Pieniądze dobrej wiary
Pieniądze w dobrej wierze to depozyt pieniężny wpłacany na konto przez kupującego w celu wykazania, że ma on zamiar sfinalizować transakcję. Pieniądze w dobrej wierze są często później wykorzystywane na zakup, ale mogą nie podlegać zwrotowi, jeśli umowa nie zostanie zrealizowana.
Kluczowe dania na wynos
- Pieniądze w dobrej wierze stanowią depozyt zabezpieczający przed dokonaniem zakupu.
- Ta płatność jest zwykle bezzwrotna, ale zaliczana na poczet zakupu.
- Gdy sprzedawca chce zarówno zakwalifikować się, jak i zmotywować kupującego, wymagana kwota depozytu będzie większa.
- Zarówno sprzedający, jak i kupujący powinni na piśmie określić warunki pieniężne w dobrej wierze.
Zrozumienie pieniędzy dobrej wiary
Pieniądze w dobrej wierze można również nazwać prawdziwymi pieniędzmi i działają podobnie jak depozyt zabezpieczający. W przypadku gdy depozyt zabezpieczający za wypożyczony pojazd lub sprzęt może być potraktowany jako ubezpieczenie od szkód, pieniądze w dobrej wierze są zwykle traktowane jako ubezpieczenie od utraconej szansy, jeśli kupujący nie przejdzie procesu finalizacji zakupu.
W większości przypadków kwota depozytu będzie stanowić procent całkowitej kwoty należnej, 5% lub mniej w przypadku czegoś dużego, np. Domu lub umowy najmu, i 25% lub mniej w przypadku mniejszych zakupów artykułów konsumpcyjnych. Typowym przykładem pieniędzy w dobrej wierze jest tak zwany depozyt depozytowy „zarabianie pieniędzy” wymagany przez większość sprzedawców domów w celu zawarcia umowy sprzedaży z kupującym.
Ilość pieniędzy w dobrej wierze wykorzystanych do zainicjowania umowy ze sprzedawcą będzie się znacznie różnić w zależności od aktywów, lokalnego rynku i wiarygodności nabywcy. Na przykład, gdy rynek mieszkaniowy w danej lokalizacji jest bardzo gorący, a wielu nabywców składa oferty dotyczące tych samych nieruchomości, oczekiwana wpłata pieniężna w niektórych obszarach może wzrosnąć do 5-10% potencjalnej ceny zakupu domu. W drogich dzielnicach może to być tak znaczna kwota, że kupujący ma znacznie większą motywację do zakupu, a nie opóźnia się w opracowywaniu finansowania. Tych nabywców, którzy nie mają już dostępnego finansowania, eliminuje się zatem na korzyść nabywców o silniejszych podstawach finansowych.
Zjawisko to odzwierciedla fakt, że chociaż pozornie pieniądze są przeznaczone dla sprzedawcy na zrekompensowanie kosztów alternatywnych prowadzenia interesów z innym nabywcą, wyższy popyt pozwala sprzedającemu zarabiać więcej pieniędzy, popychając kupującego do szybkiego podjęcia decyzji od razu. Powoduje to również tendencyjność kosztów utopionych u nabywców, co może pomóc im pokonać wyrzuty sumienia ze strony kupujących, jeśli podniosą cenę nieruchomości zbyt wysoko. Tak czy inaczej, duże wymaganie pieniężne działa na korzyść sprzedającego i powinno być sygnałem ostrzegawczym, że zamierzają zapłacić dodatkową premię za nieruchomość. Dla kogoś, kto chce dokonać sprytnego zakupu, byłby to znak ostrzegawczy pozwalający na opuszczenie nieruchomości.
Większość depozytów pieniężnych w dobrej wierze stanowi część umowy określającej warunki, na jakich kupujący może stracić depozyt, jeśli nie jest w stanie lub nie chce zrealizować umowy. Pisemna umowa jest ważna dla kupującego, aby zapewnić, że depozyt faktycznie zostanie przeznaczony na zakup.
Depozyt w dobrej wierze może wydawać się trochę jak opcja kupna, ponieważ kupujący ma prawo dokończyć ostateczny zakup. Jednak w przeciwieństwie do opcji, pieniądze w dobrej wierze są zwykle stosowane do ostatecznej ceny zakupu, podczas gdy premia za opcję kupna nie jest.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.