Struktura finansowa
Struktura finansowa odnosi się do kombinacji zadłużenia i kapitału własnego, które firma wykorzystuje do finansowania swojej działalności. Ta kompozycja wpływa bezpośrednio na ryzyko i wartość powiązanej działalności. Menedżerowie finansowi firmy są odpowiedzialni za wybór najlepszej kombinacji długu i kapitału w celu optymalizacji struktury finansowej.
Zasadniczo strukturę finansową spółki można również nazwać strukturą kapitałową. W niektórych przypadkach ocena struktury finansowej może również obejmować decyzję między zarządzaniem prywatnym lub publicznym przedsiębiorstwem a możliwościami kapitałowymi, które się z nimi wiążą.
Zrozumienie struktury finansowej
Firmy mają kilka możliwości, jeśli chodzi o konfigurację struktury biznesowej ich działalności. Firmy mogą być prywatne lub publiczne. W każdym przypadku ramy zarządzania strukturą kapitału są zasadniczo takie same, ale opcje finansowania są bardzo różne.
Ogólnie rzecz biorąc, struktura finansowa przedsiębiorstwa koncentruje się wokół długu i kapitału własnego.
Kapitał dłużny jest otrzymywany od inwestorów kredytowych i spłacany w czasie z pewną formą odsetek. Kapitał własny jest pozyskiwany od akcjonariuszy, co daje im prawo własności do inwestycji oraz zwrot z kapitału własnego, który może przybierać formę zysków lub wypłat z wartości rynkowej. Każda firma ma inną kombinację zadłużenia i kapitału własnego w zależności od potrzeb, wydatków i popytu inwestorów.
Prywatny a publiczny
Prywatne i publiczne firmy mają takie same ramy dla rozwoju swojej struktury, ale kilka różnic, które je rozróżniają. Oba rodzaje spółek mogą emitować akcje. Inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym są tworzone i oferowane przy użyciu tych samych koncepcji, co na rynku akcji publicznych, ale na rynku giełdowym dostępne są tylko prywatne inwestycje dla wybranych inwestorów. W związku z tym proces pozyskiwania funduszy kapitałowych różni się znacznie od formalnej pierwszej oferty publicznej (IPO). Prywatne firmy mogą również przechodzić przez wiele rund finansowania kapitałowego w czasie, co wpływa na ich wycenę rynkową. Firmy, które dojrzewają i decydują się na emisję akcji na rynku publicznym, robią to dzięki wsparciu banku inwestycyjnego, który pomaga im z wyprzedzeniem wprowadzić ofertę do obrotu i wycenić akcje początkowe. Wszyscy akcjonariusze są przekształcani w akcjonariuszy publicznych po pierwszej ofercie publicznej, a następnie kapitalizacja rynkowa spółki jest następnie wyceniana na podstawie cen rynkowych akcji pozostających do spłaty.
Kapitał dłużny podlega podobnym procesom na rynku kredytowym, przy czym dług prywatny jest oferowany głównie wybranym inwestorom. Zasadniczo za spółkami publicznymi bardziej uważnie podchodzą agencje ratingowe z publicznymi ratingami, które pomagają sklasyfikować inwestycje dłużne dla inwestorów i całego rynku. Zobowiązania spółki dotyczące zadłużenia mają pierwszeństwo przed kapitałem zarówno w przypadku spółek prywatnych, jak i publicznych. Mimo że pomaga to w zadłużeniu o niższym ryzyku, prywatne firmy rynkowe zwykle mogą spodziewać się wyższych odsetek, ponieważ ich działalność i przepływy pieniężne są mniej ustalone, co zwiększa ryzyko.
Dług wobec kapitału własnego
Budując strukturę finansową firmy, menedżerowie finansowi mogą wybierać między długiem a kapitałem własnym. Zapotrzebowanie inwestorów na obie klasy kapitału może mieć duży wpływ na strukturę finansową spółki. W końcu zarząd finansowy stara się finansować firmę w możliwie najniższym tempie, zmniejszając zobowiązania kapitałowe i umożliwiając większe inwestycje kapitałowe w działalność.
Ogólnie rzecz biorąc, zarządzający finansami rozważają i oceniają strukturę kapitału, starając się zoptymalizować średni ważony koszt kapitału (WACC). WACC to obliczenie, które określa średni procent wypłaty wymagany przez firmę dla jej inwestorów dla całego jej kapitału. Uproszczone określenie WACC jest obliczane przy użyciu średniej ważonej metodologii, która łączy stopy wypłat wszystkich zadłużenia i kapitału własnego spółki.
Metryki do analizy struktury finansowej
Kluczowe wskaźniki do analizy struktury finansowej są przede wszystkim takie same dla firm prywatnych i publicznych. Spółki publiczne są zobowiązane do składania publicznych zgłoszeń do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, która zapewnia inwestorom przejrzystość w analizie struktury finansowej. Prywatne firmy zazwyczaj dostarczają tylko sprawozdania finansowe swoim inwestorom, co utrudnia ich analizę finansową.
Dane do obliczania wskaźników struktury kapitału zwykle pochodzą z bilansu. Podstawowym miernikiem stosowanym do oceny struktury finansowej jest zadłużenie do kapitału ogółem. Zapewnia to szybki wgląd w to, ile kapitału firmy stanowi dług, a ile kapitału. Dług może obejmować wszystkie zobowiązania w bilansie spółki lub po prostu dług długoterminowy. Kapitał własny znajduje się w części bilansowej dotyczącej kapitału własnego. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy stosunek zadłużenia do kapitału, tym bardziej firma polega na długach.
Dług do kapitału własnego służy również do identyfikacji struktury kapitału. Im więcej zadłużenia ma firma, tym wyższy będzie ten współczynnik i odwrotnie.
Kluczowe dania na wynos
- Struktura finansowa odnosi się do kombinacji zadłużenia i kapitału własnego, które firma wykorzystuje do finansowania swojej działalności. Może być również znany jako struktura kapitału.
- Przedsiębiorstwa prywatne i publiczne stosują te same ramy dla rozwoju swojej struktury finansowej, ale istnieje między nimi kilka różnic.
- Zarządzający finansami wykorzystują średni ważony koszt kapitału jako podstawę do zarządzania kombinacją zadłużenia i kapitału własnego.
- Dług do kapitału i dług do kapitału to dwa kluczowe wskaźniki, które są wykorzystywane do uzyskania wglądu w strukturę kapitałową firmy.