Rezerwy międzynarodowe
Rezerwy międzynarodowe to wszelkiego rodzaju fundusze rezerwowe, które banki centralne mogą przekazywać między sobą na arenie międzynarodowej. Rezerwy międzynarodowe pozostają akceptowalną formą płatności wśród tych banków. Same rezerwy mogą być złotem lub określoną walutą, taką jak dolar lub euro.
Wiele krajów korzysta również z międzynarodowych rezerw w celu zabezpieczenia zobowiązań, w tym lokalnej waluty, a także depozytów bankowych.
Przykłady rezerw międzynarodowych
Specjalne prawa ciągnienia (SDR) to kolejna forma rezerw międzynarodowych. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) stworzył SDR w 1969 r. W odpowiedzi na obawy dotyczące ograniczeń złota i dolarów jako jedynego sposobu rozliczania rachunków międzynarodowych. SDR mogą poprawić międzynarodową płynność poprzez uzupełnienie standardowych walut rezerwowych. Rządy państw członkowskich popierają SDR z pełną wiarą i uznaniem.
SDR jest zasadniczo sztuczną walutą. Niektórzy opisują SDR jako koszyki walut narodowych. Państwa członkowskie MFW posiadające SDR-y mogą je wymieniać na swobodnie użyteczne waluty (takie jak USD lub jen japoński), uzgadniając między sobą lub poprzez dobrowolne swapy. Ponadto MFW może instruować kraje o silniejszych gospodarkach lub większych rezerwach walutowych, aby kupowały SDR od swoich mniej wyposażonych członków. Kraje członkowskie MFW mogą pożyczać SDR z rezerw MFW przy dobrych stopach procentowych. (Zazwyczaj używają ich do korygowania bilansu płatniczego, aby uzyskać bardziej korzystne).
MFW wykorzystuje również SDR do wewnętrznych celów księgowych, ponieważ SDR jest jednostką rozliczeniową MFW, a także działa jako pomocniczy składnik aktywów rezerwowych. Wartość SDR, którą MFW sumuje w dolarach amerykańskich, oblicza się na podstawie ważonego koszyka głównych walut: jena japońskiego, dolara amerykańskiego, funta szterlinga i euro.
Rezerwy międzynarodowe a. Rezerwy walutowe
Podobnie jak rezerwy międzynarodowe, rezerwy walutowe są również aktywami rezerwowymi, które bank centralny utrzymuje w walutach obcych. Mogą to być zagraniczne banknoty, depozyty bankowe, obligacje, bony skarbowe i inne rządowe papiery wartościowe. Potocznie termin rezerwy walutowe może również oznaczać rezerwy złota lub fundusze MFW.
Banki centralne mogą wykorzystywać rezerwy walutowe do zabezpieczenia zobowiązań w swojej własnej walucie. Ponadto rezerwy walutowe mogą być przydatne w wpływie na politykę pieniężną. Ogólnie rzecz biorąc, rezerwy walutowe umożliwiają rządowi centralnemu większą elastyczność i odporność na niestabilne warunki rynkowe.
Na przykład, jeśli jedna lub więcej walut ulegnie awarii i / lub ulegnie szybkiej dewaluacji, bank centralny może zrównoważyć tę tymczasową stratę z innymi, bardziej cenionymi i / lub stabilnymi walutami, aby pomóc im wytrzymać szoki rynkowe.