A Primer On Offshore Drilling

Wiercenie na morzu jest prostą koncepcją, ale bardzo trudnym biznesem. Ponieważ większość łatwo dostępnych lądowych rezerw ropy i gazu jest już w fazie rozwoju, firmy energetyczne coraz częściej szukają na morzu, aby uzupełnić swoje rezerwy i zaspokoić swoje potrzeby produkcyjne. Chociaż pod dnem morskim czeka dużo ropy i gazu, dostęp do niego nie jest tak łatwy. Praca pod wodą przypomina trochę pracę w kosmosie - jest wroga człowiekowi i maszynie i wymaga specjalistycznego sprzętu i know-how.

Przemysł wiertniczy na morzu jest przedsiębiorstwem wartym wiele miliardów dolarów rocznie. Podczas gdy wiodący gracze, tacy jak Transocean (NYSE: RIG), Diamond Offshore (NYSE: DO), Ensco (NYSE: ESV) i Noble (NYSE: NE) reprezentują znaczny procent działających platform, na świecie jest kilkadziesiąt mniejszych graczy a kapitalizacja rynkowa spółek giełdowych w tym sektorze przekracza 50 miliardów dolarów. (Przed przejściem do tego sektora dowiedz się, w jaki sposób te firmy zarabiają pieniądze w ramach przemysłu naftowego i gazowniczego .)

NA ZDJĘCIACH: 10 najlepszych zielonych gałęzi przemysłu

Historia biznesu
Minęło ponad 30 lat, zanim ludzie zaczęli szukać ropy gdzie indziej niż pod suchym lądem. Pierwsze zanurzone studnie wiercono w zbiorniku (Grand Lake, St. Mary's) w Ohio w 1890 roku, a pierwsze studnie ze słoną wodą wiercono wkrótce potem w Summerland Field w Kalifornii. Pierwsze platformy wiertnicze były zasadniczo zmodyfikowanymi platformami lądowymi i dopiero w 1947 r. Pierwsza studnia została całkowicie wywiercona poza zasięgiem wzroku (w Zatoce Meksykańskiej). Od tego czasu wprowadzano ciągłe innowacje w tej branży, a branża znacznie się rozwinęła. Obecnie niewiele jest obszarów technologicznie niedostępnych do eksploracji, a eksploatacja zasobów energetycznych na morzu jest głównym czynnikiem globalnej gospodarki energetycznej.

Kluczowe terminy
Jak każdy sektor, istnieje kilka kluczowych terminów, które inwestorzy powinni znać. Najważniejsza terminologia obejmuje rodzaj platform używanych przez firmę, ponieważ różne platformy mają różny potencjał zarobkowy i cechy popytu.

• Jackup
  Kopie zapasowe są najczęstszym rodzajem wiertniczej platformy wiertniczej i są najbardziej niestabilne pod względem stawek i popytu. Jackups ma sekcję barki, która unosi się na wodzie (i utrzymuje sprzęt wiertniczy) i wiele nóg (zwykle trzy, ale czasem więcej), które sięgają do dna morskiego. Chlebowce są zwykle holowane do miejsca docelowego wiercenia, a po przybyciu nogi są podciągane na dno morskie.
  Po zamontowaniu platformy te są zwykle stabilne i stabilne, a platforma wiertnicza znajduje się znacznie powyżej fal. Ponieważ fizycznie dotykają dna dna morskiego, na ogół można je stosować tylko w stosunkowo płytkiej wodzie - do około 400 stóp wody. Większość żakietów wierci się w otworach platformy, ale niektóre (zwane „wspornikowymi”) wiercą ponad barką. (Przejdź do sprawozdań finansowych, aby skorzystać z odpowiednich firm i pozwolić na przepływ zwrotów; sprawdź Unearth Zyski w eksploracji i wydobyciu ropy naftowej ).
  
• Półzanurzalny
  Półpodstawy są nieco inne niż żakiety. Półzanurzalne pływają na zanurzonych pontonach i mają pokład operacyjny, który znajduje się znacznie nad powierzchnią. Pod powierzchnią znajdują się kotwice i pępowiny, które zasadniczo wiążą platformę w miejscu, chociaż niektóre mają zasilane systemy, które mogą pomóc utrzymać platformę na celu. Wraz z kolejnymi generacjami pojemność tych platform wzrosła, a najnowocześniejsza generacja półzanurzaczy może pracować nawet na 10000 stóp wody. Podczas gdy jackupsy mogą osiągać wysokie stawki dzienne w określonych okolicznościach, stawki półzanurzalne są zwykle trzy do pięciu razy wyższe.
  
• Okręty wiertnicze
  Podobnie jak półzanurzacze, statki wiertnicze mogą działać w różnych okolicznościach i często są używane w miejscach o bardzo głębokiej wodzie. Podobnie jak półzanurzacze, statki wiertnicze mają zwykle limit operacyjny 10 000 stóp - ograniczenie, które ma więcej wspólnego z przedłużeniem operacji wiercenia na tak dużej ilości wody, a nie z ograniczeniami samego statku.
  Statki wiertnicze w zasadzie wyglądają (i działają) jak bardzo duże łodzie, a wiercenie odbywa się przez otwór w kadłubie (zwany kałużą księżyca). Statki te są całkowicie niezależne i samozasilające. Statki wiertnicze, choć nie są tak stabilnymi półzanurzami, są mobilne i mogą przenosić wiele sprzętu - co czyni je dobrą opcją do wiercenia studni poszukiwawczych. Podobnie jak w przypadku półsubstrybutów, stawki dzienne za wiercenie statków są często nieco wyższe niż stawki za odrzuty.

Ważne dane
W przypadku ryzyka nadmiernego uproszczenia przychody z morskich odwiertów są funkcją stawek dziennych i wskaźnika wykorzystania, przy czym stawki dzienne reprezentują cenę, a wykorzystanie reprezentuje wolumen. Stawka dzienna to suma pieniędzy, które firma otrzymuje za dzień wiercenia. Jak każda cena, stawka dzienna jest funkcją zarówno zapotrzebowania na usługę, jak i kosztu jej świadczenia - stawki zwykle rosną szybko, gdy popyt gwałtownie rośnie, a wyposażenie specjalne (używane w trudnych lub trudnych warunkach) zawsze ma pierwszeństwo. (Sposób, w jaki firma rozlicza swoje wydatki, wpływa na sposób raportowania jej dochodu netto i przepływów pieniężnych; przeczytaj Księgowość dla różnic w rachunkowości ropy i gazu ).

Wykorzystanie odnosi się do procentu floty firmy, która była aktywnie zaangażowana i zarabiała pieniądze w danym okresie. Wykorzystanie jest funkcją zarówno podaży (ile platform jest dostępnych w branży), jak i popytu (ilu firm energetycznych potrzebuje lub chce) i zmienia się cyklicznie. Wiertarki offshore zwykle podejmują decyzje o cenach, ale firmy nierzadko usuwają platformy z eksploatacji (szczególnie starsze platformy, których eksploatacja jest droższa), gdy ceny spadną.

Inwestorzy powinni również zdawać sobie sprawę z filozofii firmy wobec kontraktów i kursów spot. Podczas gdy niektóre firmy wolą realizować kontrakty dla wszystkich swoich platform (a czasami kontrakty te trwają kilka lat), inne są skłonne zaryzykować i zaakceptować jakąkolwiek aktualną stopę procentową (kurs spot). Ta decyzja ma wiele wspólnego z tolerancją na ryzyko zespołu zarządzającego i jego zdolnością do dokładnego prognozowania przyszłych stóp procentowych. Firmy, które akceptują wycenę spot podczas cyklicznych wzrostów, mogą zarobić na rywalach działających na podstawie kontraktów, ale odwrotnie jest również w okresach spadającego popytu. (Te opcje stanowią jeden z najważniejszych towarów politycznych; patrz: Tankowanie kontraktów futures na rynku energii ).

Wiek floty jest miernikiem, który wydaje się oczywisty, ale w rzeczywistości jest nieco bardziej skomplikowany. Z oczywistych względów jest to miara średniego wieku floty firmy. To, jaki wiek floty może powiedzieć inwestorowi, jest nieco bardziej skomplikowane. Starsze urządzenia są zwykle mniej wydajne i mogą wymagać wyższego poziomu bieżącej konserwacji. Zwykle mniej mocny zestaw oznacza, że ​​wiercenie studni zajmuje więcej czasu, więc klienci zazwyczaj nie zapłacą tyle za starszy zestaw - przynajmniej wtedy, gdy jest wystarczająco dużo platform, na które klienci mogą sobie pozwolić na wybranienie.

Z drugiej strony starsze floty doświadczyły już ciężaru ich amortyzacji i mogą być tańsze w operacjach księgowych. Podobnie firma, która decyduje się na wykorzystanie starszej floty, generalnie oszczędza pieniądze na nakładach inwestycyjnych, co może oznaczać wyższe dywidendy dla akcjonariuszy lub bardziej przejrzysty bilans. Z grubsza ogólna zasada, że ​​młodsza flota jest bardziej pożądana na początku cyklu i na początku cyklu wiercenia, ale starsze floty są bardziej pożądane, gdy aktywność wiertnicza słabnie lub osiąga cykliczne minimum.

Ryzyko
Największe ryzyko w branży wiertniczej na morzu wynika z faktu, że jest to zarówno branża usługowa, uzależniona od klientów i ich budżetów, jak i bardzo wrażliwa na ceny towarów. Jeśli główni producenci ropy i gazu przewidują niższe ceny energii, ograniczają swoje budżety na wiercenia. Aby złagodzić niektóre kaprysy biznesu, niektóre firmy wiertnicze realizują wieloletnie kontrakty na swoje usługi. Takie umowy stanowią kompromis dla wiertników - daje im gwarancję prowadzenia działalności, ale kosztem zamknięcia stawki, która może lub nie być konkurencyjna po latach. (Nie jesteś pewien, dokąd zmierzają ceny ropy? Teoria ta daje pewien wgląd; patrz: Ropa naftowa jako zasób: teoria Hotellinga dotycząca ceny ).

Nadwyżka zdolności produkcyjnych jest również powszechnym ryzykiem w branży. Kiedy stawki dzienne przenoszą się na najwyższy poziom tego zakresu, firmy aktywują ułożone platformy i zlecają nową budowę. Historycznie, nadwyżka zdolności produkcyjnych była większym problemem na rynku kopii zapasowych, gdzie koszty budowy i czasy realizacji są krótsze i gdzie bardziej praktyczne jest stosowanie zestawów do układania na zimno (tj. Utrzymywanie ich na biegu jałowym w oczekiwaniu na przyszły popyt).

Przepisy rządowe stanowią ewoluujące ryzyko dla branży. Od czasu wycieku ropy BP Macondo w 2010 r. Rząd USA zapewnił prawo do wydawania moratorium na wiercenia na obszarach przybrzeżnych. Takie moratoria zasadniczo kończą wszelką działalność na obszarze objętym ochroną i zastępują wcześniejsze umowy. Rządy na całym świecie mają różne poziomy nadzoru i zasad regulacyjnych. W niektórych obszarach (szczególnie w krajach rozwijających się) wymagania są minimalne, ale zawsze istnieje ryzyko większej regulacji i droższych wymagań operacyjnych.

Klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka są kolejnym wyraźnym zagrożeniem dla branży. Huragany mogą uszkodzić lub zniszczyć sprzęt, a operatorzy prawie zawsze odkładają prace wiertnicze, gdy spodziewana jest burza. Katastrofy spowodowane przez człowieka mogą obejmować znacznie więcej gruntów - od drobnych pożarów na platformie po poważne wypadki, które skutkują utratą platformy. Chociaż poważne szkody spowodowane przez katastrofy były stosunkowo rzadkie, stanowią jednak ryzyko.

Wycena
Częściowo z uwagi na cykliczny charakter działalności wycena morskich spółek wiertniczych jest trudniejsza niż wycena typowej spółki przemysłowej. Kiedy tradycyjne wskaźniki, takie jak cena / zysk, wyglądają na niskie, jest to często znak szczytowych zarobków i czas na uniknięcie zapasów.

Modelowanie przepływów pieniężnych powinno działać, ale problemem we wszystkich modelach jest to, że im bardziej wydłużają się, tym bardziej są niedokładne. Wytrawny inwestor może być w stanie dokładnie przewidzieć warunki rynkowe i wynikający z tego budżet rentowności i wydatków kapitałowych firmy, ale jest to dość trudne. Alternatywnie inwestorzy mogą próbować budować modele „średniego cyklu”, które próbują prognozować średni poziom rentowności i przepływów pieniężnych w całym cyklu, ale one również są trudne.

Na lepsze lub gorsze, najczęściej stosowanym miernikiem do wyceny tych akcji jest stosunek przyszłej wartości przedsiębiorstwa (EV) do zysków przed odsetkami, podatkami, amortyzacją i amortyzacją (EBITDA). Ogólnie rzecz biorąc, sektor ten handluje w przedziale 7, 0-8, 0-krotności EV / EBITDA.

Przydatne mogą być również metody wyceny, które próbują oszacować wartości aktywów bazowych. Cena do wartości księgowej jest prostą i znaną formułą. Zapasy w tym sektorze zwykle handlują w przedziale od 2, 0 do 5, 0-krotności ceny / księgi - więc gdy stosunki są w „dwójkach”, może to być sygnał kupna, podczas gdy stosunki w „czwórkach” sugerują, że sektor jest bliżej szczyt.

Dla porównania, koszt wymiany aktywów próbuje oszacować, ile kosztowałoby zastąpienie obecnej floty firmy. Niestety nie jest to bardzo przystępna miara dla indywidualnego inwestora - nie jest łatwo znaleźć aktualne oferty na nowe platformy wiertnicze i potrzeba dużej wiedzy, aby odpowiednio zdyskontować wiek i możliwości floty.

Podejścia te niekoniecznie są również przydatne w izolacji - firma może wydawać się tania, ponieważ jej wartość EV / wymiana wydaje się niska, ale po dalszym dochodzeniu inwestor zauważa, że ​​firmie nigdy nie udało się osiągnąć marży na równi z innymi w branży. W związku z tym inwestorzy, którzy starają się stosować wskaźniki wyceny oparte na aktywach, muszą umieścić je w kontekście porównania rentowności firmy z innymi. (Ten prosty środek może pomóc inwestorom w określeniu, czy akcje są dobrą ofertą; sprawdź Inwestowanie w wartość przy użyciu wielokrotności przedsiębiorstwa ).

Wniosek
Przemysł wiertniczy na morzu jest dynamiczny i zawsze znajduje nowe rozwiązania problemów, które kiedyś były trudne do rozwiązania. Łącząc trwający na całym świecie apetyt na ropę, rzeczywistość, że najważniejsze odkrycia najprawdopodobniej leżą na morzu, oraz poprawiające się możliwości technologiczne wiertników, jest to sektor, który prawdopodobnie będzie nadal przyciągał uwagę Wall Street.

Jest to trudny i cykliczny sektor i nie jest odpowiednim miejscem dla początkujących inwestorów do dokonywania pierwszych zakupów akcji. Jednak dla bardziej doświadczonych i tolerancyjnych dla inwestorów inwestorów ten przegląd jest dobrym miejscem do rozpoczęcia i szybkim gruntowaniem podstawowych elementów branży. Uzbrojeni w tę wiedzę, zacznij kopać dane finansowe poszczególnych firm w branży i sprawdź, czy czekają na Ciebie atrakcyjne perspektywy inwestycyjne.