Ustalone kursy walut: zalety i wady

W czerwcu 2010 r. Rząd Chin postanowił zakończyć 23-miesięczny kurs swojej waluty wobec dolara amerykańskiego. Ogłoszenie, które nastąpiło po miesiącach komentarzy i krytyki ze strony polityków Stanów Zjednoczonych, zostało pochwalone przez światowych liderów gospodarczych. Ale co skłoniło długo oczekiwany ruch? (Aby zapoznać się z tłem, zobacz „Dlaczego chińskie tangi walutowe z USD”).

Boom gospodarczy Chin w ostatnim dziesięcioleciu przekształcił swój kraj i świat. Kiedyś znane z rządów komunistycznych i polityki izolacjonistycznej, Chiny zmieniły bieg i stały się globalną potęgą gospodarczą. To tempo wzrostu wymagało zmiany polityki pieniężnej w celu skutecznego zarządzania niektórymi aspektami gospodarki - w szczególności handlu eksportowego i inflacji cen konsumpcyjnych. Ale żaden ze stóp wzrostu kraju nie mógłby zostać ustalony bez ustalonego lub ustalonego kursu wymiany dolara amerykańskiego.

I nie tylko Chiny wykorzystały tę strategię. Duże i małe gospodarki faworyzują ten rodzaj kursu walutowego z kilku powodów. Rzućmy okiem na niektóre jego zalety i wady.

Plusy i minusy ustalonego kursu wymiany

TUTORIAL: Handel walutami

Zalety stałej / ustalonej stawki

Kraje preferują system stałego kursu walutowego do celów eksportu i handlu. Kontrolując swoją walutę krajową, kraj może - i najczęściej utrzyma - niski kurs walutowy. Pomaga to wspierać konkurencyjność towarów sprzedawanych za granicą. Załóżmy na przykład kurs wymiany euro (EUR) / dong wietnamski (VND). Biorąc pod uwagę, że euro jest znacznie silniejsze niż wietnamska waluta, koszulka może kosztować firmę pięć razy więcej w produkcji w kraju Unii Europejskiej w porównaniu z Wietnamem.

Ale prawdziwą przewagę widać w stosunkach handlowych między krajami o niskich kosztach produkcji (jak Tajlandia i Wietnam) a gospodarkami o silniejszych walutach porównawczych (Stany Zjednoczone i Unia Europejska). Kiedy chińscy i wietnamscy producenci tłumaczą swoje zarobki z powrotem na swoje kraje, zyski osiągane są dzięki kursowi wymiany. Tak więc utrzymanie niskiego kursu walutowego zapewnia konkurencyjność produktu krajowego za granicą i rentowność w kraju. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Wymiana walut: zmienna zmienna a stała”).

Rakieta do ochrony waluty

Stała dynamika kursu walutowego nie tylko zwiększa perspektywy zarobków firmy, ale także wspiera rosnący standard życia i ogólny wzrost gospodarczy. Ale to nie wszystko. Rządy, które opowiedziały się po stronie stałego lub sztywnego kursu walutowego, chcą chronić swoje gospodarki krajowe. Wiadomo, że wahania kursów walut negatywnie wpływają na gospodarkę i jej perspektywy wzrostu. Ponadto, chroniąc walutę krajową przed niestabilnymi wahaniami, rządy mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia kryzysu walutowego.

Po kilku latach z półpłynną walutą Chiny podczas globalnego kryzysu finansowego w 2008 roku postanowiły powrócić do systemu stałego kursu walutowego. Ta decyzja pomogła chińskiej gospodarce wyjść dwa lata później stosunkowo bez szwanku. Tymczasem inne globalne gospodarki uprzemysłowione, które nie miały takiej polityki, uległy obniżeniu przed odbiciem.

Wady stałej / ustalonej stawki

Czy jest jakaś wada stałej waluty? Tak. Za wdrażanie polityki walutowej w swoich krajach płacą rządy.

Wspólnym elementem wszystkich stałych lub ustalonych reżimów walutowych jest potrzeba utrzymania stałego kursu walutowego. Wymaga to dużych rezerw, ponieważ rząd kraju lub bank centralny stale kupuje lub sprzedaje walutę krajową. Chiny są doskonałym przykładem. Przed uchyleniem programu stałej stopy procentowej w 2010 r. Chińskie rezerwy walutowe znacznie rosły każdego roku, aby utrzymać kurs dolara amerykańskiego. Tempo wzrostu rezerw było tak szybkie, że Chiny zajęły zaledwie kilka lat, aby przyćmić japońskie rezerwy walutowe. W styczniu 2011 roku ogłoszono, że Pekin posiadał 2, 8 biliona dolarów rezerw - ponad dwukrotnie więcej niż w tym czasie w Japonii. (Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z sekcją „W jaki sposób banki centralne nabywają rezerwy walutowe i ile są potrzebne do ich utrzymania?)

Problem z ogromnymi rezerwami walutowymi polega na tym, że ogromna ilość funduszy lub kapitału, który jest tworzony, może powodować niepożądane skutki gospodarcze - mianowicie wyższą inflację. Im więcej rezerw walutowych, tym większa podaż pieniężna, co powoduje wzrost cen. Rosnące ceny mogą spowodować spustoszenie w krajach, które chcą utrzymać stabilność. W grudniu 2010 r. Inflacja cen konsumpcyjnych w Chinach wzrosła do około 5%. (Dowiedz się więcej o inflacji w naszym samouczku o inflacji).

Tajskie doświadczenie

Tego rodzaju elementy ekonomiczne doprowadziły do ​​niepowodzenia wielu reżimów stałego kursu walutowego. Chociaż gospodarki te są w stanie obronić się przed niekorzystnymi sytuacjami globalnymi, są one narażone na ryzyko w kraju. Wiele razy niezdecydowanie o dostosowaniu kołka do waluty gospodarki może być połączone z niemożnością obrony bazowego stałego kursu.

Tajski baht był jedną z takich walut.

Baht był kiedyś powiązany z dolarem amerykańskim. Niegdyś uważany za cenną inwestycję walutową, tajlandzki baht został zaatakowany w wyniku niekorzystnych wydarzeń na rynku kapitałowym w latach 1996-1997. Waluta straciła na wartości, a baht gwałtownie spadł, ponieważ rząd nie chciał i nie był w stanie obronić bahtu przy użyciu ograniczonych rezerw.

W lipcu 1997 r. Rząd Tajlandii został zmuszony do zmiany waluty przed zaakceptowaniem ratowania Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Mimo to między lipcem 1997 r. A październikiem 1997 r. Baht spadł nawet o 40%. (Aby uzyskać więcej informacji o atakowanych walutach, zobacz „Największe transakcje walutowe, jakie kiedykolwiek dokonano”).

Dolna linia

Biorąc pod uwagę zarówno zalety, jak i wady reżimu stałego kursu, można zrozumieć, dlaczego zarówno duże, jak i mniejsze gospodarki faworyzują taki wybór polityki. Ustalając swoją walutę, kraj może uzyskać porównywalne korzyści handlowe, chroniąc jednocześnie swoje własne interesy gospodarcze. Te zalety mają jednak swoją cenę. Ostatecznie jednak kołek walutowy jest środkiem polityki, z którego może skorzystać każdy naród i zawsze pozostanie opłacalną opcją.