Opcja przeglądu
Opcja retrospekcji, znana również jako opcja retrospekcji, umożliwia posiadaczowi znajomość historii przy określaniu, kiedy skorzystać z opcji. Ten rodzaj opcji zmniejsza niepewność związaną z terminem wejścia na rynek i zmniejsza szanse, że opcja wygaśnie bezwartościowo. Opcje retrospekcji są kosztowne w realizacji, więc te zalety wiążą się z pewnym kosztem.
Kluczowe dania na wynos
- Opcje retrospekcji to egzotyczne opcje, które pozwalają kupującemu zminimalizować żal.
- Opcje podsumowania są dostępne tylko bez recepty (OTC), a nie na żadnej z głównych giełd.
- Ustalenie tych opcji jest kosztowne, a potencjalne zyski często są niwelowane przez koszty.
Jak działa opcja podsumowania
Jako rodzaj egzotycznej opcji, przegląd wstecz pozwala użytkownikowi „spojrzeć wstecz” lub przejrzeć ceny aktywów bazowych przez cały okres użytkowania opcji po jej zakupie. Posiadacz może następnie skorzystać z opcji w oparciu o najkorzystniejszą cenę instrumentu bazowego. Posiadacz może skorzystać z najszerszej różnicy między ceną wykonania a ceną instrumentu bazowego. Opcje retrospekcji nie obejmują transakcji na głównych giełdach. Zamiast tego są niepubliczne i handlują bez recepty (OTC).
Opcje retrospektywne to opcje rozliczane gotówkowo, co oznacza, że posiadacz otrzymuje rozliczenie gotówkowe w momencie wykonania w oparciu o najkorzystniejszą różnicę między wysokimi a niskimi cenami w okresie zakupu. Sprzedawcy opcji retrospektywnych wyceniliby opcję na poziomie największej oczekiwanej odległości różnicy cen lub w jej pobliżu na podstawie zmienności w przeszłości i popytu na opcje. Koszt zakupu tej opcji zostałby wzięty z góry. Rozliczenie będzie równe zyskom, jaki mogliby uzyskać z zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego. Gdyby rozliczenie było większe niż początkowy koszt opcji, nabywca opcji miałby zysk w momencie rozliczenia, w przeciwnym razie stratę.
Naprawiono vs. zmienne opcje podsumowania
W przypadku korzystania ze stałej opcji wycofania cena wyceny jest ustalana lub ustalana przy zakupie, podobnie jak w przypadku większości innych rodzajów transakcji opcyjnych. Jednak w odróżnieniu od innych opcji w momencie wykonania zamiast obecnej ceny rynkowej stosuje się najkorzystniejszą cenę instrumentu bazowego w całym okresie obowiązywania umowy. W przypadku wezwania posiadacz opcji może przejrzeć historię cen i wybrać wykonanie w punkcie o największym potencjale zwrotu. W przypadku opcji sprzedaży posiadacz może wykonać w najniższym punkcie cenowym aktywów, aby uzyskać największy zysk. Kontrakt opcji rozliczany jest po wybranej poprzedniej cenie rynkowej i po ustalonym strajku.
W przypadku korzystania z opcji zmiennego okresu ostrzeżeń cena wykonania jest automatycznie ustalana w terminie zapadalności do najkorzystniejszej ceny bazowej osiągniętej w okresie obowiązywania umowy. Opcje kupna ustalają ostrzeżenie przy najniższej cenie aktywów bazowych. Przeciwnie, opcje sprzedaży naprawiają strajk w najwyższej cenie. Opcja zostanie następnie rozliczona na podstawie ceny rynkowej, obliczając zysk lub stratę na podstawie strajku zmiennego.
Opcja stałego strajku rozwiązuje problem wyjścia z rynku - najlepszy czas na wyjście. Strajk pływający rozwiązuje problem wejścia na rynek - najlepszy czas na wejście.
Przykłady opcji podsumowania
W przykładzie numer jeden, jeśli zakładasz, że akcje są wyceniane na 50 USD zarówno na początku, jak i na końcu trzymiesięcznego kontraktu opcyjnego, więc nie ma zmiany, zysku ani straty netto. Ścieżka zapasów będzie taka sama zarówno dla wersji stałej, jak i ruchomej. W pewnym momencie życia opcji najwyższa cena wynosi 60 USD, a najniższa 40 USD.
- W przypadku stałej opcji ostrzeżenia, cena wykonania wynosi 50 USD. Najlepsza cena w całym okresie życia wynosi 60 USD. Po strajku zapasy wynoszą 50 USD. Zysk dla posiadacza połączenia wynosi 60-50 USD = 10 USD.
- W przypadku opcji wstecznego ostrzeżenia, najniższa cena w całym okresie życia wynosi 40 USD. W dniu zapadalności zapasy wynoszą 50 USD, co stanowi cenę wykonania. Zysk posiadacza wynosi 50 - 40 USD = 10 USD.
Zysk jest taki sam, ponieważ zapasy przesuwały się o tę samą kwotę coraz wyżej w trakcie trwania opcji.
W przykładzie drugim załóżmy, że akcje miały taką samą wysokość 60 USD i najniższą 40 USD, ale pod koniec kontraktu zamknęły się kwotą 55 USD, co daje zysk netto w wysokości 5 USD.
- W przypadku opcji retrospektywnego ostrzeżenia najwyższa cena wynosi 60 USD. Cena wykonania wynosi 50 USD i została ustalona przy zakupie. Zysk wynosi 10 USD (60-50 = 10).
- W przypadku opcji zmiennego okresu ostrzeżeń cena wykonania wynosi 55 USD, która jest ustalana na termin zapadalności opcji. Najniższa cena to 40 USD. Zysk w wysokości 15 USD (55 - 40 = 15).
Wreszcie w przykładzie trzecim załóżmy, że zapasy są zamknięte po cenie 45 USD, a strata netto wynosi 5 USD.
- W przypadku opcji retrospektywnego ostrzeżenia najwyższa cena wynosi 60 USD. Mniej ceny wykonania 50 USD, która została ustalona przy zakupie. Daje zysk w wysokości 10 USD (60-50 = 10).
- W przypadku opcji zmiennego okresu ostrzeżeń cena wykonania wynosi 45 USD i jest ustalana w terminie zapadalności. Mniej niższa cena 40 USD, daje zysk w wysokości 5 USD (45–40 = 5).