Olej z łupków a olej konwencjonalny: jaka jest różnica?

Szczelinowanie hydrauliczne, zwane także szczelinowaniem, jest ważnym postępem technologicznym w przemyśle naftowym i gazowym. Oprócz otwarcia olbrzymiej ilości gazu ziemnego do produkcji, szczelinowanie pozwala firmom wydobywczym odzyskać tak zwaną szczelną ropę ze złóż, które nie były możliwe jeszcze kilka dekad temu.

Jednak nowa technologia wprowadziła także nowe koszty w procesie wydobycia ropy naftowej. W tym artykule omówimy koszt wydobycia konwencjonalnej ropy naftowej w porównaniu do wydobycia ropy naftowej przy użyciu technologii szczelinowania.

Kluczowe dania na wynos

• Szczelinowanie hydrauliczne lub szczelinowanie otworzyło więcej gazu ziemnego do produkcji, ale technologia zwiększyła koszty wydobycia ropy.
• Wydobycie ropy łupkowej kosztuje więcej niż konwencjonalna ropa, od kosztu produkcji za baryłkę już od 40 USD do ponad 90 USD za baryłkę.
• Koszt konwencjonalnej ropy różni się tak bardzo, że Arabia Saudyjska może wyprodukować mniej niż 10 USD za baryłkę, podczas gdy na całym świecie koszty wahają się od 30 do 40 USD za baryłkę.

Olej łupkowy

Konwencjonalna produkcja określa podstawowe koszty wiercenia studni. Potrzebujesz wiertnicy, wiertła, obudowy, załogi i wszystkich innych elementów, które wchodzą do pionowej studni. Różnica w przypadku oleju łupkowego polega na tym, że zamiast wiercenia tuż obok złoża docelowego studnie wykonają obrót złoża o 90 stopni i biegną wzdłuż niego poziomo.

Studnie te schodzą tysiące stóp w dół, aby dotrzeć do złoża, ale biegną także tysiące stóp w poziomie. Tego rodzaju odwiert wymaga więcej czasu na wiercenie, co oznacza wyższe koszty pracy i bardziej podstawowe nakłady, takie jak trzon wiertła.

Po wierceniu i perforacji studni miliony litrów wody, środków podsadzających (materiałów, takich jak piasek, wprowadzanych w celu utrzymania szczeliny w stanie otwartym) i chemikaliów pompuje się przez otwór w celu pęknięcia formacji i umożliwienia spłynięcia oleju z powrotem do rury zostać wypompowanym. Miliony litrów oznaczają dużo ciągnięcia, przy czym albo zwiększają kapitał i koszty robocizny ciężarówek, albo, co bardziej prawdopodobne, kontrakt na usługi naftowe w transporcie płynów. Wszystko to zwiększa koszt studni.

Niektóre odwierty łupkowe mogą osiągać próg rentowności 40 USD za baryłkę w całym okresie eksploatacji, pomimo wyższych kosztów wiercenia i szczelinowania. Jednak wiele źródeł podaje, że średni próg rentowności szczelinowania poziomego wynosi znacznie powyżej 60 USD za baryłkę, a droższe studnie wynoszą ponad 90 USD za baryłkę.

Ponieważ koszty te zostały zapłacone z góry za stosunkowo krótki okres eksploatacji w porównaniu do konwencjonalnego odwiertu, przemysł łupkowy ma sens, aby zawiesić nowe odwierty, gdy światowe ceny ropy spadną i wzrosną, gdy ceny będą wysokie. Oznacza to, że wiele złóż łupków jest bezczynnych, gdy ceny ropy wynoszą około 50 USD za baryłkę.

Wiercenie i wydobycie ropy łupkowej jest znacznie bardziej pracochłonne niż konwencjonalne wydobycie ropy, co czyni proces koniecznie droższym.

Konwencjonalny olej

Konwencjonalna produkcja ropy naftowej ogólnie odnosi się do produkcji rur i pomp z pionowej studni. Oznacza to, że otwór został wywiercony prosto w złoże i umieszczony na nim podnośnik pompy, aby pomóc wyciągnąć osad na powierzchnię, gdzie można go wysłać do dalszej rafinacji.

Koszt za baryłkę konwencjonalnych złóż jest różny, przy czym Arabia Saudyjska jest w stanie produkować ropę najtaniej, czasem poniżej 10 USD za baryłkę. Bliski Wschód i Afryka Północna są również bardzo wydajne, produkując ropę tak tanio, jak 20 dolarów za baryłkę. Na całym świecie konwencjonalna produkcja ropy kosztuje zwykle od 30 do 40 USD za baryłkę.

Oczywiście, konwencjonalność może być mylącym terminem, ponieważ metody produkcji ropy naftowej są zwykle nazywane konwencjonalnymi, jeśli są używane od dłuższego czasu. Na przykład wiercenie na morzu można postrzegać jako produkcję rur i pomp, z niewielką ilością oceanu między platformą wiertniczą a pierwszą warstwą skały. Istnieje również szereg procesów, w tym perforacja, które są teraz częścią każdego odwiertu.

Perforacja polega na użyciu materiałów wybuchowych do przedmuchania otworów w bokach rury, aby umożliwić dopływ węglowodorów. Ponieważ może to spowodować przesuwanie się zanieczyszczeń i spowolnienie przepływu, wówczas do otwarcia złoża stosuje się kwasy lub pękanie (jeśli jest to dozwolone) wokół perforowanej sekcji rury. Tak więc nawet konwencjonalne odwierty mogą wykorzystywać techniki opracowane dla niekonwencjonalnych złóż w celu zwiększenia ich wydobycia. Ale generalnie konwencjonalny złoż będzie dawał ropę naftową z wieloma pionowymi studniami pompującymi z różnych punktów na złożu. Problem polega na tym, że przynajmniej w Ameryce Północnej nie pozostało wiele niewykorzystanych konwencjonalnych złóż.