenia wydatków rządowych poprzez ponowną centralizację władzy ds. Środków. Jednak po krachu na giełdzie w 1929 r., Który doprowadził do wielkiego kryzysu, Kongres i prezydent Franklin D. Roosevelt zostali zmuszeni do uchwalenia ustawy o zabezpieczeniu społecznym z 1935 r., Która ustanowiła pierwszy poważny program obowiązkowych wydatków w historii USA. Ubezpieczenia społeczne i późniejsze, ale powiązane programy Medicare i Medicaid, zwiększają obciążenie podatkowe poszczególnych obywateli, obiecując wypłaty po osiągnięciu określonych kwalifikacji. Zgodnie z takimi przepisami rząd federalny jest prawnie zobowiązany do rozdzielenia świadczeń z tytułu świadczeń na każdego kwalifikującego się obywatela. Dlatego współczesne obowiązkowe wydatki zależą przede wszystkim od czynników demograficznych niż ekonomicznych.
Budżet federalny stał się ostatnio jednym z najbardziej kontrowersyjnych źródeł debaty politycznej w USA. Wydatki federalne gwałtownie wzrosły od lat 80. XX wieku, głównie w wyniku zwiększonych wymagań dotyczących obowiązkowych wydatków związanych ze wzrostem liczby ludności. Ciągłe przechodzenie na emeryturę wyżu demograficznego, największego pokolenia w historii USA, budzi obawy, że obowiązkowe koszty zabezpieczenia społecznego będą nadal szybko rosły, dopóki programy nie zostaną zreformowane. Co więcej, od 2001 r. Stale funkcjonuje deficyt, co z każdym rokiem powiększa dług publiczny i koszty jego obsługi.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.