Ekonomia keynesowska i monetarystyczna: czym się różnią?

Ekonomia monetarystyczna to bezpośrednia krytyka teorii ekonomii keynesowskiej Miltona Friedmana, sformułowana przez Johna Maynarda Keynesa. Mówiąc prosto, różnica między tymi teoriami polega na tym, że ekonomia monetarystyczna obejmuje kontrolę pieniądza w gospodarce, podczas gdy ekonomia keynesowska obejmuje wydatki rządowe. Monetaryści wierzą w kontrolowanie podaży pieniądza wpływającego do gospodarki, pozwalając jednocześnie reszcie rynku się naprawić. W przeciwieństwie do tego, keynesowscy ekonomiści uważają, że niespokojna gospodarka utrzymuje się w spirali spadkowej, chyba że interwencja zmusi konsumentów do zakupu większej liczby towarów i usług.

Obie te teorie makroekonomiczne mają bezpośredni wpływ na sposób, w jaki prawodawcy tworzą politykę fiskalną i monetarną. Gdyby oba typy ekonomistów były zrównane z kierowcami, monetaryści byliby najbardziej zainteresowani dodawaniem benzyny do swoich zbiorników, podczas gdy keynesiści byliby najbardziej zainteresowani utrzymywaniem swoich silników.

Keynesian Economics, Uproszczony

Terminologia ekonomii popytowej jest synonimem ekonomii keynesowskiej. Keynesowscy ekonomiści uważają, że gospodarka jest najlepiej kontrolowana poprzez manipulowanie popytem na towary i usługi. Jednak ci ekonomiści nie lekceważą roli podaży pieniądza w gospodarce i wpływu na produkt krajowy brutto lub PKB. Uważają jednak, że dostosowanie się rynku ekonomicznego do jakichkolwiek wpływów pieniężnych zajmuje dużo czasu.

Keynesowscy ekonomiści wierzą w konsumpcję, wydatki rządowe i eksport netto, by zmienić stan gospodarki. Fani tej teorii mogą również cieszyć się nową keynesowską teorią ekonomii, która rozwija się w oparciu o to klasyczne podejście. Nowa teoria keynesowska pojawiła się w latach 80. i skupia się na interwencji rządu i zachowaniu cen. Obie teorie są reakcją na ekonomię depresji.

Monetarist Economics Made Easy

Monetaryści są pewni, że podaż pieniądza kontroluje gospodarkę, jak sugeruje ich nazwa. Uważają, że kontrolowanie podaży pieniądza bezpośrednio wpływa na inflację i że walcząc z podażą pieniądza, mogą wpływać na stopy procentowe w przyszłości. Wyobraź sobie, że dodajesz więcej pieniędzy do obecnej gospodarki i jej wpływ na oczekiwania biznesowe i produkcję dóbr. Teraz wyobraź sobie, że zabierasz pieniądze z gospodarki. Co dzieje się z podażą i popytem?

Założyciel Monetarystów, Milton Friedman, uważał, że polityka pieniężna jest tak niezwykle ważna dla zdrowej gospodarki, że publicznie obwinił Rezerwę Federalną za spowodowanie Wielkiego Kryzysu. Sugerował, że to do Rezerwy Federalnej należy uregulowanie gospodarki.

Teorie keynesowskie, monetarystyczne w polityce

Prezydenci i inni prawodawcy stosowali wiele teorii ekonomicznych w całej historii. Niedługo po wielkim kryzysie prezydent Herbert Hoover nie potrafił zrównoważyć budżetu, co pociągnęło za sobą wzrost podatków i cięć wydatków. Następnie poszedł prezydent Roosevelt i skoncentrował wysiłki swojej administracji na zwiększeniu popytu i obniżeniu bezrobocia. Warto zauważyć, że Nowy Ład Roosevelta i inne polityki zwiększyły podaż pieniądza w gospodarce.

Niedawno kryzys finansowy 2007-08 spowodował, że prezydent Obama i inni prawodawcy zajęli się problemami gospodarczymi, ratując banki i ustalając podwodne kredyty hipoteczne dla mieszkań będących własnością państwa. W tych przypadkach wydaje się, że elementy teorii keynesowskiej i monetarystycznej wykorzystano do zmniejszenia długu publicznego.