Jak Netflix płaci za licencje na filmy i programy telewizyjne

Netflix, Inc. (NFLX) jest jednym z największych dostawców transmisji strumieniowej telewizji i filmów w Internecie . Od lutego 2019 r. Netflix ma 139 milionów subskrybentów. Firma obecnie prowadzi przewagę nad konkurentami, takimi jak Hulu i Amazon Prime Instant Video.

Podczas gdy inne usługi przesyłania strumieniowego wdrażają kombinację subskrypcji członkowskich i sprzedaży powierzchni reklamowej firmom zewnętrznym, Netflix wyróżnia się z tłumu w podejściu do generowania przychodów. Firma nie oferuje marketerom powierzchni reklamowej, ani nie oferuje subskrybentom warstw treści o różnych cenach. Zamiast tego każdy klient Netflix płaci ustaloną miesięczną opłatę, która umożliwia dostęp do ekskluzywnych i niewyłącznych programów telewizyjnych i filmów, na które firma zakupiła licencję od właścicieli treści.

Opłaty pobierane od subskrybentów, w połączeniu z pozyskiwaniem kapitału poprzez nowe emisje długów, pozwalają Netflix na pozyskiwanie i utrzymywanie umów licencyjnych na treści dostarczane przez firmę użytkownikom.

Jak Netflix finansuje swoje treści na potrzeby licencjonowania

Aby zadowolić subskrybentów z liczby dostępnych opcji przesyłania strumieniowego online, Netflix nieustannie negocjuje nowe umowy licencyjne z programami telewizyjnymi, sieciami i twórcami filmów. Licencjonowanie w dziedzinie treści przesyłanych strumieniowo online jest definiowane jako proces uzyskiwania zgody właściciela programu telewizyjnego lub filmu na przesyłanie treści za pośrednictwem usługi, takiej jak Netflix. Umowa licencyjna jest zawierana na warunkach prawnie wiążącej umowy między właścicielami treści a Netflix, a każda umowa różni się w zależności od potrzeb właściciela treści i Netflix.

Na przykład właściciel programu telewizyjnego może zgodzić się na zezwolenie Netflix na pełne strumieniowanie wszystkich sezonów tego programu za pośrednictwem platformy internetowej przez okres jednego, trzech lub pięciu lat. Umowę licencyjną można renegocjować po upływie określonego czasu lub Netflix może usunąć program ze swojej biblioteki, jeśli zainteresowanie widza nie jest wystarczająco wysokie, aby uzasadnić koszt.

Właściciel treści może oferować w ramach tego samego programu telewizyjnego ofertę podobną do konkurencyjnej usługi przesyłania strumieniowego, takiej jak Hulu lub Amazon Prime Video, dzięki czemu umowa licencyjna między każdą firmą a właścicielem jest niewyłączna. Uzyskanie umów licencyjnych, które nie dotyczą wyłącznie jednej platformy przesyłania strumieniowego, jest tańsze.

Ponieważ konkurencja nadal nasyca rynek telewizji i filmów przesyłanych strumieniowo, właściciele treści i usługi przesyłania strumieniowego doceniają znaczenie treści wyłącznych dla widzów. Na podstawie umowy licencyjnej na wyłączność treści są dostępne tylko za pośrednictwem jednej usługi przesyłania strumieniowego, takiej jak Netflix, na określony czas lub na czas nieokreślony. Wyłączne umowy licencyjne są znacznie droższe dla Netflix niż umowy niewyłączne, ale z czasem mogą przyciągnąć większą liczbę subskrybentów.

Koszt działalności związanej z treścią

Zabezpieczenie umów licencyjnych z sieciami telewizyjnymi, twórcami filmowymi i innymi właścicielami treści to największy koszt dla Netflix. Na przykład firma wydała prawie 13 mld USD w 2018 r. Na licencjonowanie treści i produkcję. Wydał 2, 37 miliarda dolarów na marketing - najwięcej w historii firmy.

Rozwój telewizji internetowej utrudnił tanie kupowanie licencji, a obecny budżet na licencjonowanie treści odzwierciedla tę prawdę. W oświadczeniu dla akcjonariuszy Netflix ujawnił, że jego budżet na treści przekroczyłby 7, 5 mld USD w 2018 r. To prawie dwukrotnie więcej.

Ted Sarandos, dyrektor ds. Treści, wypowiedział się na szczycie Media & Communications Summit MoffettNathanson 2018, mówiąc, że firma ma 470 oryginałów, których premiera ma się odbyć do końca roku, co daje w sumie około 1000. Ocenia również, że firma wyda 85% nowych wydatków na oryginalne programy i filmy.

Netflix korzysta z eksploracji danych konsumenckich w celu ustalenia, które osoby płacące za oglądanie treści płacą za oglądanie, i w dużej mierze polega na tych informacjach, aby określić całkowity koszt każdej umowy licencyjnej. Według urzędników Netflix, dane są zestawiane w celu ustalenia oczekiwanych godzin oglądania każdego programu telewizyjnego lub filmu generowanego w ramach umowy licencyjnej - ustalając koszt obejrzenia za godzinę. Porównuje tę metrykę z podobnymi ustaleniami treści i opiera ostateczną cenę na wyłączności, a także na czasie w umowie.