Szariat
Szariat (znany również jako „szariat” lub „szariat”) jest islamskim prawem religijnym, które reguluje nie tylko rytuały religijne, ale także aspekty codziennego życia w islamie. Szariat, dosłownie przetłumaczony, oznacza „drogę”.
Istnieją ogromne różnice w interpretacji i wdrażaniu szariatu wśród społeczności muzułmańskich i w ich obrębie. Jest to szczególnie rozpowszechnione w przypadku przepisów finansowych.
Kluczowe dania na wynos
- Szariat odnosi się do islamskiego prawa religijnego, które rządzi życiem codziennym, w tym kwestiami finansowymi, w islamie.
- W dziedzinie finansów Szaria ustanawia wytyczne dotyczące inwestycji i bankowości. Przykładami tych wytycznych jest zakaz inwestowania w przedsiębiorstwa związane z alkoholem i tytoniem oraz zakaz pobierania odsetek.
- Finanse zgodne z szariatem to szybko rozwijająca się linia biznesowa wśród banków i domów inwestycyjnych, ponieważ inwestorzy chętnie współpracują z dynamicznie rozwijającą się gospodarką naftową.
Zrozumienie szariatu
Finanse zgodne z szariatem to dziedzina nowoczesnych finansów, która rośnie wśród wielu banków i domów inwestycyjnych. Jest to częściowo spowodowane inwestorami chętnymi do współpracy z Bliskim Wschodem, ponieważ ceny ropy nadal rosną. Zachodnie firmy świadczące usługi finansowe zaczynają oferować instrumenty inwestycyjne zgodne z szariatem, które nie płacą odsetek ani nie korzystają z hazardu. Sukuk to arabska nazwa certyfikatów finansowych i odnosi się do obligacji zgodnych z szariatem.
Według raportu PwC baza inwestorów dla obligacji zgodnych z szariatem składa się z trzech grup: krajów w Radzie Współpracy Zatoki Perskiej i Malezji, krajów o znacznej populacji muzułmańskiej, takich jak Pakistan i Indie oraz USA i Europa - gdzie Populacja muzułmanów jest stosunkowo niewielka, ale ma znacznie większe bogactwo do dyspozycji.
Sposoby Sharia ustanawia wytyczne dotyczące dokonywania inwestycji
Sharia zabrania pobierania odsetek wypłacanych przez pożyczkodawcę pożyczkodawcy. Żadna ze stron nie może zaangażować się w tę praktykę, która jest podstawą wielu rodzajów uzgodnień i transakcji finansowych. Może to oczywiście obejmować kredyty i pożyczki hipoteczne, a także instrumenty finansowe, które wzbudzają zainteresowanie w celu generowania zwrotu. Inwestowanie w tradycyjne firmy bankowe i ubezpieczeniowe może zatem być zabronione na mocy szariatu.
Istotne są również działania przedsiębiorstw, które są inwestowane w ramach szariatu. Firmy, w które nie można inwestować, obejmują browary i innych producentów napojów alkoholowych. Producenci i dystrybutorzy pornografii są również zakazani. Firmy, które tworzą takie produkty, jak szynka i boczek, nie są inwestowane. Producenci broni i powiązanego uzbrojenia nie mogą być inwestowani. Producenci tytoniu i wyrobów tytoniowych również nie mogą być inwestowani. Przedsiębiorstwa, które nie są bezpośrednio zaangażowane, ale czerpią ponad 5% swoich dochodów z zakazanej działalności zabroniony.
W każdym funduszu, który twierdzi, że przestrzega zasad szariatu, należy ustanowić radę szariatu złożoną z uczonych islamskich. Rada ocenia każdą decyzję inwestycyjną. Firmy, które również są uważane przez Zarząd Szariatu za szkodliwe dla wyznawców wiary, są wykluczone z inwestowania.
Różni najemcy prawa szariatu oznaczają, że należy opracować strategie inwestycyjne, które będą w stanie sprostać tym ograniczeniom. Oznacza to, że wyznawcy wiary, którzy przestrzegają szariatu, nie mogą angażować się w znaczną część rynku. Istnieją fundusze zgodne z szariatem, które istnieją, aby przestrzegać ograniczeń wiary.
Pod koniec 2007 r. Na giełdzie w Tokio wprowadzono indeks Sharia. Indeks obejmuje firmy zgodne z prawem szariatu. Firmy objęte tym indeksem są codziennie sprawdzane i wykluczają firmy niespełniające wymogów szariatu, takie jak kasyna oraz firmy produkujące alkohol i wyroby tytoniowe.
Na Zachodzie inwestycje zgodne z szariatem są podobne do inwestycji społecznie odpowiedzialnych.
Przykład szariatu
Sukuki mogą być oparte na aktywach lub zabezpieczone aktywami. Obligacje islamskie są przykładami tego pierwszego, a sekurytyzowane aktywa - przykładem tego drugiego. Na istniejących rynkach kapitałowych transakcje z udziałem Sukuk są dostosowane do islamskiego orzecznictwa. Specjalna spółka celowa (SPV) utworzona w tym celu wydaje certyfikaty na rynkach kapitałowych. Wpływy ze sprzedaży są wykorzystywane do zakupu składnika aktywów zgodnie z zasadami ijarah.
W tego rodzaju transakcji jednostka pośrednicząca kupuje składnik aktywów i oddaje go w leasing spółce celowej. Spółka celowa ma opcję, tj. Prawo, ale nie obowiązek, zakupu przedmiotu leasingu przed wygaśnięciem jego warunków. Alternatywnie, wpływy z pierwotnej sprzedaży są inwestowane zgodnie z zasadami przedstawionymi w transakcji Wakala. W przypadku tego rodzaju transakcji inwestycja jest ponownie tymczasowa i do tego celu realizowana jest za pomocą specjalnego agenta, zwanego Wakeel.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.