Niezabezpieczone a zabezpieczone długi: jaka jest różnica?

Pożyczki i inne metody finansowania dostępne dla konsumentów należą do dwóch głównych kategorii: dług zabezpieczony i niezabezpieczony. Podstawową różnicą między nimi jest obecność lub brak zabezpieczenia - to znaczy zabezpieczenie długu lub coś, co należy uznać za zabezpieczenie przed niespłaceniem.

Niezabezpieczony dług

Niezabezpieczony dług nie ma zabezpieczenia: nie wymaga zabezpieczenia, jak sama nazwa wskazuje. Jeżeli pożyczkobiorca nie wywiązuje się z tego rodzaju długu, pożyczkodawca musi wszcząć postępowanie sądowe w celu odzyskania należnego długu.

Pożyczkodawcy emitują środki w formie niezabezpieczonej pożyczki wyłącznie na podstawie wiarygodności kredytowej pożyczkobiorcy i obiecują spłatę. Dlatego banki zazwyczaj pobierają wyższe oprocentowanie od tak zwanych pożyczek podpisowych. Ponadto wymogi w zakresie oceny zdolności kredytowej i zadłużenia do dochodu są zwykle bardziej rygorystyczne w przypadku tego rodzaju pożyczek i są udostępniane tylko najbardziej wiarygodnym kredytobiorcom.

Poza pożyczkami z banku, przykłady niezabezpieczonych długów obejmują rachunki medyczne, niektóre umowy ratalne, takie jak członkostwo w siłowni lub klubie opalania, oraz zaległe salda na kartach kredytowych. Kiedy nabywasz kawałek plastiku, wystawca karty kredytowej zasadniczo wydaje ci linię kredytową bez żadnych wymagań dotyczących zabezpieczeń. Ale nalicza wysokie stopy procentowe, aby uzasadnić ryzyko.

Ponieważ inwestycja oparta jest wyłącznie na wiarygodności i wiarygodności emitenta, niezabezpieczony instrument dłużny, taki jak obligacja, wiąże się z wyższym ryzykiem niż jego kontrahent zabezpieczony aktywami. Ponieważ ryzyko dla pożyczkodawcy jest zwiększone w stosunku do ryzyka zabezpieczonego długu, stopy procentowe niezabezpieczonego długu są zwykle odpowiednio wyższe.

Jednak oprocentowanie różnych instrumentów dłużnych jest w dużej mierze zależne od wiarygodności emitenta. Niezabezpieczona pożyczka dla osoby fizycznej może być obciążona astronomicznymi stopami procentowymi z powodu wysokiego ryzyka niewykonania zobowiązania, podczas gdy bony skarbowe emitowane przez rząd (inny powszechny rodzaj niezabezpieczonego instrumentu dłużnego) mają znacznie niższe stopy procentowe. Pomimo faktu, że inwestorzy nie mają żadnych roszczeń do aktywów rządowych, rząd jest uprawniony do bicia dodatkowych dolarów lub podnoszenia podatków w celu spłaty swoich zobowiązań, dzięki czemu tego rodzaju instrument dłużny jest praktycznie wolny od ryzyka.

Niezabezpieczony instrument dłużny, taki jak obligacja, wiąże się z wyższym poziomem ryzyka niż jego odpowiednik zabezpieczony aktywami.

Zabezpieczony dług

Zabezpieczone długi to takie, w których pożyczkobiorca wraz z obietnicą spłaty przedstawia pewne aktywa jako poręczenie pożyczki. Zabezpieczony instrument dłużny oznacza po prostu, że w przypadku niewykonania zobowiązania pożyczkodawca może wykorzystać ten składnik aktywów do spłaty środków, które zaciągnął pożyczkobiorcę.

Powszechnym rodzajem zabezpieczonego długu są hipoteki i kredyty samochodowe, w których finansowana pozycja staje się zabezpieczeniem finansowania. W przypadku pożyczki na samochód, jeżeli pożyczkobiorca nie dokona terminowych płatności, wystawca pożyczki ostatecznie nabywa własność pojazdu. Kiedy osoba fizyczna lub firma zaciąga kredyt hipoteczny, przedmiotowa nieruchomość służy do zabezpieczenia warunków spłaty; w rzeczywistości instytucja pożyczająca utrzymuje kapitał (odsetki finansowe) w nieruchomości aż do spłacenia hipoteki w całości. Jeżeli pożyczkobiorca nie wywiązuje się z płatności, pożyczkodawca może zająć nieruchomość i sprzedać ją w celu odzyskania należnych środków.

Ryzyko niewypłacalności zabezpieczonego długu, zwane ryzykiem kontrahenta dla pożyczkodawcy, jest zwykle stosunkowo niskie, ponieważ pożyczkobiorca ma o wiele więcej do stracenia, zaniedbując swoje zobowiązania finansowe. Tak zabezpieczone finansowanie dłużne jest zazwyczaj łatwiejsze do uzyskania dla większości konsumentów. Ponieważ ten rodzaj pożyczki niesie ze sobą mniejsze ryzyko dla pożyczkodawcy, stopy procentowe są zwykle niższe dla pożyczki zabezpieczonej.

Kredytodawcy często wymagają utrzymania lub ubezpieczenia składnika aktywów zgodnie z określonymi specyfikacjami w celu utrzymania jego wartości. Na przykład kredytodawca hipoteczny w domu często wymaga od kredytobiorcy wykupienia ubezpieczenia domu. Chroniąc nieruchomość, polisa zabezpiecza wartość aktywów dla pożyczkodawcy. Z tego samego powodu pożyczkodawca, który udziela kredytu samochodowego, wymaga pewnej ochrony ubezpieczeniowej, aby w razie wypadku pojazdu bank mógł odzyskać większość, jeśli nie całość, niespłaconego salda kredytu.

• Niezabezpieczony dług nie jest zabezpieczony.
• Zabezpieczone długi to takie, w których pożyczkobiorca wraz z obietnicą spłaty przedstawia pewne aktywa jako poręczenie pożyczki.
• Ryzyko niewypłacalności zabezpieczonego długu, zwane ryzykiem kontrahenta dla pożyczkodawcy, jest zwykle stosunkowo niskie.