Definicja środowiska ujemnego oprocentowania
Ujemne otoczenie stóp procentowych występuje, gdy nominalna stopa procentowa z dnia na dzień spada poniżej zera procentowego dla określonej strefy ekonomicznej. Oznacza to, że banki i inne instytucje finansowe musiałyby płacić za przechowywanie nadwyżek rezerw w banku centralnym, a nie uzyskiwać dodatnich dochodów odsetkowych.
Polityka ujemnych stóp procentowych (NIRP) to niekonwencjonalne narzędzie polityki pieniężnej, w którym nominalne docelowe stopy procentowe są ustalane na wartości ujemne, poniżej teoretycznej dolnej granicy zerowej wartości procentowej.
Kluczowe dania na wynos
- Ujemne otoczenie stóp procentowych występuje, gdy oprocentowanie pożyczek bieżących spada poniżej zera procentowego.
- W 2009 i 2010 r. Szwecja, aw 2012 r. Dania zastosowały ujemne stopy procentowe, aby powstrzymać napływ gorących pieniędzy do swoich gospodarek.
- W 2014 r. Europejski Bank Centralny (EBC) ustanowił ujemną stopę procentową, która miała zastosowanie wyłącznie do depozytów bankowych mających na celu zapobieżenie popadnięciu strefy euro w spiralę deflacyjną.
- W warunkach ujemnego oprocentowania instytucje finansowe muszą płacić odsetki w celu zdeponowania środków i mogą faktycznie otrzymywać odsetki od pożyczonych pieniędzy.
Podstawy środowiska ujemnego oprocentowania
Impulsem do powstania ujemnej stopy procentowej jest stymulowanie wzrostu gospodarczego poprzez zachęcanie banków do pożyczania lub inwestowania nadwyżek rezerw, zamiast doświadczania gwarantowanej straty. Teoria głosi, że przy stopach procentowych poniżej zera banki, przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe będą stymulować gospodarkę, wydając pieniądze zamiast je oszczędzać. Uważa się, że negatywne otoczenie stóp procentowych zachęca banki do udzielania większych pożyczek, gospodarstw domowych do zakupu większej liczby produktów, a firmy do inwestowania dodatkowej gotówki zamiast jej deponowania w banku.
Ponieważ przenoszenie i przechowywanie dużych kwot gotówki jest logistycznie trudne i kosztowne, niektóre banki nadal są w porządku z płaceniem ujemnych odsetek od swoich depozytów. Jeśli jednak stopa procentowa zostanie ustawiona wystarczająco ujemnie, zacznie przekraczać koszty przechowywania. Środowiska o ujemnym oprocentowaniu mają na celu karanie banków za zatrzymywanie środków pieniężnych zamiast udzielania pożyczek. Powinny one, przynajmniej teoretycznie, sprawić, że zaciąganie pożyczek przez firmy i gospodarstwa domowe będzie tańsze, zachęcanie do zaciągania większych pożyczek i wpompowywanie większej ilości gotówki do gospodarki.
Ryzyko związane z otoczeniem ujemnej stopy procentowej
Istnieje pewne ryzyko związane z otoczeniem ujemnej stopy procentowej. Jeżeli banki karą gospodarstwa domowe za oszczędzanie, niekoniecznie może to zachęcić konsumentów detalicznych do wydawania większej ilości gotówki. Zamiast tego mogą gromadzić gotówkę w domu. Ustanowienie otoczenia o ujemnej stopie procentowej może nawet zainspirować bieg gotówki, co skłoni gospodarstwa domowe do wyciągnięcia gotówki z banku, aby uniknąć płacenia ujemnych stóp procentowych za oszczędności.
Banki, które chcą uniknąć przepływów gotówki, mogą powstrzymać się od stosowania ujemnej stopy procentowej do stosunkowo niewielkich depozytów oszczędzających w gospodarstwach domowych. Zamiast tego stosują ujemne stopy procentowe do dużych sald funduszy emerytalnych, firm inwestycyjnych i innych klientów korporacyjnych. Zachęca to firmy oszczędzające do inwestowania w obligacje i inne instrumenty, które oferują lepsze zwroty, chroniąc jednocześnie bank i gospodarkę przed negatywnymi skutkami przepływów pieniężnych.
Przykłady środowisk ujemnego oprocentowania
Rząd Szwajcarii na początku lat 70. wprowadził de facto system ujemnych stóp procentowych, aby przeciwdziałać aprecjacji waluty z powodu ucieczki inwestorów przed inflacją w innych częściach świata.
Ostatnie przykłady środowisk ujemnych stóp procentowych obejmują Europejski Bank Centralny (EBC), który obniżył stopy procentowe poniżej zera w 2014 r. Półtora roku później, w 2016 r., Bank Japonii również przyjął ujemne stopy procentowe. Banki centralne Szwecji, Danii i Szwajcarii również przeszły na ujemne stopy procentowe w latach 2009–2012. Kraje te stosowały ujemne stopy procentowe, aby powstrzymać przepływy gorących pieniędzy do swoich gospodarek, aby utrzymać kontrolę nad kursami walut, gdy do tych gospodarek napływał kapitał zagraniczny.
Banki centralne stworzyły w tych krajach środowiska o ujemnych stopach procentowych, aby powstrzymać deflację, która, jak się obawiają, może szybko wymknąć się spod kontroli, dewaluując waluty i hamując postęp gospodarczy poczyniony od czasów Wielkiej Recesji. Jednak ujemne stopy procentowe są jak dotąd niewielkie.
Banki centralne wahały się obniżyć ujemne stopy procentowe zbyt daleko poniżej zera, ponieważ praktyka tworzenia środowisk o ujemnych stopach procentowych rozpoczęła się dopiero niedawno, a EBC był pierwszą poważną instytucją finansową, która stworzyła takie otoczenie. EBC nalicza bankom 0, 4 proc. Odsetek za utrzymywanie gotówki przez noc. Bank Japonii pobiera 0, 10 procent odsetek za przechowywanie gotówki przez noc, a szwajcarski bank centralny pobiera 0, 75 procent odsetek za gotówkę.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.