Pranie pieniędzy
Pranie pieniędzy to proces, w wyniku którego wydaje się, że duże kwoty generowane przez działalność przestępczą, taką jak handel narkotykami lub finansowanie terroryzmu, pochodzą z legalnego źródła. Pieniądze z działalności przestępczej są uważane za brudne, a proces „pra” je, aby wyglądało na czyste. Samo pranie pieniędzy jest przestępstwem.
Kluczowe dania na wynos
- Przestępcy stosują różnorodne techniki prania pieniędzy, aby nielegalnie pozyskane środki wyglądały na czyste.
- Bankowość internetowa i kryptowaluty ułatwiły przestępcom przesyłanie i wypłacanie pieniędzy bez wykrycia.
- Zapobieganie praniu pieniędzy stało się przedsięwzięciem międzynarodowym i obecnie obejmuje cele związane z finansowaniem terroryzmu.
Jak działa pranie pieniędzy
Pranie pieniędzy jest niezbędne dla organizacji przestępczych, które chcą efektywnie wykorzystywać nielegalnie uzyskane pieniądze. Radzenie sobie z dużymi ilościami nielegalnej gotówki jest nieefektywne i niebezpieczne. Przestępcy potrzebują sposobu zdeponowania pieniędzy w legalnych instytucjach finansowych, ale mogą to zrobić tylko wtedy, gdy wydaje się, że pochodzą one z legalnych źródeł.
Banki są zobowiązane do zgłaszania dużych transakcji gotówkowych i innych podejrzanych działań, które mogą być oznakami prania pieniędzy.
Proces prania pieniędzy zazwyczaj obejmuje trzy etapy: umieszczenie, warstwowanie i integrację.
- Plasowanie umieszcza „brudne pieniądze” w legalnym systemie finansowym.
- Nakładanie warstw ukrywa źródło pieniędzy poprzez serię transakcji i sztuczek księgowych.
- Na ostatnim etapie integracji, wyprane obecnie pieniądze są wycofywane z legalnego konta w celu wykorzystania ich do jakichkolwiek celów, które mają na myśli przestępcy.
Istnieje wiele sposobów prania pieniędzy, od prostych po bardzo złożone. Jedną z najczęstszych technik jest korzystanie z legalnej, opartej na gotówce firmy będącej własnością organizacji przestępczej. Na przykład, jeśli organizacja jest właścicielem restauracji, może napompować codzienne wpływy pieniężne, aby przelać nielegalne środki pieniężne przez restaurację i na konto bankowe restauracji. Następnie fundusze mogą zostać wypłacone w razie potrzeby. Tego rodzaju firmy są często nazywane „frontami”.
W innej popularnej formie prania pieniędzy, zwanej smurfingiem (znanej również jako „strukturyzowanie”), przestępca rozbija duże kawałki gotówki na wiele małych depozytów, często rozkładając je na wiele różnych kont, aby uniknąć wykrycia. Pranie pieniędzy można również osiągnąć poprzez wymianę walut, przelewy i „muły” - przemytników gotówki, którzy przekradają duże ilości gotówki ponad granicami i deponują je na zagranicznych rachunkach, gdzie egzekwowanie prania pieniędzy jest mniej surowe.
Inne metody prania pieniędzy obejmują inwestowanie w towary, takie jak klejnoty i złoto, które można łatwo przenosić do innych jurysdykcji, dyskretnie inwestując i sprzedając cenne aktywa, takie jak nieruchomości, hazard, podrabianie; oraz korzystanie z firm-skorup (nieaktywnych firm lub korporacji, które zasadniczo istnieją wyłącznie na papierze).
Elektroniczne pranie pieniędzy
Internet nadał nowy wymiar starej przestępczości. Wzrost liczby instytucji bankowości internetowej, anonimowych usług płatności online i przelewów peer-to-peer (P2P) za pomocą telefonów komórkowych jeszcze bardziej utrudnił wykrywanie nielegalnego transferu pieniędzy. Co więcej, użycie serwerów proxy i oprogramowania anonimizującego sprawia, że trzeci element prania pieniędzy, integracja jest prawie niemożliwy do wykrycia - pieniądze można przesyłać lub wypłacać, pozostawiając niewielki lub żaden ślad adresu IP.
Pieniądze można również prać za pośrednictwem aukcji internetowych i sprzedaży, witryn hazardowych i wirtualnych witryn gier, w których źle zdobyte pieniądze są przekształcane w walutę gier, a następnie z powrotem w prawdziwe, użyteczne i niemożliwe do wyśledzenia „czyste” pieniądze.
Najnowsza granica prania pieniędzy obejmuje kryptowaluty, takie jak Bitcoin. Chociaż nie są całkowicie anonimowi, są coraz częściej wykorzystywane w szantażach, handlu narkotykami i innych działaniach przestępczych ze względu na ich względną anonimowość w porównaniu z bardziej konwencjonalnymi formami waluty.
Przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML) są powolne, aby nadrobić zaległości w tego typu cyberprzestępstwach, ponieważ większość przepisów nadal opiera się na wykrywaniu brudnych pieniędzy, które przechodzą przez tradycyjne instytucje bankowe.
Zapobieganie praniu pieniędzy
Rządy na całym świecie zintensyfikowały wysiłki na rzecz walki z praniem pieniędzy w ostatnich dziesięcioleciach, wprowadzając przepisy wymagające od instytucji finansowych wprowadzenia systemów wykrywania i zgłaszania podejrzanych działań. Kwota zaangażowanych pieniędzy jest znaczna: Według ankiety PwC z 2018 r. Globalne transakcje prania pieniędzy stanowią około 1 biliona USD do 2 bilionów USD rocznie, czyli około 2% do 5% globalnego PKB.
W 1989 r. Grupa Siedmiu (G-7) utworzyła międzynarodowy komitet o nazwie Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF), próbując walczyć z praniem pieniędzy na skalę międzynarodową. Na początku 2000 roku jego zakres działania został rozszerzony na zwalczanie finansowania terroryzmu.
W 1970 r. Stany Zjednoczone przyjęły ustawę o tajemnicy bankowej, zobowiązując instytucje finansowe do zgłaszania niektórych transakcji Departamentowi Skarbu, takich jak transakcje gotówkowe powyżej 10 000 USD lub inne, które uznają za podejrzane, na podstawie raportu o podejrzanych działaniach (SAR). Informacje, które banki przekazują Departamentowi Skarbu, są wykorzystywane przez Sieć Egzekwowania Przestępstw Finansowych (FinCEN), która może dzielić się nimi z krajowymi śledczymi, organami międzynarodowymi lub zagranicznymi jednostkami wywiadu finansowego.
Chociaż przepisy te były pomocne w śledzeniu działalności przestępczej, samo pranie pieniędzy nie było nielegalne w Stanach Zjednoczonych do 1986 r., Wraz z uchwaleniem ustawy o kontroli prania pieniędzy. Wkrótce po atakach terrorystycznych z 11 września amerykańska ustawa Patriot Act rozszerzyła działania w zakresie prania pieniędzy, umożliwiając stosowanie narzędzi śledczych przeznaczonych do zorganizowanej przestępczości i zapobiegania handlowi narkotykami w dochodzeniach terrorystycznych.
Stowarzyszenie Certyfikowanych Specjalistów ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (ACAMS) oferuje profesjonalne oznaczenie zwane Certyfikowanym Specjalistą ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (CAMS). Osoby, które zdobędą certyfikat CAMS, mogą pracować jako menedżerowie ds. Zgodności z prawem maklerskim, urzędnicy ustawy o tajemnicy bankowej, kierownicy jednostek wywiadu finansowego, analitycy nadzoru i analitycy śledczy w sprawie przestępstw finansowych
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.