Jak powiązana jest skumulowana amortyzacja i koszty amortyzacji?

Skumulowana amortyzacja to łączna kwota, którą spółka amortyzuje swoje aktywa, natomiast koszt amortyzacji to kwota, która amortyzuje aktywa spółki przez pojedynczy okres. Zasadniczo skumulowana amortyzacja to łączna kwota kosztu firmy, która została przypisana do kosztu amortyzacji od momentu oddania środka do użytkowania.

Co to jest amortyzacja skumulowana?

Rachunek skumulowanej amortyzacji jest kontem aktywów przeciwstawnych w bilansie firmy, co oznacza, że ​​ma saldo kredytowe. Pojawia się w bilansie jako zmniejszenie kwoty brutto zgłoszonych środków trwałych.

Kwota skumulowanej amortyzacji dla składnika aktywów lub grupy aktywów wzrośnie w miarę upływu czasu, ponieważ koszty amortyzacji są nadal zaliczane do aktywów. Kiedy składnik aktywów zostanie ostatecznie sprzedany lub wycofany z użytkowania, kwota skumulowanej amortyzacji, która jest związana z tym składnikiem aktywów, zostanie odwrócona, co wyeliminuje wszystkie zapisy tego składnika aktywów z bilansu spółki.

Jakie są koszty amortyzacji?

Natomiast koszty amortyzacji są alokowaną częścią kosztu majątku trwałego spółki, która jest odpowiednia dla danego okresu. Koszty amortyzacji ujmowane są w rachunku zysków i strat jako koszty niepieniężne, które zmniejszają dochód netto spółki. Do celów księgowych koszt amortyzacji jest obciążany, a skumulowana amortyzacja jest uznawana.

Uznaje się to za koszt niepieniężny, ponieważ cykliczny wpis amortyzacji miesięcznej nie obejmuje transakcji gotówkowej. Z tego powodu zestawienie przepływów pieniężnych sporządzone metodą pośrednią dodaje z powrotem koszt amortyzacji w celu obliczenia przepływów pieniężnych z operacji. Typowe metody amortyzacji mogą obejmować linię prostą, saldo z podwójnym spadkiem i jednostki produkcji.

Przykład amortyzacji i skumulowanej amortyzacji

Metoda liniowa pobiera co roku taką samą kwotę jak amortyzacja, obliczana jako:

SLD = Koszt aktywów - wartość odzysku Przydatne życie: SLD = Amortyzacja linii prostej \ początek {wyrównany} i \ text {SLD} = \ dfrac {\ text {Koszt aktywów} - \ text {Wartość odzysku}} {\ text {Useful Life }} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {SLD = Amortyzacja liniowa} \\ \ end {wyrównana} SLD = Przydatne LifeAsset Koszt − Wartość odzysku gdzie: SLD = Amortyzacja liniowa

Na przykład firma ABC kupiła sprzęt za 250 000 USD na początku roku. Wartość końcowa sprzętu wynosi 25 000 USD, a jego oczekiwany okres użytkowania wynosi 10 lat. Roczny koszt amortyzacji przy zastosowaniu amortyzacji liniowej wyniósłby 22 500 USD rocznie.

Każdego roku do skumulowanego konta amortyzacji dodaje się 22 500 USD. Na koniec piątego roku skumulowana kwota amortyzacji wyniosłaby 122 500 USD lub 22 500 USD w rocznej amortyzacji pomnożonej przez pięć lat.

Skumulowana amortyzacja i wartość księgowa

Skumulowaną amortyzację stosuje się przy obliczaniu wartości księgowej netto składnika aktywów. Jest to kwota, którą firma przenosi w bilansie. Wartość księgowa netto to koszt składnika aktywów odejmowany przez jego skumulowaną amortyzację. Na przykład firma zakupiła urządzenie drukujące za 100 000 USD, a skumulowana amortyzacja wynosi 35 000 USD, a następnie wartość księgowa netto sprzętu drukującego wynosi 65 000 USD.

Skumulowana amortyzacja nie może przekraczać kosztu środka trwałego. W przypadku sprzedaży lub sprzedaży składnika aktywów skumulowana amortyzacja jest usuwana z bilansu. Wartość księgowa netto niekoniecznie odzwierciedla wartość rynkową składnika aktywów.

Przykłady metod amortyzacji

Oprócz metody liniowej istnieje również metoda malejącej równowagi. Jest to jedyna inna metoda amortyzacji dozwolona przez Internal Revenue Service (IRS) do celów podatkowych. Metodę malejącego salda oblicza się jako:

DBD = (NBV - SV) × 1UL × DR gdzie: NBV = wartość księgowa netto SV = wartość odzyskuUL = użyteczny okres użytkowania DR = stawka amortyzacji \ początek {wyrównany} i \ text {DBD = (NBV - SV)} \ times \ dfrac {1 } {\ text {UL}} \ times \ text {DR} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {NBV = Wartość księgowa netto} \\ & \ text {SV = Wartość odzysku} \\ & \ text {UL = Okres użytkowania} \\ & \ text {DR = Stawka amortyzacji} \\ \ end {wyrównane} DBD = (NBV - SV) × UL1 × DR gdzie: NBV = Wartość księgowa netto SV = Wartość odzyskuUL = Przydatna lifeDR = stawka amortyzacji

Jeśli stosowana jest metoda podwójnie malejącego salda (DDB), która jest prawdopodobnie najpopularniejsza, stawka amortyzacji w powyższym wzorze wynosi 2. Na przykład firma kupuje urządzenie drukujące za 100 000 USD. Wartość odzysku wynosi 20 000 USD, a okres użytkowania wynosi 10 lat.

Koszty amortyzacji w 1. roku według metody DDB wynoszą: (100 000 USD - 20 000 USD) x (1/10) x 2 = 16 000 USD. Koszt amortyzacji w drugim roku wyniósłby: (84 000 USD - 20 000 USD) x (1/10) x 2 = 12 800 USD.

Tymczasem według metody liniowej koszt amortyzacji w powyższym przykładzie wyniósłby 8 000 USD rocznie lub (100 000 - 20 000 USD) / 10. Na koniec drugiego roku skumulowana amortyzacja metodą DDB wyniosłaby 28 800 USD, podczas gdy metoda liniowa wyniósłaby 16 000 USD. Jednak roczna kwota amortyzacji według metody DDB jest mniejsza w późniejszych latach. Zwykle jest używany do zasobów, które szybko tracą na wartości, takich jak komputery.