Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications (SWIFT)
Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications (SWIFT) jest spółdzielnią należącą do członka, która zapewnia swoim członkom bezpieczne transakcje finansowe. Założona w 1973 r. Firma SWIFT korzysta ze znormalizowanej zastrzeżonej platformy komunikacyjnej, aby ułatwić przesyłanie informacji o transakcjach finansowych. Instytucje finansowe bezpiecznie wymieniają między sobą te informacje, w tym instrukcje płatności.
ŁAMANIE ŚWIATA Towarzystwo telekomunikacji finansowej na całym świecie (SWIFT)
SWIFT nie utrzymuje funduszy samodzielnie, ani nie zarządza zewnętrznymi kontami klientów. Spółdzielnia rozpoczęła działalność w 15 krajach w 1973 r., A teraz działa w 210 krajach, łącząc ponad 10 000 instytucji finansowych. Dzisiaj kooperacja dostarcza ponad 24 000 000 wiadomości dziennie - w porównaniu z 2, 4 mln wiadomości dziennie w 1995 r.
SWIFT ma siedzibę w Belgii i biura w Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Australii, Indiach, Japonii, Korei, Austrii, Belgii, Francji, Niemczech, Włoszech, Afryce Południowej, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Federacji Rosyjskiej .
Przed SWIFT jedynym niezawodnym sposobem potwierdzenia wiadomości dla międzynarodowego transferu środków był Telex. Jednak Telex nękał szereg problemów, w tym niską prędkość, problemy związane z bezpieczeństwem i darmowy format wiadomości. Ujednolicony system kodów SWIFT do nazewnictwa banków i opisywania transakcji był mile widzianą zmianą.
Podział transakcji SWIFT
W przypadku przelewów pieniężnych SWIFT przypisuje każdej uczestniczącej organizacji finansowej unikalny kod składający się z ośmiu lub jedenastu znaków. Kod ma trzy wymienne nazwy: kod identyfikacyjny banku (BIC), kod SWIFT, identyfikator SWIFT lub kod ISO 9362.
Na przykład włoski bank UniCredit Banca z siedzibą w Mediolanie ma ośmioznakowy kod SWIFT UNCRITMM. Pierwsze cztery znaki odzwierciedlają kod instytutu (UNCR dla UniCredit Banca), a kolejne dwa to kod kraju (IT dla Włoch), a ostatnie znaki określają kod lokalizacji / miasta (MM dla Mediolanu). Jeśli organizacja zdecyduje się na użycie kodu składającego się z 11 znaków, trzy ostatnie opcjonalne znaki mogą odzwierciedlać poszczególne gałęzie. Na przykład oddział UniCredit Banca w Wenecji może używać kodu UNCRITMMZZZ.
Załóżmy, że klient oddziału TD Bank w Bostonie chce wysłać pieniądze swojemu przyjacielowi, który prowadzi bank w oddziale UniCredit Banca w Wenecji. Bostonian może wejść do swojego oddziału TD Bank z numerem konta swojej przyjaciółki i unikalnym kodem SWIFT Venice UnicaCredit Banca. TD Bank wyśle komunikat SWIFT dotyczący przelewu płatności do określonego oddziału UniCredit Banca za pośrednictwem bezpiecznej sieci. Gdy Unicredit Banca otrzyma wiadomość SWIFT o przychodzącej płatności, wyczyści i przelej pieniądze na konto przyjaciółki.
SWIFT a IBAN
Zarówno SWIFT, jak i IBAN (międzynarodowy numer rachunku bankowego) są przydatne przy identyfikowaniu stron w przelewach pieniężnych; jednakże, podczas gdy kod SWIFT służy do identyfikacji konkretnego banku, kod IBAN służy do identyfikacji indywidualnego rachunku biorącego udział w transakcji międzynarodowej.