Retrocesja

Co to jest retrocesja?

Retrocesja dotyczy opłat dodatkowych, zwiastunów lub opłat za wyszukiwanie, które zarządzający aktywami płacą doradcom lub dystrybutorom. Płatności te są często dokonywane dyskretnie i nie są ujawniane klientom, chociaż wykorzystują środki klientów do uiszczenia opłat. Prowizja za retrocesję jest mocno krytykowaną umową dotyczącą podziału opłat w branży finansowej, ponieważ pieniądze przepływają z powrotem do marketerów za ich wysiłki w celu zwiększenia zainteresowania danym produktem. W związku z tym rodzi się pytanie o bezstronność i faworyzowanie ze strony doradcy. Wydaje się, że system zachęca doradców do promowania funduszy lub produktów, ponieważ otrzymają za to opłatę, a nie dlatego, że fundusze są najlepszą opcją dla klienta.

Wyjaśnienie dotyczące retrocesji

Opłaty za retrocesję to prowizje wypłacane zarządcy majątku lub innym nowym pieniądzom pozyskanym przez osobę trzecią. Na przykład banki często płacą opłaty retrocesyjne menedżerom majątkowym, którzy z nimi współpracują. Bank będzie zachęcać i wynagradzać menedżerów za wprowadzanie biznesu do banku. Banki mogą również otrzymywać opłaty retrocesyjne od stron trzecich, takich jak fundusze inwestycyjne, za dystrybucję lub promocję określonych produktów finansowych.

Niektórzy uważają opłaty retrocesyjne za wątpliwy model wynagrodzeń, ponieważ mogą wpłynąć na decyzję banku lub zarządcy majątku o rekomendowaniu produktów, które mogą nie leżeć w najlepszym interesie ich klientów. Ta sugestia dotycząca produktu inwestycyjnego, w przypadku którego doradca otrzymuje retrocesję, wydaje się z natury problematyczna. Sugerowany produkt jest jednak zwykle odpowiedni dla klienta, ponieważ są to głównie produkty inwestycyjne wysokiej jakości, zazwyczaj fundusze wspólnego inwestowania. Pozostaje jednak kwestia motywacji i agendy, kiedy dostępne są dwa mniej więcej równe produkty, jeden z dołączoną rekompensatą, a drugi bez, niektórzy doradcy mogą znaleźć się pod niewłaściwym wpływem.

Rodzaje retrocesji

Opłaty za retrocesję zazwyczaj odnoszą się do powtarzających się rekompensat, a nie do jednorazowej umowy. Jednorazowa płatność na ogół nazywana jest opłatą za znalezienie, opłatą za polecenie lub prowizją za przejęcie.

Istnieją trzy rodzaje opłat retrocesyjnych:

1. Opłaty za retrocesję w banku powierniczym, jeżeli: zarządca majątku otrzymuje rekompensatę za pozyskanie nowego klienta, który przenosi fundusze inwestycyjne tego klienta do instytucji powierniczej. Przy częstych zmianach w stowarzyszeniu dostawców usług zarządca majątku może generować opłaty retrocesyjne, które przynoszą im korzyści finansowe, ale niekoniecznie przynoszą korzyści ich klientowi.
2. Opłaty za retrocesję handlową stanowią rekompensatę za różne transakcje handlowe, takie jak kupno i sprzedaż papierów wartościowych. Im większa sprzedaż, tym wyższe opłaty retrocesyjne. Ponieważ większość transakcji obejmuje opłatę maklerską za transakcję, którą klient musi zapłacić, może to przynieść korzyść zarządzającemu pieniędzmi.
3. Opłaty za retrocesję zakupu produktu finansowego są częścią powtarzającego się wskaźnika kosztów całkowitych (TER), który klienci muszą płacić i są typowe dla funduszy inwestycyjnych. Te powtarzające się kwoty przepływają z powrotem do nabywcy klienta. Ponieważ stosunek kosztów całkowitych jest naliczany klientowi co roku, nabywca otrzymuje opłaty retrocesyjne co roku jako powtarzające się prowizje.

Kluczowe dania na wynos

• Opłaty za retrocesję są efektem ubocznym dla zarządzających majątkiem lub innych podmiotów przejmujących pieniądze, które są dostarczane przez osoby trzecie.
• Prowizja za retrocesję jest kontrowersyjna w świecie finansowym, ponieważ pieniądze wracają do marketerów za promowanie określonych produktów.
• Opłaty za retrocesję zazwyczaj się powtarzają, a jednorazowe kopnięcia zwykle nazywane są opłatą za znalezienie, opłatą za polecenie lub prowizją za przejęcie.
• Rodzaje opłat retrocesyjnych obejmują bankowość powierniczą, handel i zakup produktów finansowych.

Przykład świata rzeczywistego

W 2015 r. JP Morgan rozstrzygnął sprawę z SEC za 267 mln USD. SEC stwierdziła, że ​​JP Morgan wybrał zewnętrzne fundusze hedgingowe w oparciu o gotowość zarządzających funduszami hedgingowymi do zapewnienia 1% opłat na rzecz jednostki zależnej banku. W takich przypadkach bank nie poinformował klientów, które zasugerował, i wolał fundusze wspólnego inwestowania chętne do dzielenia się tantiemami, a zamiast tego sugerował brak szczególnej stronniczości. Według Forbesa porozumienie JP Morgan stanowiło pierwsze przedstawienie inwestorom amerykańskim terminu retrocesja.

Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.

Terminy pokrewne

Zarządzanie inwestycjami Zarządzanie inwestycjami odnosi się do obsługi aktywów finansowych i innych inwestycji przez profesjonalistów dla klientów, zazwyczaj poprzez opracowywanie strategii i wykonywanie transakcji w ramach portfela. więcej Sprzedaż krzyżowa: co każdy powinien wiedzieć Sprzedaż krzyżowa polega na sprzedaży powiązanych lub uzupełniających się produktów istniejącemu klientowi. Sprzedaż krzyżowa jest jedną z najskuteczniejszych metod marketingu. więcej Dlaczego aktywa zarządzane - AUM ma znaczenie Zarządzane aktywa (AUM) to całkowita wartość rynkowa inwestycji, które osoba (zarządzający portfelem) lub podmiot (firma inwestycyjna, instytucja finansowa) obsługuje w imieniu inwestorów. więcej Interpozycja Definicja Interpozycja odnosi się do nielegalnej praktyki wykorzystywania niepotrzebnej strony trzeciej między klientem a najlepszą dostępną ceną rynkową. więcej Spojrzenie od wewnątrz na struktury opłat Struktura opłat opisuje, w jaki sposób jednostka ma otrzymać rekompensatę za poziom usług. W zarządzaniu zasobami często są one płaskie lub zależą od wydajności. więcej Aktywa pod administracją (AUA) Aktywa pod administracją (AUA) to miara sumy aktywów, dla których instytucja finansowa świadczy usługi administracyjne. więcej linków partnerskich