Aktywa ważone ryzykiem
Aktywa ważone ryzykiem służą do ustalenia minimalnej kwoty kapitału, którą muszą posiadać banki i inne instytucje finansowe w celu zmniejszenia ryzyka niewypłacalności. Wymóg kapitałowy opiera się na ocenie ryzyka dla każdego rodzaju aktywów bankowych.
Na przykład pożyczka zabezpieczona akredytywą jest uważana za bardziej ryzykowną, a zatem wymaga więcej kapitału niż pożyczka hipoteczna zabezpieczona zabezpieczeniem.
Kluczowe dania na wynos
- Bazylea III, zbiór międzynarodowych przepisów bankowych, określa wytyczne dotyczące aktywów ważonych ryzykiem.
- Współczynniki ryzyka są określane na podstawie ratingów kredytowych niektórych rodzajów aktywów bankowych.
- Pożyczki zabezpieczone są uważane za mniej ryzykowne niż inne, ponieważ zabezpieczenie jest uwzględniane jako dodatkowe źródło spłaty przy obliczaniu ryzyka aktywów.
Aktywa ważone ryzykiem
Zrozumienie aktywów ważonych ryzykiem
Kryzys finansowy w latach 2007 i 2008 był spowodowany przez instytucje finansowe inwestujące w kredyty hipoteczne o podwyższonym ryzyku, które były znacznie bardziej narażone na ryzyko niewypłacalności niż osoby zarządzające bankami i organy nadzoru uważane za możliwe. Kiedy konsumenci zaczęli spłacać kredyty hipoteczne, wiele instytucji finansowych straciło duże kwoty kapitału, a niektóre stały się niewypłacalne.
Bazylea III, zbiór międzynarodowych przepisów bankowych, określa pewne wytyczne, aby uniknąć tego problemu. Organy nadzoru nalegają teraz, aby każdy bank zgrupował swoje aktywa według kategorii ryzyka, tak aby kwota wymaganego kapitału była dopasowana do poziomu ryzyka każdego rodzaju aktywów. Bazylea III wykorzystuje ratingi kredytowe niektórych aktywów w celu ustalenia ich współczynników ryzyka. Celem jest zapobieganie utracie przez banki dużych kwot kapitału, gdy dana klasa aktywów gwałtownie spada.
Bankowcy muszą zrównoważyć potencjalną stopę zwrotu kategorii aktywów z kwotą kapitału, którą muszą utrzymać dla danej klasy aktywów.
Przeczytaj więcej o tym, jak wykorzystuje się aktywa ważone ryzykiem do obliczania współczynnika wypłacalności banków.
Jak ocenić ryzyko majątkowe
Organy regulacyjne rozważają kilka narzędzi do oceny ryzyka związanego z określoną kategorią aktywów. Ponieważ duży procent aktywów bankowych stanowią kredyty, organy regulacyjne uwzględniają zarówno źródło spłaty kredytu, jak i bazową wartość zabezpieczenia.
Na przykład pożyczka na budynek komercyjny generuje odsetki i spłaty kapitału na podstawie dochodów z najmu od najemców. Jeśli budynek nie jest w całości wynajęty, nieruchomość może nie generować wystarczających dochodów, aby spłacić pożyczkę. Ponieważ budynek służy jako zabezpieczenie pożyczki, organy nadzoru bankowego biorą również pod uwagę wartość rynkową samego budynku.
Z drugiej strony obligacje skarbowe USA są zabezpieczone przez zdolność rządu federalnego do generowania podatków. Te papiery wartościowe mają wyższy rating kredytowy, a posiadanie tych aktywów wymaga od banku o wiele mniejszego kapitału niż pożyczka komercyjna. Zgodnie z umową Bazylea III zadłużenie i papiery wartościowe rządu Stanów Zjednoczonych mają wagę ryzyka 0%, podczas gdy hipoteki mieszkaniowe nie gwarantowane przez rząd USA są ważone w dowolnym miejscu od 35 do 200%, w zależności od ruchomej skali oceny ryzyka.
Uwagi specjalne
Menedżerowie banków są również odpowiedzialni za wykorzystanie aktywów do generowania rozsądnej stopy zwrotu. W niektórych przypadkach aktywa, które niosą większe ryzyko, mogą również generować wyższy zwrot dla banku, ponieważ aktywa te generują wyższy poziom dochodu odsetkowego dla pożyczkodawcy. Jeśli kierownictwo utworzy zróżnicowany portfel aktywów, instytucja może wygenerować rozsądny zwrot z aktywów, a także spełnić wymogi kapitałowe regulatora.